Hesperornithoides: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "{{DISPLAYTITLE:''Hesperornithoides''}} {{Opis |Autor = Kamil Kamiński |Korekta = |nazwa = ''Hesperornithoides''...")
 
m (Spis gatunków)
Linia 51: Linia 51:
 
{| class="wikitable"
 
{| class="wikitable"
 
| {{V|''Hesperornithoides''}}
 
| {{V|''Hesperornithoides''}}
| {{Kpt|[[Scott Hartman|Hartman]], [[Mickey Mortimer|Mortimer]], [[William Wahl|Wahl]], [[Dean Lomax|Lomax]], [[Jessica Lippincott|Lippincott]]}} i {{Kpt|[[David Lovelace|Lovelace]]}}, [[2019]]
+
| {{Kpt|[[Scott Hartman|Hartman]], [[Michael Mortimer|Mortimer]], [[William Wahl|Wahl]], [[Dean Lomax|Lomax]], [[Jessica Lippincott|Lippincott]]}} i {{Kpt|[[David Lovelace|Lovelace]]}}, [[2019]]
 
|-
 
|-
 
| {{V|''H. miessleri''}}
 
| {{V|''H. miessleri''}}
| {{Kpt|[[Scott Hartman|Hartman]], [[Mickey Mortimer|Mortimer]], [[William Wahl|Wahl]], [[Dean Lomax|Lomax]], [[Jessica Lippincott|Lippincott]]}} i {{Kpt|[[David Lovelace|Lovelace]]}}, [[2019]]
+
| {{Kpt|[[Scott Hartman|Hartman]], [[Michael Mortimer|Mortimer]], [[William Wahl|Wahl]], [[Dean Lomax|Lomax]], [[Jessica Lippincott|Lippincott]]}} i {{Kpt|[[David Lovelace|Lovelace]]}}, [[2019]]
 
|}
 
|}
  

Wersja z 19:38, 20 lip 2019

Autor: Kamil Kamiński


Hesperornithoides
Długość ok. 1 m
Dieta mięsożerny
Miejsce USA

Wyoming (formacja Morrison, Jimbo Quarry)

Czas
252 201 145
66

ok. 157-145 Ma
]]późna jura]] (kimerydtyton)

Systematyka Dinosauria

Theropoda

Tetanurae

Coelurosauria

Paraves

Troodontidae

Hesperornithoides skeletal reconstruction.png
Znane elementy szkieletu na tle sylwetki. Źródło: Hartman i in., 2019.


Wstęp

Hesperornithoides to rodzaj małego teropoda z rodziny Troodontidae żyjącego w późnej jurze na obszarach dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Jest to najstarszy przedstawiciel tego kladu z Ameryki Północnej, znany z materiału kopalnego obejmującego więcej niż tylko zęby.

Etymologia

Nazwa Hesperornithoides pochodzi od greckich hesperis („zachód”), ornis („ptak”) oraz oeides („podobny”). Nawiązuje ona do faktu znalezienia go w zachodniej części Ameryki Północnej oraz jego podobieństwa do ptaków. Epitet gatunkowy honoruje rodzinę Miessler za wsparcie udzielone autorom opisu.

Materiał kopalny

Holotyp (WYDICE-DML-001) to niekompletny szkielet obejmujący większość czaszki (brakuje głównie przedniej części pyska), pięć kręgów szyjnych, jeden grzbietowy i dwanaście ogonowych, pięć szewronów, żebro, niekompletną łopatkę i kość kruczą oraz większość kości przednich i tylnych kończyn. Był to osobnik dorosły lub bliski osiągnięcia dorosłości.

Ułozenie kości po ich odkryciu. Źródło: Hartman i in., 2019. [1].

Budowa i filogeneza

Część szczątkó1) holotypu przed wypreparowaniem. Źródło: Hartman i in., 2019. [2].

Hesperornithoides był małym, lekko zbudowanym, ptakopodobnym zwierzęciem. Czaszka była smukła, o trójkątnym kształcie w widoku bocznym. Nozdrza były stosunkowo niewielkie, w przeciwieństwie do bardzo dużych oczodołów. Okno przedoczodołowe przyjmowały wyraźny kształt litery „D”. Zęby były stosunkowo duże i zakrzywione do tyłu. Kończyny przednie były znacznie krótsze od tylnych, ale i tak spore w relacji do całego ciała. Kończyły się trzema długimi, uzbrojonymi w duże, ostre pazury palcami. Tylne nogi były wydłużone, zwłaszcza w dolnych partiach, i przystosowane do biegu. W połączeniu z niewielkimi rozmiarami każe to sądzić, że Hesperornithoides mógł się żywić małymi, zwinnymi zwierzętami, takimi jak ssaki, jaszczurki czy ptaki.

W analizie Hartmana i in. (2019) Hesperornithoides okazał się średnio zaawansowanym troodontydem, bliskim wczesnokredowym Daliansaurus czy Sinusonasus.

Spis gatunków

Hesperornithoides Hartman, Mortimer, Wahl, Lomax, Lippincott i Lovelace, 2019
H. miessleri Hartman, Mortimer, Wahl, Lomax, Lippincott i Lovelace, 2019

Bibliografia

Hartman, S., Mortimer, M., Wahl, W.R., Lomax, D.R., Lippincott, J., Lovelace, D.M. (2019). "A new paravian dinosaur from the Late Jurassic of North America supports a late acquisition of avian flight". PeerJ. 7: e7247. doi:10.7717/peerj.7247.