Shuilingornis
Autor: | Paweł Konarzewski |
Shuilingornis | |
---|---|
Dieta | prawdopodobnie rybożerny |
Miejsce | Chiny - Liaoning |
Czas |
ok. 120-113 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Shuilingornis. Autor: UnexpectedDinoLesson [2] |
Wstęp
Shuilingornis to niewielki przedstawiciel Euornithes blisko spokrewniony z Gansus, Changzuiornis, Khinganornis oraz Iteravis żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Jego skamieniałości odnaleziono w pokładach formacji Jiufotang datowanych na apt.
Materiał kopalny
Holotyp (LY2022JZ3002) to niemalże kompletny i artykułowany szkielet znajdujący się na pojedynczej skalnej płycie. Szczątki należały do młodego dorosłego osobnika.
Budowa
Shuilingornis od pozostałych przedstawicieli Gansuidae różnił się szczegółami budowy czaszki, skrzydeł oraz obręczy barkowej. Pysk był wyposażony w niewielkie, stożkowate zęby. Kość ramienna miała mocny trzon oraz wydłużony i łagodnie zakrzywiony grzebień naramienno-piersiowy. Jak u większości euornitów duże widełki miały kształt litery U i tworzyły kąt ok. 45-50°. Najdłuższą kością w nodze była piszczel mierząca ok. 5,2 cm długości.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Shuilingornis to połączenie chińskiego shuiling (ładny i żywy) oraz greckiego słowa ornis (ptak). Epitet gatunkowy angelai honoruje nieżyjącego włoskiego dziennikarza i pisarza naukowego Pierra Angelę.
Spis gatunków
Shuilingornis | Wang, Cau, Wang, Kundrát, Zhang, Liu i Chiappe, 2024 |
S. angelai | Wang, Cau, Wang, Kundrát, Zhang, Liu i Chiappe, 2024 |
Bibliografia
Wang, X., Cau, A., Wang, Y., Kundrát, M., Zhang, G., Liu, Y., & Chiappe, L.M. (2024). "A new gansuid bird (Avialae, Euornithes) from the Lower Cretaceous (Aptian) Jiufotang Formation of Jianchang, western Liaoning, China". Cretaceous Research 106014.doi:10.1016/j.cretres.2024.106014.