Limaysaurus

Do sprawdzenia.

Autor:	Dawid Mazurek, Marcin Szermański
Korekta:	Maciej Ziegler, Krzysztof Stuchlik

---

Limaysaurus (limajzaur)
Długość	ok. 17 m
Masa	ok. 7 t
Miejsce	Argentyna prowincja Neuquén formacja Lohan Cura
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 125-99 Ma wczesna kreda (apt - alb)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Sauropodomorpha Sauropoda Eusauropoda Neosauropoda Diplodocoidea Rebbachisauridae Limaysaurinae
Szkielet Limaysaurus. [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":3,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003Eformacja \u003Ca href=\"/index.php?title=Lohan_Cura\u0026amp;action=edit\u0026amp;redlink=1\" class=\"new\" title=\"Lohan Cura (strona nie istnieje)\"\u003ELohan Cura\u003C/a\u003E, Neuqu\u00e9n, \u003Ca href=\"/wiki/Argentyna\" class=\"mw-redirect\" title=\"Argentyna\"\u003EArgentyna\u003C/a\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003E\u003Csmall\u003E\u003Ci\u003ELimaysaurus tessonei\u003C/i\u003E - MUCPv-205 (\u003Ca href=\"/wiki/Holotyp\" title=\"Holotyp\"\u003Eholotyp\u003C/a\u003E) i ca\u0142y materia\u0142 przypisany..\u003Cbr\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E","title":"formacja Lohan Cura, Neuqu\u00e9n, Argentyna\n","link":"","lat":-38.36950569999999771653165225870907306671142578125,"lon":-69.8322749999999956571627990342676639556884765625,"icon":""}],"imageoverlays":null}

Wstęp

Limajzaur (Limaysaurus) to diplokoid z grupy rebbachizaurydów. Jego skamieniałości znane są z osadów wczesnej kredy północno-zachodniej Patagonii. Wg Carballido i in. (2012) jest to takson siostrzany względem Cathartesaura anaerobica.

Limaysaurus był dość duży, jak na przedstawiciela swojej grupy - wg Fernando Novasa mierzył około 17 metrów długości.

Lokalizacja i stratygrafia

Wszystkie okazy pochodzą z północnego stoku Cerro Aguada del Leon w regionie La Picaza, południowo-centralna część prowincji Neuquén, Argentyna. Macierzyste osady to aleuryty środkowej i górnej części grupy Puesto Quiroga (najniższa część formacji Lohan Cura). Wiek tych skał datowany jest na apt - alb.

Materiał kopalny

Holotyp MUCPv-205 to artykułowany, bardzo dobrze zachowany szkielet, zawierający: podstawę czaszki, dysartykułowane kręgi szyjne, artykułowaną kolumnę tylnych kręgów grzbietowych i wszystkich ogonowych. Kompletna miednica i obręcz barkowa, prawie kompletne kończyny z wyjątkiem stopy. Obecność "gastrolitów".

Przypisany materiał:

Osobnik MUCPv-206 to dysartykułowany szkielet złożony z 2-óch tylnych i 2-óch przednich kręgów szyjnych i jednego tylnego kręgu grzbietowego; ponadto płytka mostkowa, 4 kości śródstopia, żebra i "gastrolity".

Osobnik MUCPv-153 to częściowy, artykułowany szkielet złożony z 2-óch kręgów krzyżowych, 6-ściu ogonowych, kości łonowej i kulszowej.

Osobnik bez numeru katalogowego to kręg grzbietowy, którego opisał Nopcsa (1902).

Diagnoza

Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych.

Zidentyfikowano wiele cech charakterystycznych dla limajzaura. Do najważniejszych należą: znaczna redukcja bocznego otworu skroniowego; wysokość supraoccipitale mniejsza od wysokości foramen magnum; charakterystyczna budowa kręgów; trzon kości łonowej owalny w przekroju; kość kulszowa o smukłym trzonku skręconym o 90 stopni i o końcu dystalnym praktycznie nierozszerzonym.

Historia taksonomii

Początkowo skamieniałości limajzaura - szczątki kilku osobników, w tym najlepiej zachowany holotypowy okaz o kompletności 80% - opisano w 1995 roku (Calvo i Salgado) jako nowy gatunek rebbachizaura - Rebbachisaurus tessonei.

Skamieniałości odkrył Lieto F. Tessone, a wydobyto je w latach 1995 - 2002. W międzyczasie odkryto na świecie skamieniałości różnych rebbachizaurydów i okazało się, że wiele cech przypisywanych wyłącznie rodzajowi Rebbachisaurus jest znacznie powszechniejsza. Z tego względu Leonardo Salgado ze współpracownikami postanowili utworzyć dla badanego materiału nowy rodzaj - Limaysaurus. Nim jednak to zrobił, to Rebbachisaurus tessonei został uznany za drugi gatunek rodzaju Rayososaurus przez Upchurcha i in., 2004 (po wcześniejszych sugestiach Wilsona i Sereno (1998)).

Etymologia

Nazwa rodzajowa odnosi się do nazwy rzeki Lima, na obszarze zlewni której znaleziono skamieniałości, oraz greckiego sauros - jaszczur. Epitet gatunkowy honoruje odkrywcę skamieniałości.

Spis gatunków

Limaysaurus	Salgado, Garrido, Cocca i Cocca, 2004
L. tessonei	(Calvo i Salgado, 1995) Salgado, Garrido, Cocca i Cocca, 2004
= Rebbachisaurus tessonei	Calvo i Salgado, 1995
= Rayososaurus tessonei	(Calvo i Salgado, 1995) Upchurch, Barrett i Dodson, 2004

Bibliografia

Carballido, J.L., Salgado, L., Pol, D., Canudo, J.I. & Garrido, A. (2012) "A new basal rebbachisaurid (Sauropoda, Diplodocoidea) from the Early Cretaceous of the Neuquén Basin; evolution and biogeography of the group". Historical Biology: An International Journal of Paleobiology 24 (6): 631–654. doi:10.1080/08912963.2012.672416

Salgado, L., Garrido, A., Cocca, S. E., and Cocca, J. R. (2004) "Lower Cretaceous rebbachisaurid sauropods from Cerro Aguada Del León, Neuquén Province, northwestern Patagonia, Argentina." Journal of Vertebrate Paleontology, 24(4): 903-912

Whitlock, J.A. (2011A) "A phylogenetic analysis of Diplodocoidea (Saurischia: Sauropoda)" Zoological Journal of the Linnean Society, 161(4), 872–915. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2010.00665.x

http://www.palaeocritti.com/by-group/dinosauria/sauropoda/diplodocoidea/limaysaurus

http://home.comcast.net/~eoraptor/Sauropodomorph%20cladogram.html

Paul, G.S., (2010) The Princeton Field Guide to Dinosaurs, Princeton University Press