Kiyacursor: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m
Linia 27: Linia 27:
  
 
[[Noasauridae]]
 
[[Noasauridae]]
|grafika                = Kiyacursor_PM-2.png
+
|grafika                = Kiyacursor_PM_(white_bg).png
 
  |podpis                =  Rekonstrukcja. Autor: Petr Menshikov. [https://vk.com/prehistoricproduction]
 
  |podpis                =  Rekonstrukcja. Autor: Petr Menshikov. [https://vk.com/prehistoricproduction]
 
  |PorównanieGrupa        =  
 
  |PorównanieGrupa        =  

Wersja z 11:13, 29 maj 2024

opis w trakcie tworzenia


Autor: Kamil Kamiński


Kiyacursor
Długość ok. 2,5 m
Dieta mięsożerny
Miejsce Rosja – obwód kemerowski

(formacja Ilek)

Czas
252 201 145
66

ok. 121-113 Ma
wczesna kreda (apt)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Ceratosauria

Abelisauroidea

Noasauridae

Kiyacursor PM (white bg).png
Rekonstrukcja. Autor: Petr Menshikov. [1]

Wstęp

Kiyacursor to rodzaj niewielkiego teropoda z rodziny Noasauridae, żyjącego we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Zachodniej Syberii. Jego bliskim krewniakiem był prawdopodobnie Afromimus. Kiyacursor jest piewszym wczesnokredowym ceratozaurem z Azji, a jego odkrycie rozszerza o 40 mln lat zapis kopalny tej grupy dinozaurów na wspomnianym kontynencie.

Etymologia

Nazwa Kiyacursor pochodzi od rzeki Kiya oraz łacińskiego słowa cursor („biegacz”). Epitet gatunkowy wywodzi się od łacińskich słów longus i pes (odpowiednio „długi” i „stopa”).

Materiał kopalny

Holotyp (KOKM 5542) to częściowy szkielet pozaczaszkowy, obejmujący tylny kręg szyjny, tylne kręgi ogonowe, żebra szyjne, kość łopatkowo-kruczą, kości ramienne i niemal kompletne kończyny tylne. Szczątki te należały do osobnika ponad 3-letniego, który nie zakończył jeszcze wzrostu.

Materiał przypisany to okaz PIN 329/16 (przedni lub środkowy kręg szyjny). Szczątki te mogą należeć do tego samego osobnika, co holotyp.

Budowa

Kiyacursor był stosunkowo niewielkim dwunożnym dinozaurem. Podobnie jak inne noazaurydy, miał relatywnie długą szyję, będącą efektem wydłużonych kręgów szyjnych. Kość ramienna byla bardzo niewielka, stanowiąc jedną trzecią długości kości udowej. Wskazuje to na daleko posuniętą redukcję kończyn przednich. Tylne kończyny były za to długie i silne. Kość piszczelowa była o 14% dłuższa od udowej, wydłużone i smukłe było też śródstopie. Takie proporcje wskazują na przystosowanie do szybkiego biegu, co jest cechą typową dla noazaurydów. Adaptacja ta rozwinęła się jednak u nich w odmienny sposób niż u celurozaurów. Druga kość śródstopia była zredukowana, natomiast trzecia była największa kością na proksymalnym (bliższym) końcu śródstopia. Taka budowa śródstopia Kiyacursor przypomina współczesne strusie, a także jego krewniaków - Limusaurus i Elaphrosaurus.

Spis gatunków

Kiyacursor Averianov, Skutschas, Atuchin, Slobodin, Feofanova i Vladimirova, 2024
K. longipes Averianov, Skutschas, Atuchin, Slobodin, Feofanova i Vladimirova, 2024

Bibliografia

Averianov, A.O., Skutschas, P.P., Atuchin, A.A., Slobodin, D.A., Feofanova, O.A., Vladimirova, O.N. (2024). "The last ceratosaur of Asia: a new noasaurid from the Early Cretaceous Great Siberian Refugium". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 291. 20240537. doi:10.1098/rspb.2024.053.