Santanaraptor

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Maciej Ziegler Tomasz Skawiński

Kamil Kamiński


Santanaraptor (santanaraptor)
Długość: ok. 1,25 m (młody osobnik)
Masa: 5-10 kg (młody osobnik)
Miejsce występowania: Brazylia

(ogniwo Romualdo - formacja Santana)

Czas występowania 112-99 Ma

wczesna kreda (alb)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Neotheropoda

Tetanurae

Coelurosauria

??? Maniraptoriformes / ?Tyrannosauroidea

?? Maniraptora

Santanaraptor.png

Rekonstrukcja szkieletu santanaraptora - na biało odnalezione kości,

na szaro zrekonsstruowane. Autor: Felipe Elias [1]

Wstęp

Skamieniałe szczątki tego niewielkiego drapieżnego dinozaura odkryto w 1996 roku w Brazylii, a opisano go trzy lata później. Był to młody osobnik w proporcjach przypominający rodzaj Ornitholestes. Jest on o tyle ważny, że zachowały się odciski miękkich części ciała - mięśni i naskórka.

Pozycja filogenetyczna

Autor opisu santanaraptora - Kellner - uznał, że jest on celurozaurem i to prawdopodobnie maniraptorokształtnym. Holtz (2004) uznał, że może chodzić o tyranozauroida, na co wskazuje kombinacja kilku cech a Agnolin i in. (2004/niepublikowane), że o noazauryda. Analiza filogenetyczna Dal Sasso i Maganuco (2011) wykazała, że to bazalny maniraptor. Najnowsze badania wskazują jednak na to, że santanaraptor był tyranozauroidem. Takie wyniki uzyskiwano zarówno w badaniach obejmujących szeroki zakres teropodów, jak i skupionych na tyranozauroidach (Delcourt i Grillo, 2018).

Etymologia

Santanaraptor placidus znaczy "rabuś Placido z Santany". Santana to nazwa formacji w której odnaleziono szczątki, Placido odnosi się do Placido Cidade Nuvensa, założyciela Muzeum w wiosce Santana do Cariri.

Materiał kopalny i budowa

Dotychczas odnaleziono jedynie holotyp (MN 4802-V), czyli: trzy kręgi ogonowe, szewrony, kości kulszowe, udowe (13 cm), kość piszczelową i strzałkową, kości stopy oraz odciśnięte miękkie części ciała - mięśnie i naskórek. Nie zachowały się żadne odciski piór ani łusek. Naskórek był bardzo cienki (~0.04 mm) i ukształtowany w nieregularne czworokąty oddzielone głębokimi żłobieniami. Na kościach wciąż są widoczne kanały po naczyniach krwionośnych i komórki kostne. Dostrzec też można (w powiększeniu) struktury, które mogą być mineralizacjami wypełniającymi naczynia włośniczkowe kości lub zastępującymi naczynia krwionośne.

Spis gatunków

Santanaraptor Kellner, 1999
S. placidus Kellner, 1999

Bibliografia