Indosuchus

Autor:	Korekta:
Kamil Kamiński, Tomasz Sokołowski	Krzysztof Lichota, Maciej Ziegler

---

Indosuchus (indozuch)
Długość:	?
Masa:	?
Miejsce występowania:	Indie, Madhya Pradesh (formacja Lameta)
Czas występowania	ok. 71-65,5 Ma późna kreda (mastrycht)
Systematyka	Dinosauria Theropoda Ceratosauria Abelisauroidea Abelisauridae
Rekonstrukcja Indosuchus. Autor: FunkMonk (Michael B.H). [1].

Wstęp

Indosuchus to rodzaj słabo poznanego abelizauryda, który żył w późnej kredzie około 71-65 milionów lat temu w mastrychcie na terenach obecnego stanu Madhya Pradesh w Indiach Jest on jednym z wielu przedstawicieli tej rodziny teropodów opisanych z formacji Lameta. Wcześniej uważany za allozauryda lub tyranozauryda, obecnie klasyfikowany jest jako abelizauryd. Ze względu na skąpość materiału kopalnego, przez wielu badaczy był uważany za nomen dubium.

Materiał kopalny

Lektotyp (GSI K27/685) to kości czołowe i ciemieniowe.

Paralektotypy to okazy GSI K20/350 (fragmentaryczne kości łzowe, kości czołowe i ciemieniowe) oraz GSI K20/690 (dach czaszki).

Etymologia

Nazwa Indosuchus pochodzi od kraju, w którym odkryto jego szczątki i oznacza "krokodyla z Indii" [z gr. Indos (Indie) i soukhos (krokodyl)]. Epitet gatunkowy pochodzący z łaciny, oznacza „rabusia”.

Odkrycie, historia badań i ważność taksonu

Indosuchus został nazwany w 1932 r. przez słynnego niemieckiego paleontologa Friedricha von Huene oraz Charlesa Alfreda Matleya. Autorzy ci nie wyznaczyli jednak holotypu. W związku z tym, w 1978 r. Sankar Chatterjee ustanowił lektotypem okaz GSI K27/685. Przypisał on również do tego rodzaju kość szczękową, dwie kości przedszczękowe i kość zębową z formacji Lameta, znalezione tam jeszcze w 1922 r. Jednak materiał ten, mimo że pochodził z tej samej lokalizacji, nie miał żadnych elementów wspólnych z okazami opisanymi przez von Huene i Matleya, nie można więc stwierdzić, czy reprezentuje ten sam rodzaj teropoda (Carrano i Sampson, 2008). Później do Indosuchus przypisano też liczne kości abelizaurydów z formacji Lameta, lecz w 2010 r. Novas i in. (2010) zaliczyli je do nowego rodzaju Rahiolisaurus. W tej samej pracy autorzy ci uznali indozucha za nomen dubium z powodu fragmentaryczności materiału opisanego przez von Huene i Matleya, jego zagubienia oraz niemożności wskazania żadnych autapomorfii. Carrano i Sampson (2008) uznali, że wiele spośród licznych abelizaurydów opisanych z formacji Lameta może w rzeczywistości należeć do jednego albo dwóch taksonów. Jednocześnie stwierdzili oni, że Indosuchus wyróżnia się spośród nich cienkim i pozbawionym ozdób dachem czaszki. Wcześniej Novas i in. (2004) wskazali, że różnice między Indosuchus a pochodzącym z tej samej formacji Indosaurus mogą być związane z ontogenezą lub być przejawem zwykłej zmienności osobniczej. Powołali się w tym miejscu na znaczą zmienność między poszczególnymi okazami innego abelizauryda Majungasaurus. Jednak niepublikowane badania Dalmana i Gishlicka (2011) wskazują, że Indosuchus i Indosaurus nie tworzą kladu, co wskazywałoby, że są to oddzielne taksony. Autorzy ci sugerują również, że materiał czaszkowy opisany przez Chatterjee w 1978 r. może rzeczywiście należeć do indozucha. Kwestia ważności tego taksonu jest więc wciąż niejasna.

Spis gatunków

Indosuchus	Huene, 1931 vide Huene i Matley, 1933	nomen dubium?
I. raptorius	Huene, 1931 vide Huene i Matley, 1933	nomen dubium?

Bibliografia

Carrano, M.T., Sampson, S.D. (2008). "The Phylogeny of Ceratosauria (Dinosauria: Theropoda)". Journal of Systematic Palaeontology. 6 (02): 183–236. doi:10.1017/S1477201907002246

Chatterjee, S. (1978) "Indosuchus and Indosaurus, Cretaceous carnosaurs from India", Journal of Paleontology 52(3): 570-580

Dalman, S., Gishlick, A. (2011) Theropod material from Lameta, India, in the collection of the American Museum of Natural History and its bearing on the diagnosis and phylogenetic and taxonomic status of Indosuchus raptorius”. Journal of Vertebrate Paleontology. Program and Abstracts 2011, 95.

Mortimer, M. (2005 z późniejszymi zmianami) [2].

Novas, F. E., Agnolín, F. L. & Bandyopadhyay, S. (2004) "Cretaceous theropods from India: a review of specimens described by Huene and Matley (1933)" Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales, nuevo serie, 6(1), 67-103.

Novas, F.E., Chatterjee, S., Rudra, D.K., Datta, P.M. (2010). "Rahiolisaurus gujaratensis, n. gen. n. sp., A New Abelisaurid Theropod from the Late Cretaceous of India". W: Saswati Bandyopadhyay (ed.): New Aspects of Mesozoic Biodiversity. Springer Berlin / Heidelberg, 45–62. doi:10.1007/978-3-642-10311-7