Formacja La Quinta: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 41: | Linia 41: | ||
==Skamieniałości== | ==Skamieniałości== | ||
Do odkrytych skamieniałości należą: ryby, małżoraczki, rośliny i dinozaury. Wśród roślin odkryto paprociowe ''Dictyophyllum'', sagowce ''Dictyozamites'', | Do odkrytych skamieniałości należą: ryby, małżoraczki, rośliny i dinozaury. Wśród roślin odkryto paprociowe ''Dictyophyllum'', sagowce ''Dictyozamites'', | ||
| − | miłorzębowate ''Nilssonia'' oraz benetyty ''Ptilophyllum'' i ''Otozamites'' | + | miłorzębowate ''Nilssonia'' oraz benetyty ''Ptilophyllum'' i ''Otozamites'' |
===[[Dinosauria]]=== | ===[[Dinosauria]]=== | ||
{| class="wikitable sortable" | {| class="wikitable sortable" | ||
| Linia 78: | Linia 78: | ||
==Paleoekologia== | ==Paleoekologia== | ||
Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane zrozpadającą się Pangeą, przykrywały one regularnie region warstwami popiołu. Drobne lakwintazaury, które były najczęściej spotykanymi stworzeniami, prawdopodobnie żyły w stadach(zostały pogrzebane osadem w grupie) i jadły rośliny zielne. Badanie zębów wskazuje, że mogły żywić się również owadami. Na nie polował tachiraptor, 1,5 metrowy drapieżnik zamieszkujące te tereny. Sprawa ekosystemu w którym żył perijazaur jest znacznie bardziej zagadkowa. | Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane zrozpadającą się Pangeą, przykrywały one regularnie region warstwami popiołu. Drobne lakwintazaury, które były najczęściej spotykanymi stworzeniami, prawdopodobnie żyły w stadach(zostały pogrzebane osadem w grupie) i jadły rośliny zielne. Badanie zębów wskazuje, że mogły żywić się również owadami. Na nie polował tachiraptor, 1,5 metrowy drapieżnik zamieszkujące te tereny. Sprawa ekosystemu w którym żył perijazaur jest znacznie bardziej zagadkowa. | ||
| − | [[Plik: tachi.png|thumb|300px|Środowisko formacji La Quina. Tachiraptor atakujący stado | + | [[Plik: tachi.png|thumb|300px|Środowisko formacji La Quina. Tachiraptor atakujący stado lakwintazaur. Autor: Maurílio Oliveira.]] |
===Bibliografia=== | ===Bibliografia=== | ||
<small> | <small> | ||
Wersja z 16:21, 17 sie 2023
| Autor: |
| Szymon Jagusztyn |
| Formacja La Quinta | |
|---|---|
| Miąższość: | do 3400 m |
| Wiek: | ok. 200,9-174,8 Ma(wczesna i środkowa jura, hettang- aalen) |
| Ówczesny klimat: | gorący z porą suchą i deszczową |
| Kraj: | Wenezuela - Táchira
Kolumbia - Cezar |
Odsłonięcie skał formacji w pobliżu La Grita Autor:Geochron | |
| Mapa pokazująca odnalezione skamieniałości dinozaurów | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Formacja La Quinta obejmuje osady wczesnej i środkowej jury w Andach Karaibskich, na terenie Wenezueli i Kolumbii.
Litologia
Dominujący w tej formacji jest czerwony piaskowiec, przewarstwiony tufem dacytowym, który powstał z popiołu wulkanicznego powstałego w wyniku erupcji wulkanu, którego magma miała wysoką zawartość krzemionki. Rzadko występuje mułowiec i wapień, które powstawały w środowisku wodnym. Badanie stosunku ołowiu do uranu w cyrkonie wykazało, że najniższa warstwa ma 200,91+0,55 Ma, najwyższa ma maksymalnie 174,8 Ma.
Skamieniałości
Do odkrytych skamieniałości należą: ryby, małżoraczki, rośliny i dinozaury. Wśród roślin odkryto paprociowe Dictyophyllum, sagowce Dictyozamites, miłorzębowate Nilssonia oraz benetyty Ptilophyllum i Otozamites
Dinosauria
| Nazwa | Materiał przypisany | Numer okazu/okazów | Klasyfikacja | Miejsce znalezienia | Wiek |
|---|---|---|---|---|---|
| Laquintasaura venezuleae | kości kończyn, miednica, łopatka, czaszka, żebra i kręgi | MBLUZ P.1396, MBLUZ P.5017, MBLUZ P.5018, MBLUZ P.5005 | Dinosauria: Ornithischia | Wenezuela, stan Táchira | hettang |
| Tachiraptor admirabilis | kość piszczelowa i kulszowa | IVIC-P-2867, IVIC-P-2868 | Theropoda: Neotheropoda | Wenezuela, stan Táchira | hettang |
| Perijasaurus lapaz | kręg grzbietowy | UCMP 37689 | Sauropoda: Eusauropoda | Kolumbia, departament Cezar | toark- aalen |
Historia badań
Pierwszego dinozaura z formacji odkryto w roku 1943 roku przez firmę Tropical Oil Company. Został on przekazany do Uniwersytetu Kalifornijkskiego w Berkeley, gdzie przeleżał kilkadziesiąt lat bez dokładniejszego zbadania. W latach osiemdziesiątych francuscy naukowcy w Wenezueli odkryli pierwsze kości dinozaurów, które opisali w 1992 jako Lesothosaurus. Równolegle Marcelo R. Sánchez-Villagra z zespołem odkryli więcej nagromadzeń kości, pomimo początkowego niepowodzenia i później skoordynowali powrót szczątków do Wenezueli, dokładnie do Muzeum Biologii Uniwersytetu w Zulii. We współpracy z Paulem Barrettem i Fernando Novasem znaleziska zostały opisane w 2008 r., aczkolwiek bez dokładniejszej identyfikacji. W 2014 opisano lakwintazaurę i tachiraptora. Te dwa gatunki okazało się bardzo pomocne w zrozumieniu wczesnej ewolucji dinozaurów. Na dodatek były one jednymi z pierwszych dinozaurów znalezionych na terenach równikowych. W 2021 roku dokonano opisu czaszki lakwintazaury z pomocą tomografii komputerowej, a w 2022 roku opisano okaz odkryty w czasie 2 wojny światowej i nazwano go Perijasaurus.
Paleoekologia
Środowisko La Quinta było równiną aluwialną, na której rosła niskopienna roślinność oraz gdzieniegdzie benetyty i sagowce. Występowały w niej następujące po sobie pora sucha i wilgotna, w czasie której rzeki tworzyły rozlewisko. W pobliżu znajdowały się wulkany związane zrozpadającą się Pangeą, przykrywały one regularnie region warstwami popiołu. Drobne lakwintazaury, które były najczęściej spotykanymi stworzeniami, prawdopodobnie żyły w stadach(zostały pogrzebane osadem w grupie) i jadły rośliny zielne. Badanie zębów wskazuje, że mogły żywić się również owadami. Na nie polował tachiraptor, 1,5 metrowy drapieżnik zamieszkujące te tereny. Sprawa ekosystemu w którym żył perijazaur jest znacznie bardziej zagadkowa.
Bibliografia
Barrett, Paul M.; Richard J. Butler; Roland Mundil; Torsten M. Scheyer; Randall B. Irmis, and Marcelo R. Sánchez-Villagra. 2014. A palaeoequatorial ornithischian and new constraints on early dinosaur diversification. Proceedings of the Royal Society B 281. 1–7.
Barrett, P. M., R. J. Butler, S. C. Moore-Fay, F. E. Novas, J. M. Moody, J. M. Clark, and M. R. Sänchez-Villagra. ‘Dinosaur Remains from the La Quinta Formation (Lower or Middle Jurassic) of the Venezuelan Andes’. Paläontologische Zeitschrift 82, no. 2 (2008): 163–177
Rincón, Aldo F.; Raad Pájaro, Daniel A.; Jiménez Velandia, Harold F.; Ezcurra, Martín D.; Wilson Mantilla, Jeffrey A. (2022). „Zauropod z dolnojurajskiej formacji La Quinta (Departament Cesar, Kolumbia) i początkowe zróżnicowanie eusauropodów na niskich szerokościach geograficznych”. Journal of kręgowców paleontologii. 42: e2077112. doi:10.1080/02724634.2021.2077112
Langer, Max C.; Rincón, Ascanio D.; Ramezani, Jahandar; Solórzano, Andrés; Rauhut, Oliver W.M. (8 October 2014). "New dinosaur (Theropoda, stem-Averostra) from the earliest Jurassic of the La Quinta formation, Venezuelan Andes". Royal Society Open Science. Royal Society. 1 (2): 140–184. doi:10.1098/rsos.140184
Herrera-Castillo, Carlos M.; Carrillo-Briceño, Jorge D.; Sánchez-Villagra, Marcelo R. (2021). "Non-invasive imaging reveals new cranial element of the basal ornithischian dinosaur Laquintasaura venezuelae, Early Jurassic of Venezuela". Anartia. 32: 53–60. doi:10.5281/zenodo.5571307
