Tatankacephalus: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 65: | Linia 65: | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Nazwa rodzajowa ''Tatankacephalus'' znaczy "bizońska głowa". Wywodzi się ona ze słów ''tatanka'' (bizon z języka Oglala) i ''cephalus'' (z łacińskiego głowa). Epitet gatunkowy ''cooneyorum'' honoruje rodzinę Johna Patricka Cooneya. | Nazwa rodzajowa ''Tatankacephalus'' znaczy "bizońska głowa". Wywodzi się ona ze słów ''tatanka'' (bizon z języka Oglala) i ''cephalus'' (z łacińskiego głowa). Epitet gatunkowy ''cooneyorum'' honoruje rodzinę Johna Patricka Cooneya. | ||
− | |||
− | |||
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== |
Wersja z 12:36, 2 paź 2011
Autor: | Korekta: |
Marcin Szermański | Maciej Ziegler |
Tatankacephalus (tatankacefal) | |
---|---|
Długość: | ok. 4,5(?) m |
Masa: | ok. 1,5(?) t |
Miejsce występowania: | formacja Cloverly |
Czas występowania | 115-108,8 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Plik:Tatankacephalus.jpg |
Wstęp
Odkrycie i lokalizacja
Czaszka została znaleziona w pokładach czerwonego mułowca (łupka osadowego) w bazalnej części Unit VII (Ostrom, 1970) dolnokredowej formacji Cloverly w Harlowton w Montanie. Holotyp został zlokalizowany około 1 km na zachód od stanowiska 33-1 Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej (American Museum of Natural History), gdzie został również odnaleziony Microvenator celer przez Barnuma Browna. Dokładna lokalizacja holotypu tatankacefala: hrabstwo Whetland, Montana (46°15,592' N; 109°41,263' W).
Materiał kopalny
Holotyp (MOR 1073): częściowa czaszka składają ca się z okolicy nosowej z fragmentaryczną przegrodę międzynosową , fragmentów kości przedszczękowej z trzema zębodołami, fragmentu szczękowo-nosowego, fragmentów: kości oczodołowej, oczodołowej tylnej i kwadratowo-jarzmowej, wyrastają cego z kości szczękowej lub zębowej zęba oraz dużego, tylnego fragmentu czaszki, zawierają cego: kość ciemieniowa , brzeg łuskowy, potylicą (okolicą potyliczną ), grzbietową część lewej kości kwadratowej, mózgoczaszkę, prawą kość oczodołową tylną , prawy oczodół, częściową kość skrzydłową , trzon kości klinowej, podstawę kości potylicznej i rostrum kości przyklinowej. Fragmenty żebra oraz dwa fragmenty pustych, brzusznowklęsłych osteoderm mogą należeć do tego samego osobnika.
Diagnoza
Pierwotna diagnoza (Parsons i Parsons, 2009) mówiła o średniej wielkości ankylozaurydzie z następują cymi autapomorfiami: niesegmentowany, rozszerzony grzbiet karkowy, wklęsły boczny wyrostek wychodzą cy z wyrostka przypotylicznego, długi, wą ska osteoderma na jarzmowym wyrostku grzbietu kwadratowo-jarzmowej do guzu kwadratowo-jarzmowego. Najnowsze badania (Thompson i in., 2011) wykazują, że Tatankacephalus nie jest ankylozaurydem, a nodozaurydem.
Rozmiary
Średniej wielkości nodozauryd żyją cy we wczesnej kredzie na terenach Ameryki Północnej. Jego czaszka wedle szacunków mierzyła 32 cm długości i należała do dorosłego osobnika. Odnaleziono tylko dwie osteodermy składają ce się na pancerz tego dinozaura, z czego jedna jest w nienaruszonym stanie. Mierzy ona 137 mm długości i 115 mm szerokości. Nieoficjalne szacunki na podstawie wielkości czaszek Tatankacephalus i Gastonia wynoszą ok. 4,5 metra długości i ok. 1,5 tony.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Tatankacephalus znaczy "bizońska głowa". Wywodzi się ona ze słów tatanka (bizon z języka Oglala) i cephalus (z łacińskiego głowa). Epitet gatunkowy cooneyorum honoruje rodzinę Johna Patricka Cooneya.
Spis gatunków
Tatankacephalus | Parsons i Parsons, 2009 |
---|---|
T. cooneyorum | Parsons i Parsons, 2009 |
Bibliografia
Thompson R.S., Parish J.C., Maidment S.C.R. & Barrett P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora), Journal of Systematic Palaeontology", DOI:10.1080/14772019.2011.569091
http://www.dinodata.org/index.php?option=com_content&task=view&id=10112&Itemid=67
http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.pl?action=checkTaxonInfo&taxon_no=156241&is_real_user=1