Bagaceratops: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Wstęp) |
m |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
|mapa = | |mapa = | ||
<display_points type="terrain" zoom=3> | <display_points type="terrain" zoom=3> | ||
− | 44.0° N, 104.0° E~Hermiin Tsav <br>[[formacja]] [[Baruungoyot]]~''[[ | + | 44.0° N, 104.0° E~Hermiin Tsav <br>[[formacja]] [[Baruungoyot]]~''[[Bagaceratops|Bagaceratops rozhdestvenskyi]]''<br>'''ZPAL MgD-I/126''' ([[holotyp]])<br>ok. 40 okazów |
− | 44.0° N, 104.5° E~Khulsan <br>[[formacja]] [[Baruungoyot]]~''[[ | + | 44.0° N, 104.5° E~Khulsan <br>[[formacja]] [[Baruungoyot]]~''[[Bagaceratops|Bagaceratops rozhdestvenskyi]]''<br>ok. 10 okazów |
− | 41.8° N, 106.7° E~Bayan Mandahu <br>[[formacja]] [[Bayan Mandahu]]~''[[ | + | 41.8° N, 106.7° E~Bayan Mandahu <br>[[formacja]] [[Bayan Mandahu]]~''[[Bagaceratops|Bagaceratops rozhdestvenskyi]]''<br>1 okaz |
</display_points> | </display_points> | ||
}} | }} |
Wersja z 14:15, 25 cze 2019
Autor: | Łukasz Czepiński |
Bagaceratops (bagaceratops) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Długość | do 2,5 m | ||||
Dieta | roślinożerny | ||||
Miejsce | Mongolia ajmak południowogobijski (formacja Baruungoyot) Chiny | ||||
Czas | |||||
Systematyka | Dinosauria | ||||
Czaszka holotypu Bagaceratops. Autor: Łukasz Czepiński.
Porównanie wielkości Bagaceratops i człowieka. | |||||
Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Bagaceratops to rodzaj niewielkiego dinozaura rogatego (ceratopsa), blisko spokrewnionego z Protoceratops. Żył w późnej kredzie na terenach Pustyni Gobi, w Mongolii i Chinach. Został opisany na podstawie materiału zebranego przez Polsko-Mongolskie Ekspedycje Paleontologiczne przez Teresę Maryańska i Halszkę Osmólską w 1975 roku.
Budowa
Bagaceratops był niedużym roślinożercą. Znanych jest ok. 50 okazów. Większość materiału stanowią osobniki średniej wielkości. Cechami wyróżniającymi są obecność dobrze rozbudowanego dodatkowego okna na szwie przedszczękowo-szczękowym, zlane kości nosowe tworzące pojedynczy, trapezowaty róg, oraz wyrostek policzkowy kości zębowej o ostrej krawędzi, być może służący za przyczep mięśni żuchwy. Wszystkie okazy Bagaceratops mają również wydłużoną bezzębną część kości szczękowej oraz brak zębów na kości przedszczękowej.
Historia taksonu
Bagaceratops został opisany pierwszy w 1975 roku. Jego nazwa oznacza "małe rogate oblicze Rożdestwienskiego", na cześć rosyjskiego paleontologa Anatolija Rożdiestwienskiego.
Kolejne gatunki (Lamaceratops tereschenkoi, Platyceratops tatarinovi, Gobiceratops minutus, Magnirostris dodsoni), opisywane na podstawie pojedynczych okazów z tego samego regionu co kolekcja typowa (Alifanov, 2003; 2008; You & Dong, 2003), okazały się być młodszymi synonimami B. rozhdestvenskyi, a obserwowane różnice wynikały ze zmienności wewnątrzgatunkowej i różnego zaawansowania ontogenetycznego (Czepiński, 2019).
Spis gatunków
Bagaceratops | Maryańska i Osmólska, 1975 |
= Gobiceratops | Alifanov, 2008 |
= Lamaceratops | Alifanov, 2003 |
= Magnirostris | You & Dong, 2003 |
= Platyceratops | Alifanov, 2003 |
Bagaceratops rozhdestvenskyi | Maryańska i Osmólska, 1975 |
= Gobiceratops minutus | Alifanov, 2008 |
= Lamaceratops tereschenkoi | Alifanov, 2003 |
= Magnirostris dodsoni | You & Dong, 2003 |
= Platyceratops tatarinovi | Alifanov, 2003 |
Bibliografia
Alifanov, V.R., 2003. Two new dinosaurs of the infraorder Neoceratopsia (Ornithischia) from the Upper Cretaceous of the Nemegt depression, Mongolian People’s Republic. Paleontological Journal 37:524–534
Alifanov, V.R., 2008. The tiny horned dinosaur Gobiceratops minutus gen. et sp. nov. (Bagaceratopidae, Neoceratopsia) from the Upper Cretaceous of Mongolia. Paleontological Journal 42:621–633
Czepiński, Ł., 2019. Ontogeny and variation of a protoceratopsid dinosaur Bagaceratops rozhdestvenskyi from the Late Cretaceous of the Gobi Desert. Historical biology, w druku. [1]
Maryańska, T., Osmólska, H., 1975. Protoceratopsidae (Dinosauria) of Asia. Palaeontologica Polonica 33:133–181.
You, H. & Dong, Z., 2003. A new protoceratopsid (Dinosauria: neoceratopsia) from the Late Cretaceous of Inner Mongolia, China. Acta Geologica Sinica 77:299–303