La Quinta: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: |- | Szymon Jagusztyn |} </small> {| class="wikitable" style="text-align:left" align="left" ! colspan...") |
m |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | { | + | {{Formacja |
− | | Autor | + | |Autor = [[Szymon Jagusztyn]] |
− | + | |Korekta = | |
− | + | |nazwa = Formacja La Quinta | |
− | | | + | |wiek = {{Występowanie|200.91|174.8}} |
− | + | ok. 200,9-174,8 [[Ma]]<br>([[wczesna jura|wczesna]] i [[środkowa jura]], [[hettang]]- [[aalen]]) | |
− | + | |miejsce = [[Wenezuela]] - Táchira<br>[[Kolumbia]] - Cezar | |
− | + | |podjednostki = | |
− | | | + | |underlies = formacja [[Río Negro]] |
− | + | |overlies = formacja [[Mucuchachi]] | |
− | + | |miąższość = do 3400 m | |
− | + | |klimat = gorący z porą suchą i deszczową | |
− | + | |litologia = dominują czerwony piaskowiec wraz z tufem dacytowym, rzadko występują wapienie, mułowce i cyrkony | |
− | + | |typowy = | |
− | ok. 200,9-174,8 [[Ma]]([[wczesna jura|wczesna]] i [[środkowa jura]], [[hettang]]- [[aalen]]) | + | |grafika = La Quinta Formation near its type section the Venezuelan Andes.JPG |
− | | | + | |podpis = Odsłonięcie skał formacji w pobliżu La Grita Autor:Geochron |
− | + | |mapa = | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | [[Kolumbia]] - Cezar | ||
− | | | ||
− | | | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | | | ||
<display_points type="terrain" zoom="5"> | <display_points type="terrain" zoom="5"> | ||
La Grita, Wenezuela~La Grita~<small>•''[[Tachiraptor]] admirabilis''<br>•''[[Laquintasaura]] venezuelae'' | La Grita, Wenezuela~La Grita~<small>•''[[Tachiraptor]] admirabilis''<br>•''[[Laquintasaura]] venezuelae'' | ||
Codazzi, Cesar, Kolumbia~Sierra de Perijá~<small>•''[[Perijasaurus]] lapaz'' | Codazzi, Cesar, Kolumbia~Sierra de Perijá~<small>•''[[Perijasaurus]] lapaz'' | ||
</display_points> | </display_points> | ||
− | + | }} | |
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
Linia 75: | Linia 63: | ||
</small> | </small> | ||
==Historia badań== | ==Historia badań== | ||
− | Pierwszego dinozaura z formacji odkryto w roku [[1943]] roku przez firmę Tropical Oil Company. Został on przekazany do Uniwersytetu Kalifornijkskiego w Berkeley, gdzie przeleżał kilkadziesiąt lat bez dokładniejszego zbadania. W latach osiemdziesiątych francuscy naukowcy w Wenezueli odkryli pierwsze kości dinozaurów, które opisali w [[1992]] jako [[Lesothosaurus]]. Równolegle Marcelo R. Sánchez-Villagra z zespołem odkryli więcej nagromadzeń kości, pomimo początkowego niepowodzenia i później skoordynowali powrót szczątków do Wenezueli, dokładnie do Muzeum Biologii Uniwersytetu w Zulii. We współpracy z Paulem Barrettem i Fernando Novasem znaleziska zostały opisane w [[2008]] r., aczkolwiek bez dokładniejszej identyfikacji. W [[2014]] opisano [[Laquintasaura|lakwintazaurę]] i [[Tachiraptor|tachiraptora]]. Te dwa gatunki okazało się bardzo pomocne w zrozumieniu wczesnej ewolucji dinozaurów. Na dodatek były one jednymi z pierwszych dinozaurów znalezionych na terenach równikowych. W [[2021]] roku dokonano opisu czaszki lakwintazaury z pomocą tomografii komputerowej, a w [[2022]] roku opisano okaz odkryty w czasie | + | Pierwszego dinozaura z formacji odkryto w roku [[1943]] roku przez firmę Tropical Oil Company. Został on przekazany do Uniwersytetu Kalifornijkskiego w Berkeley, gdzie przeleżał kilkadziesiąt lat bez dokładniejszego zbadania. W latach osiemdziesiątych francuscy naukowcy w Wenezueli odkryli pierwsze kości dinozaurów, które opisali w [[1992]] jako ''[[Lesothosaurus]]''. Równolegle Marcelo R. Sánchez-Villagra z zespołem odkryli więcej nagromadzeń kości, pomimo początkowego niepowodzenia i później skoordynowali powrót szczątków do Wenezueli, dokładnie do Muzeum Biologii Uniwersytetu w Zulii. We współpracy z Paulem Barrettem i Fernando Novasem znaleziska zostały opisane w [[2008]] r., aczkolwiek bez dokładniejszej identyfikacji. W [[2014]] opisano [[Laquintasaura|lakwintazaurę]] i [[Tachiraptor|tachiraptora]]. Te dwa gatunki okazało się bardzo pomocne w zrozumieniu wczesnej ewolucji dinozaurów. Na dodatek były one jednymi z pierwszych dinozaurów znalezionych na terenach równikowych. W [[2021]] roku dokonano opisu czaszki lakwintazaury z pomocą tomografii komputerowej, a w [[2022]] roku opisano okaz odkryty w czasie II wojny światowej i nazwano go ''[[Perijasaurus]]''. |
+ | |||
==Paleoekologia== | ==Paleoekologia== | ||
− | Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane | + | Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane z rozpadającą się Pangeą, przykrywały one regularnie region warstwami popiołu. Drobne lakwintazaury, które były najczęściej spotykanymi stworzeniami, prawdopodobnie żyły w stadach(zostały pogrzebane osadem w grupie) i jadły rośliny zielne. Badanie zębów wskazuje, że mogły żywić się również owadami. Na nie polował tachiraptor, 1,5 metrowy drapieżnik zamieszkujące te tereny. Sprawa ekosystemu w którym żył perijazaur jest znacznie bardziej zagadkowa. |
[[Plik: tachi.png|thumb|300px|Środowisko formacji La Quina. Tachiraptor atakujący stado lakwintazaur. Autor: Maurílio Oliveira.]] | [[Plik: tachi.png|thumb|300px|Środowisko formacji La Quina. Tachiraptor atakujący stado lakwintazaur. Autor: Maurílio Oliveira.]] | ||
− | + | ||
+ | ==Bibliografia== | ||
<small> | <small> | ||
Barrett, Paul M.; Richard J. Butler; Roland Mundil; Torsten M. Scheyer; Randall B. Irmis, and Marcelo R. Sánchez-Villagra. 2014. A palaeoequatorial ornithischian and new constraints on early dinosaur diversification. Proceedings of the Royal Society B 281. 1–7. | Barrett, Paul M.; Richard J. Butler; Roland Mundil; Torsten M. Scheyer; Randall B. Irmis, and Marcelo R. Sánchez-Villagra. 2014. A palaeoequatorial ornithischian and new constraints on early dinosaur diversification. Proceedings of the Royal Society B 281. 1–7. | ||
Linia 91: | Linia 81: | ||
Herrera-Castillo, Carlos M.; Carrillo-Briceño, Jorge D.; Sánchez-Villagra, Marcelo R. (2021). "Non-invasive imaging reveals new cranial element of the basal ornithischian dinosaur Laquintasaura venezuelae, Early Jurassic of Venezuela". Anartia. 32: 53–60. doi:10.5281/zenodo.5571307 | Herrera-Castillo, Carlos M.; Carrillo-Briceño, Jorge D.; Sánchez-Villagra, Marcelo R. (2021). "Non-invasive imaging reveals new cranial element of the basal ornithischian dinosaur Laquintasaura venezuelae, Early Jurassic of Venezuela". Anartia. 32: 53–60. doi:10.5281/zenodo.5571307 | ||
<small/> | <small/> | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Formacje]] | ||
+ | [[Kategoria:Formacje jurajskie]] | ||
+ | [[Kategoria:Formacje Ameryki Południowej]] | ||
+ | [[Kategoria:Formacje Kolumbii]] |
Aktualna wersja na dzień 11:53, 24 mar 2024
Autor: | Szymon Jagusztyn |
Formacja La Quinta | |
---|---|
Wiek |
ok. 200,9-174,8 Ma |
Miejsce | Wenezuela - Táchira Kolumbia - Cezar |
Leży pod | formacja Río Negro |
Leży nad | formacja Mucuchachi |
Miąższość | do 3400 m |
Klimat | gorący z porą suchą i deszczową |
Litologia | dominują czerwony piaskowiec wraz z tufem dacytowym, rzadko występują wapienie, mułowce i cyrkony |
Odsłonięcie skał formacji w pobliżu La Grita Autor:Geochron | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy… }
|
Wstęp
Formacja La Quinta obejmuje osady wczesnej i środkowej jury w Andach Karaibskich, na terenie Wenezueli i Kolumbii.
Litologia
Dominujący w tej formacji jest czerwony piaskowiec, przewarstwiony tufem dacytowym, który powstał z popiołu wulkanicznego powstałego w wyniku erupcji wulkanu, którego magma miała wysoką zawartość krzemionki. Rzadko występuje mułowiec i wapień, które powstawały w środowisku wodnym. Badanie stosunku ołowiu do uranu w cyrkonie wykazało, że najniższa warstwa ma 200,91+0,55 Ma, najwyższa ma maksymalnie 174,8 Ma.
Skamieniałości
Do odkrytych skamieniałości należą: ryby, małżoraczki, rośliny i dinozaury. Wśród roślin odkryto paprociowe Dictyophyllum, sagowce Dictyozamites, miłorzębowate Nilssonia oraz benetyty Ptilophyllum i Otozamites
Dinosauria
Nazwa | Materiał przypisany | Numer okazu/okazów | Klasyfikacja | Miejsce znalezienia | Wiek |
---|---|---|---|---|---|
Laquintasaura venezuleae | kości kończyn, miednica, łopatka, czaszka, żebra i kręgi | MBLUZ P.1396, MBLUZ P.5017, MBLUZ P.5018, MBLUZ P.5005 | Dinosauria: Ornithischia | Wenezuela, stan Táchira | hettang |
Tachiraptor admirabilis | kość piszczelowa i kulszowa | IVIC-P-2867, IVIC-P-2868 | Theropoda: Neotheropoda | Wenezuela, stan Táchira | hettang |
Perijasaurus lapaz | kręg grzbietowy | UCMP 37689 | Sauropoda: Eusauropoda | Kolumbia, departament Cezar | toark- aalen |
Historia badań
Pierwszego dinozaura z formacji odkryto w roku 1943 roku przez firmę Tropical Oil Company. Został on przekazany do Uniwersytetu Kalifornijkskiego w Berkeley, gdzie przeleżał kilkadziesiąt lat bez dokładniejszego zbadania. W latach osiemdziesiątych francuscy naukowcy w Wenezueli odkryli pierwsze kości dinozaurów, które opisali w 1992 jako Lesothosaurus. Równolegle Marcelo R. Sánchez-Villagra z zespołem odkryli więcej nagromadzeń kości, pomimo początkowego niepowodzenia i później skoordynowali powrót szczątków do Wenezueli, dokładnie do Muzeum Biologii Uniwersytetu w Zulii. We współpracy z Paulem Barrettem i Fernando Novasem znaleziska zostały opisane w 2008 r., aczkolwiek bez dokładniejszej identyfikacji. W 2014 opisano lakwintazaurę i tachiraptora. Te dwa gatunki okazało się bardzo pomocne w zrozumieniu wczesnej ewolucji dinozaurów. Na dodatek były one jednymi z pierwszych dinozaurów znalezionych na terenach równikowych. W 2021 roku dokonano opisu czaszki lakwintazaury z pomocą tomografii komputerowej, a w 2022 roku opisano okaz odkryty w czasie II wojny światowej i nazwano go Perijasaurus.
Paleoekologia
Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane z rozpadającą się Pangeą, przykrywały one regularnie region warstwami popiołu. Drobne lakwintazaury, które były najczęściej spotykanymi stworzeniami, prawdopodobnie żyły w stadach(zostały pogrzebane osadem w grupie) i jadły rośliny zielne. Badanie zębów wskazuje, że mogły żywić się również owadami. Na nie polował tachiraptor, 1,5 metrowy drapieżnik zamieszkujące te tereny. Sprawa ekosystemu w którym żył perijazaur jest znacznie bardziej zagadkowa.
Bibliografia
Barrett, Paul M.; Richard J. Butler; Roland Mundil; Torsten M. Scheyer; Randall B. Irmis, and Marcelo R. Sánchez-Villagra. 2014. A palaeoequatorial ornithischian and new constraints on early dinosaur diversification. Proceedings of the Royal Society B 281. 1–7.
Barrett, P. M., R. J. Butler, S. C. Moore-Fay, F. E. Novas, J. M. Moody, J. M. Clark, and M. R. Sänchez-Villagra. ‘Dinosaur Remains from the La Quinta Formation (Lower or Middle Jurassic) of the Venezuelan Andes’. Paläontologische Zeitschrift 82, no. 2 (2008): 163–177
Rincón, Aldo F.; Raad Pájaro, Daniel A.; Jiménez Velandia, Harold F.; Ezcurra, Martín D.; Wilson Mantilla, Jeffrey A. (2022). „Zauropod z dolnojurajskiej formacji La Quinta (Departament Cesar, Kolumbia) i początkowe zróżnicowanie eusauropodów na niskich szerokościach geograficznych”. Journal of kręgowców paleontologii. 42: e2077112. doi:10.1080/02724634.2021.2077112
Langer, Max C.; Rincón, Ascanio D.; Ramezani, Jahandar; Solórzano, Andrés; Rauhut, Oliver W.M. (8 October 2014). "New dinosaur (Theropoda, stem-Averostra) from the earliest Jurassic of the La Quinta formation, Venezuelan Andes". Royal Society Open Science. Royal Society. 1 (2): 140–184. doi:10.1098/rsos.140184
Herrera-Castillo, Carlos M.; Carrillo-Briceño, Jorge D.; Sánchez-Villagra, Marcelo R. (2021). "Non-invasive imaging reveals new cranial element of the basal ornithischian dinosaur Laquintasaura venezuelae, Early Jurassic of Venezuela". Anartia. 32: 53–60. doi:10.5281/zenodo.5571307