Ulansuhai

Autor:

Paweł Konarzewski

---

Formacja Ulansuhai
Wiek	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 95-70 Ma późna kreda
Miejsce	Chiny - Mongolia Wewnętrzna
Leży nad	formacja Suhongtu lub Bayingobi
Miąższość	42-700 m
Klimat	gorący i suchy
Litologia	piaskowce, mułowce i pyłowce

Wstęp

Mapa przestawiająca Autonomiczny Region Mongolii Wewnętrznej. Obszar formacji Ulansuhai został zaznaczony czarnym prostokątem na mapie Chin. Źródło: Kobayashi i Lü, 2003

Formacja Ulansuhai to jednostka geologiczna położona w Autonomicznym Regionie Mongolii Wewnętrznej na terenie dzisiejszych Chin. Jej osady powstały w późnej kredzie.

Litologia

Formacja Ulansuhai tworzą głównie skały osadowe: piaskowce, mułowce i pyłowce. Całkowita miąższość wynosi od 42 do 700 m. Według Liu i współpracowników (2022) najniższe warstwy Ulansuhai mogą stykać się z najwyższą częścią formacją Bayingobi. Skały osadowe sugerują, że panował tam ciepły i suchy klimat. Środowisko występujące w tamtym czasie zatem mogło przypominać dzisiejsze półpustynie (komentarz własny PK).

Wiek

Pierwotnie sądzono, że skały formacji Ulansuhai powstały we wczesnej kredzie - apt lub alb (Weishampel, 2004). Jednak badania radiometryczne wykazały, że wiek skał formacji nie jest starszy niż 92 Ma (Kobayashi i Lü, 2003; Evans i in., 2021). Według Liu i współautorów (2022) osady Ulansuhai mają od 95 Ma do 70 Ma.

Paleofauna

W formacji Ulansuhai odnaleziono szczątki przedstawicieli Pachycephalosauridae, Ornithomimidae, teropoda o niepewnej pozycji systematycznej oraz niezidentyfikowanego iguanodonta. Były to typowe grupy dinozaurów występujące w późnej kredzie na terenie Azji. Oprócz dinozaurów odnaleziono również żółwia i małżoraczki. Hao i in. (2024) zauważyli, że Gobisaurus oraz Shaochilong w rzeczywistości pochodzą z osadów formacji Miaogou.

Dinozaury

Dinozaury
Takson	Materiał kopalny	Komentarz	Grafika
Chilantaisaurus tashuikouensis	kości kończyn oraz fragment biodra	Enigmatyczny teropod mogący być spinozaurydem, megaraptorem lub karcharodontozaurem.
Sinocephale bexelli	PMU 23186 i AMNH 2073 - gipsowe odlewy holotypu, czyli większość kości ciemieniowej, zachowanej w dwóch kawałkach.	Najstarszy znany chiński pachycefalozauryd opisany pierwotnie jako Troodon bexelli.
Sinornithomimus dongi	Jest znany z co najmniej 14 szkieletów.	Niedużej wielkości przedstawiciel Ornithomimidae mający krótką i wygiętą szyję.
Niezidentyfikowany iguanodont	kość kątowa górna	Być może przestawiciel Hadrosauroidea.

Bibliografia

Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2016) "Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs". Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2015.1059985

Benson, R.B.J. & Xu, X. (2008) "The anatomy and systematic position of the theropod dinosaur Chilantaisaurus tashuikouensis Hu, 1964 from the Early Cretaceous of Alanshan, People's Republic of China" Geological Magazine, 145, 778-789.

Brusatte, S.L., Chure, D., J., Benson, R., B., J., Xu, X., Sullivan, C., Hone, D., W., E. (2009). "The first definitive carcharodontosaurid (Dinosauria: Theropoda) from Asia and the delayed ascent of tyrannosaurids". „Naturwissenschaften”. 96 (9), s. 1051–1058. doi:10.1007/s00114-009-0565-2

Evans, D., Brown, C.M., You, H. & Campione, N.E. (2021). "Description and revised diagnosis of Asia's first recorded pachycephalosaurid, Sinocephale bexelli gen. nov., from the Upper Cretaceous of Inner Mongolia, China". Canadian Journal of Earth Sciences. e–First: 981–992. doi:10.1139/cjes-2020-0190.

Hao, M., Li, Z., Wang, Z., Wang, S., Ma, F., Qinggele, King, J.L., Pei, R.,Zhao, Q., & Xu, X. (2024). "A new oviraptorosaur from the Lower Cretaceous Miaogou Formation of western Inner Mongolia, China". Cretaceous Research. 106023. doi:10.1016/j.cretres.2024.106023.

Hu, S.-Y. (1964). "Carnosaurian remains from Alashan, Inner Mongolia". Vertebrata PalAsiatica. 8 (1): 42–63

Kobayashi, Y. & Lü, J.−C. (2003) "A new ornithomimid dinosaur with gregarious habits from the Late Cretaceous of China" Acta Palaeontologica Polonica, 48(2), 235–259.

Liu, B., Shi, Z., Peng, Y., Zhang, P., & Li, P. (2022). "Sequence Stratigraphy of the Lower Cretaceous Uraniferous Measures and Mineralization of the Sandstone‐hosted Tamusu Large Uranium Deposit, North China". Acta Geologica Sinica‐English Edition, 96(1), 167-192.

Vickaryous, M. K., Russell, A. P., Currie, P. J., & Zhao, X.-J. (2001). “A new ankylosaurid (Dinosauria: Ankylosauria) from the Lower Cretaceous of China, with comments on ankylosaurian relationships”. Canadian Journal of Earth Sciences, 38(12), 1767–1780. doi:10.1139/e01-051

Weishampel, D.B. (2004). "Dinosaur distribution".[w]: D. B. Weishampel, H. Osmolska, and P. Dodson (red.), "The Dinosauria (2nd edition)". University of California Press, Berkeley, pp. 563-570