Wahweap

Autor:

Paweł Konarzewski

---

Formacja Wahweap
Miąższość:	410 m
Wiek:	Trias 252 Jura 201,4 Kreda 143,1 66 ok. 82,2-79,3 Ma (przedział z niepewnością ok. 83,6-76,7 Ma) (późna kreda, kampan)
Ówczesny klimat:	ciepły i wilgotny wraz z porami suchymi
Kraj:	USA - Utah
Skały osadowe formacji Wahweap
Mapa pokazująca odnalezione skamieniałości dinozaurów
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":4,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003ELokalizacja holotypu \u003Ci\u003EDiabloceratops eatoni\u003C/i\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003C/div\u003E","title":"Lokalizacja holotypu Diabloceratops eatoni\n","link":"","lat":37.178100000000000591171556152403354644775390625,"lon":-111.3490000000000037516656448133289813995361328125,"icon":""},{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003ELokalizacja holotypu \u003Ci\u003EMachairoceratops cronusi\u003C/i\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003C/div\u003E","title":"Lokalizacja holotypu Machairoceratops cronusi\n","link":"","lat":37.5,"lon":-111.599999999999994315658113919198513031005859375,"icon":""},{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003EUMNH VP 16704\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003C/div\u003E","title":"UMNH VP 16704\n","link":"","lat":37.19109999999999871533873374573886394500732421875,"lon":-111.6466999999999956116880639456212520599365234375,"icon":""},{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003E\u003Cb\u003EUMNH VP 20200\u003C/b\u003E - okaz holotypowy \u003Ci\u003E\u003Ca href=\"/wiki/Lythronax\" title=\"Lythronax\"\u003ELythronax\u003C/a\u003E argestes\u003C/i\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003C/div\u003E","title":"UMNH VP 20200 - okaz holotypowy Lythronax argestes\n","link":"","lat":37.19109999999999871533873374573886394500732421875,"lon":-111.6466999999999956116880639456212520599365234375,"icon":""}],"imageoverlays":null}

Wstęp

Formacja Wahweap jest położona na południu stanu Utah w Stanach Zjednoczonych. Jest datowana na wczesny i środkowy kampan.

Historia badań

Formację po raz pierwszy opisali Gregory i Moore w 1931 roku. Określili, że piaskowce Wahweap powstały w wyniku akumulacji rzecznej o grubości od 360 do 460 m składającej się z mułowców zalewowych i piaskowców powstałych w korytach rzecznych. Peterson i Waldrop (1965) formalnie zdefiniowali formację, a w kolejnych latach prowadzono nad nią dalsze badana. Eaton (1991) zaproponował nieformalny podział osadów na dolne, środkowe i górne ogniwo ze względu na różnice w budowie skał. W 2022 roku Beveridge wraz z wspólnikami nazwali ogniwa oraz określili dokładny wiek formacji Wahweap.

Geologia

Formacja Wahweap znajduje się na południu stanu Utah, wzdłuż krawędzi płaskowyżów Markagunt i Paunsaugunt oraz jest rozległa na cały płaskowyż Kaiparowits. Najniższe osady stykają się z formacją Straight Cliffs, a najwyższe z Kaiparowits. Jest ona również skorelowana z formacjami Masuk i Tarantula Mesa, które znajdują się na północny wschód w kotlinie Henry. Jednak najbardziej obfitą w skamieniałości jest formacja Wahweap. Opisywaną formację tworzą osady pochodzenia rzecznego (piaskowce oraz mułowce). Według Jinnah i Robertsa (2011) znajdowały się tam środowiska wilgotne (rozlewiska, jeziora oraz doliny rzeczne). Sądzą, że występował tam klimat wilgotny z sezonowymi porami suszy. Beveridge i in. (2022) w swoim badaniu wyróżnili cztery ogniwa:

Last Chance Creek

Wiek: 82,17-81,55 Ma (przedział z niepewnością: 83,64-81,47 Ma)

Miąższość: 0-64 m

Charakterystyka: Pierwsze ogniwo w formacji, znane wcześniej jako dolne ogniwo. Składa się głównie z mułowców oraz piaskowców.

Reynolds Point

Wiek: 81,55-80,62 Ma (przedział z niepewnością: 82,17-80,11 Ma)

Miąższość: 65-175 m

Charakterystyka: Drugie ogniwo znane wcześniej jako środkowe ogniwo. Zawiera większą ilość osadów zalewowych oraz kruchych piaskowców drobnoziarnistych niż Last Chance Creek.

Coyote Point

Wiek: 80,61-79,02 Ma (przedział z niepewnością: 81-78,02 Ma)

Miąższość: 176-312 m

Charakterystyka: Dawniej znana jako górna część. Dominują w niej piaskowce, a u podstaw tego ogniwa prawdopodobnie morze wpłynęło na tworzenie osadów.

Pardner Canyon

Wiek: 79-77,29 Ma (przedział z niepewnością: 79,98-76,67 Ma)

Miąższość: 313-410 m

Charakterystyka: Dominują w niej piaskowce tworzące klify oraz mułowce.

Paleofauna

Fauna dinozaurów nie różniła się od innych miejsc żyjących w późnej kredzie na terenach Stanów Zjednoczonych. W osadach formacji odnaleziono hadrozaurydy, centrozauryny, pachycefalozauryda, nodozauryda, krokodyle, żółwie, ssaki, ryby oraz morskie bezkręgowce.

Dinozaury

Dinozaury
Takson	Miejsce	Ogniwo	Głębokość osadów, w której odnaleziono skamieniałości	Materiał kopalny	Komentarz	Grafika
Adelolophus hutchisoni	UCMP V98173	Coyot Point	180-250 m	USMP 152028 - niekompletna kość szczękowa	Jeden z najstarszych znanych lambeozaurynów
Acristavus gagslarsoni	Star Seep	Reynolds Point	166 m	UMNH VP 16607 - kości łzowe, puszka mózgowa, kręg szyjny	Występował również w formacji Two Medicine
Diabloceratops eatoni	Last Chance	Reynolds Point	105 m	UMNH VP 16699 - prawie kompletna czaszka (zachowana jej lewa część oraz elementy z prawej)	Jeden z najbardziej bazalnych centrozaurynów
Lythronax argestes	Nipple Butte	Reynolds Point	70 m	UMNH VP 20200 - kości czaszki oraz kończyn tylnych	Najstarszy znany tyranozauryd z terenów Ameryki Północnej
Machairoceratops cronusi	Star Seep	Coyote Point	246 m	UMNH VP 20550 - fragmentaryczna czaszka	Bliski kuzyn Diabloceratops, znany wcześniej jako "Wahweap centrosaurinae B".
Nienazwany centrozauryn (czaszka z Nipple Butte)	Nipple Butte	Last Chance Creek	50 m	UMNH VP 16704 - częściowa czaszka	Początkowo został przypisany do Diabloceratops, jednak uważa się go za odrębny takson od Diabloceratops.
Nienazwany centrozauryn (takson z Pilot Knoll)	Pilot Knoll	Last Chance Creek	50 m	UMNH VP 20600 - tylna część kości ciemieniowej z różkami ciemieniowymi oraz fragmentaryczna puszka mózgowa	Najstarszy centrozauryn z formacji, znany jako "Wahweap centrosaurinae A". Miał różki ciemieniowe podobne do [[Albertaceratops].
Nienazwany centrozauryn (takson z Death Ridge)	Death Ridge	Coyot Point	313 m (granica między ogniwem Coyot Point a Pardner Canyon)	UMNH VP 9459 - fragmenty czaszki oraz szkieletu pozaczaszkowego	Najmłodszy centrozauryn z formacji, znany jako "Wahweap centrosaurinae C".
Nienazwany hadrozauryd	Wesses Canyon	Reynolds Point	70 m	szkielet pozaczaszkowy	Zachowały się u niego odciski skóry. Wraz z szkieletem tego hadrozauryda odnaleziono również pancerz żółwia (UMNH VP 20213) oraz ząb ryby Melvius.
Nienazwany pachycefalozauryd	Clints Cove	dolne warstwy ogniwa Reynolds Point	nieznana	UMNH VP 11939 - niekompletna kopuła oraz zęby	Zachowana kopuła nie wykazuje żadnych cech diagnostycznych.
Nienazwany ankylozauryd	-	Coyote Point Member	nieznane	zęby	Niediagnostyczny takson
cf. Brachylophosaurus	Death Ridge	Coyot Point	górne osady ogniwa Coyot Point	UMNH VP 9548 - niekompletna kość szczękowa oraz kości kończyn przednich	Prawdopodobnie reprezentuje rodzaj Brachylophosaurus
Nienazwany nodozauryd	Right Hand Collet Canyon	Reynolds Point	środkowe osady ogniwa Reynolds Point	UMNH VP 22080 - częściowa czaszka oraz szkielet pozaczaszkowy	Prawdopodobnie nowy takson
Nienazwany hadrozauryd	Tibbet Springs	Last Chance Creek	10 m	złoże kostne hadrozaurydów

Bibliografia

Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876

DeBlieux, D. D., Kirkland, J. I., Gates, T. A., Eaton, J. G., Getty, M. A., Sampson, S. D., ... & Hayden, M. C. (2013). "Paleontological overview and taphonomy of the middle Campanian Wahweap Formation in Grand Staircase-Escalante National Monument". [w]: Titus, A.L. & Loewen, M.A. (red.) "At the Top of the Grand Staircase: The Late Cretaceous of Southern Utah" Bloomington, Indiana University Press

Evans, D.C., Williamson, T., Loewen, M.A., Kirkland, J.I. (2013). "Review of Pachycephalosaurian Dinosaurs from Grand Staircase–Escalante National Monument, Southern Utah". [w]: Titus, A.L. & Loewen, M.A. (red.) "At the Top of the Grand Staircase: The Late Cretaceous of Southern Utah" Bloomington, Indiana University Press

Gates, T.A., Horner, J.R., Hanna, R.R., Nelson, C.R. (2011). "New unadorned hadrosaurine hadrosaurid (Dinosauria, Ornithopoda) from the Campanian of North America". Journal of Vertebrate Paleontology. 31 (4): 798–811. doi:10.1080/02724634.2011.577854

Gates, T.A., Jinnah, Z., Levitt, C., Getty, M.A. (2014). "New hadrosaurid specimens from the lower-middle Campanian Wahweap Formation of Utah". W: David A. Eberth; David C. Evans. Hadrosaurs: Proceedings of the International Hadrosaur Symposium. Indiana University Press. pp. 156–173

Jinnah, Z. A., & Roberts, E. M. (2011). "Facies associations, paleoenvironment, and base-level changes in the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA". Journal of Sedimentary Research, 81(4), 266-283. doi:10.2110/jsr.2011.22

Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah"; in Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington, Indiana University Press, 117 – 140.

Loewen, M.A., Irmis, R.B., Sertich, J.J.W., Currie, P.J. & Sampson, S.D. (2013a) "Tyrant dinosaur evolution tracks the rise and fall of Late Cretaceous oceans". PLOS ONE 8 (11): e79420. doi:10.1371/journal.pone.0079420

Loewen, M.A., Farke, A.A., Sampson, S.D., Getty, M.A., Lund, E.K. & O'Connor, P.M. (2013b) "Ceratopsid Dinosaurs from the Grand Staircase of Southern Utah" [w]: Titus, A.L. & Loewen, M.A. (red.) "At the Top of the Grand Staircase: The Late Cretaceous of Southern Utah" Bloomington, Indiana University Press

Lund, E., K., O’Connor, P., M., Loewen, M., A., Jinnah, Z., A. (2016). "A New Centrosaurine Ceratopsid, Machairoceratops cronusi gen et sp. nov., from the Upper Sand Member of the Wahweap Formation (Middle Campanian), Southern Utah". PLoS ONE. 11 (5): e0154403. doi:10.1371/journal.pone.0154403