Turanoceratops
| Autor: | Jakub Albert Starzyński |
| Korekta: | Dawid Mika, Marcin Szermański, Maciej Ziegler, Michał Siedlecki |
| Turanoceratops (turanoceratops) | |
|---|---|
| Długość | ?1,5 m |
| Wysokość | ?0,7 m |
| Masa | ?50 kg |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Uzbekistan, dystrykt Navoi Viloyat |
| Czas |
ok. 92–89 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja. Autor: Robinson Kunz. [1]. | |
Wstęp
Turanoceratops został opisany przez Nessova, Kaznyshkinę i Cherepanova w 1989 r. na podstawie fragmentarycznej kości szczękowa wraz z zębami znalezionej w osadach formacji Bissekty. Może być on jednym z najwcześniejszym przedstawicieli Ceratopsidae, a zarazem kolejnym jej azjatyckim członkiem.
Budowa i paleobiologia
Turanoceratops był stosunkowo małym ceratopsoidem. Zapewne najbardziej przypominał Zuniceratopsa. Podobnie jak jego krewniacy był roślinożercą.
Materiał kopalny
Holotyp to częściowa kość zębowa wraz z zębami.
Materiał przypisany obejmuje kość przedzębową, zęby, przyśrodkową część kości ciemieniowej, łuskowej oraz nosowej, rdzenie rogów nadoczodołowych, mózgoczaszkę, kręgi i prawdopodobnie dalszą część łopatki i fragmenty kończyn tylnych.
Systematyka
Turanoceratops został uznany za nomen dubium przez Dodsona i You w 2004. Dzięki nowym szczątkom wspomnianych przez Hansa-Dietera Suesa i Aleksandra Awerianowa w 2009, stwierdzono, że jest pierwszym znanym przedstawicielem Ceratopsidae spoza Ameryki Północnej – bardziej zaawansowanym niż współczesny mu Zuniceratops. Ich badania wykazało, że jest chasmozaurynem. Andrew Farke i jego współpracownicy nie zgodzili się z wynikami badań Suesa i Awerianowa i uznali go za bazalnego centrozauryna. Sues i Awerianow stwierdzili, że w badaniach Farke'go wystąpił błąd w kodowaniu cech morfologicznych tego ceratopsoida, podtrzymali zatem wynik swojego i wcześniejszego badania. Późniejsze analizy (np. Xu i in., 2010; McDonald, 2011) wskazały, że turanoceratops znajduje się poza Ceratopsidae).
Środowisko życia
Turanoceratops koegzystował z różnymi zwierzętami tj. krokodylomorfami( m.in wczesnymi aligatoridami), pterozaurem Azchdarcho, ssakami (w tym rodzajem Uzbekbataar). Inne dinozaury z formacji Bissekty to m.in. ankylozauryd Bissektipelta, hadrozauroidy Levnesovia i Gilmoreosaurus (ten drugi to nomen dubium, hadrozauryd Cionodon (również nomen dubium), elmizauryn Caenagnathasia, wątpliwy gatunek Archeornithomimus, tyranozauroid Timurlengia, ?dromeozauryd Itemirus oraz znane z zębów troodontydy: Euronychodon i Urbacodon.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Turanoceratops znaczy "rogata twarz Turanu" – czyli Turkistanu (Turan to dawna nazwa tego regionu, używana przez Persów). Epitet gatunkowy turdabilis oznacza "opóźniony", co odnosi się do przewlekłych badań nad tym dinozaurem.
Spis gatunków
| Turanoceratops | Nessov,Kaznyskhina i Cherepanov, 1989 |
|---|---|
| T. turdabilis | Nessov,Kaznyskhina i Cherepanov 1998 |
Bibliografia
http://en.wikipedia.org/wiki/Turanoceratops - http://pl.wikipedia.org/wiki/Turanoceratops - http://en.wikipedia.org/wiki/Bissekty_Formation
