Qantassaurus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 +
Do sprawdzenia.
 +
 +
 
{{DISPLAYTITLE:''Qantassaurus''}}
 
{{DISPLAYTITLE:''Qantassaurus''}}
 
{{Opis
 
{{Opis
Linia 24: Linia 27:
  
 
[[Ornithopoda]]
 
[[Ornithopoda]]
 +
 +
[[Iguanodontia]]
  
 
[[Elasmaria]]
 
[[Elasmaria]]
Linia 73: Linia 78:
 
[[Kategoria:Ornithischia]]
 
[[Kategoria:Ornithischia]]
 
[[Kategoria:Ornithopoda]]
 
[[Kategoria:Ornithopoda]]
[[Kategoria:Ornithopoda bazalne]]
+
[[Kategoria:Iguanodontia]]
 +
[[Kategoria:Iguanodontia bazalne]]
 
[[Kategoria:Australia]]
 
[[Kategoria:Australia]]
 
[[Kategoria:Mezozoik]]
 
[[Kategoria:Mezozoik]]
Linia 80: Linia 86:
 
[[Kategoria:Apt]]
 
[[Kategoria:Apt]]
 
[[Kategoria:Alb]]
 
[[Kategoria:Alb]]
 +
[[Kategoria:Do sprawdzenia]]

Aktualna wersja na dzień 22:29, 31 mar 2024

Do sprawdzenia.


Autor: Adrian Sztuba


Qantassaurus
Długość ok. 2 m
Dieta roślinożerny
Miejsce Australia (Flat Rocks, Wiktoria)

(formacja Wonthaggi)

Czas
252 201 145
66

ok. 130-100 Ma

wczesna kreda (barrem - alb)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Genasauria

Neornithischia

Ornithopoda

Iguanodontia

Elasmaria

Leaellynasaura BW.jpg
Rekonstrukcja Leaellynasaura. Qantassaurus mógł wyglądać podobnie. Autor: Nobu Tamura[2].
Homo sapiens.png Neornithischia.png

2 m

Porównanie wielkości Qantassaurus i człowieka.
Sylwetki: Phylopic.org

Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Rekonstrukcja szkieletu Qantassaurus. Autor zdjęcia: Matt Martyniuk [1].

Qantassaurus to mały, roślinożerny dinozaur ptasiomiedniczny z wczesnej kredy Australii.

Materiał kopalny

Znany jest z bardzo niekompletnego materiału. Holotyp - NMV P199075 - to prawie kompletna kość zębowa. Być może należą do niego także 2 inne okazy: NMV P198962 (lewa kość zębowa) i NMV P199087 (prawa kość zębowa). Różnią się one od holotypu, nie wiadomo jednak, czy chodzi o zmienność osobniczą, czy też jest to odrębny takson (Herne i in., 2019). Skamieniałości Qantassaurus pochodzą z osadów formacji Wonthaggi (Australia, stan Wiktoria).

Etymologia

Nazwa rodzajowa tego dinozaura odwołuje się do nazwy narodowych linii lotniczych Australii - Qantas. Nazwa gatunkowa intrepidus oznacza z łaciny "odważny", "nieustraszony".

Budowa i systematyka

Holotyp Qantassaurus. Źródło: Herne i in., 2019.

Ze względu na nieliczny materiał kopalny niewiele o nim wiadomo. Zapewne był to niewielki, dwunożny dinozaur. Jego kość zębowa była stosunkowo krótka jak na bazalnego ornitopoda. Znajdowało się na niej 10 zębodołów, z których wyrastały zęby o anatomii podobnej jak u jego wielu krewnych - miały one kilka grzbietów na koronie każdego zęba. Dwa pozostałe okazy nieco różnią się od holotypu, co może oznaczać, że u tego rodzaju występował dymorfizm płciowy, lub te dwa okazy należą do innego rodzaju.

Początkowo zaliczono go do rodziny Hypsilophodontidae (dzisiaj jest to nazwa nieużywana). Według analizy Boyda (Boyd, 2015) Qantassaurus był bazalnym iguanodontem, a według analizy Hernego i in. (Herne i in., 2019) był bazalnym ornitopodem. Jest zaliczany do kladu Elasmaria (Madzia i in, 2017).

Spis gatunków

Qantassaurus Rich i Rich, 1999
Q. intrepidus Rich i Rich, 1999

Bibliografia

Boy, C.A. (2015). "The systematic relationships and biogeographic history of ornithischian dinosaurs". PeerJ. 3 (e1523): e1523. doi:10.7717/peerj.1523. PMC 4690359. PMID 26713260.

Herne, M.C., Nair J.P., Evans A.R., Tait A.M. (2019) "New small-bodied ornithopods (Dinosauria, Neornithischia) from the Early Cretaceous Wonthaggi Formation (Strzelecki Group) of the Australian-Antarctic rift system, with revision of Qantassaurus intrepidus Rich and Vickers-Rich, 1999". Journal of Paleontology. [3]

Madzia, D., Boyd, C.A., Mazuch, M. (2017). "A basal ornithopod dinosaur from the Cenomanian of the Czech Republic". Journal of Systematic Palaeontology. [4]

Rich, T.H., Vickers-Rich, P. (1999). "The Hypsilophodontidae from Southeastern Australia". Proceedings of the Second Gondwanan Dinosaur Symposium. Tokyo Japan: National Science Museum of Japan, 1999. p. 167 - 180.