Turanoceratops
| Autor: | Jakub Albert Starzyński |
| Korekta: | Dawid Mika, Marcin Szermański, Maciej Ziegler, Michał Siedlecki, Kamil Kamiński, Adrian Sztuba, Paweł Konarzewski |
| Turanoceratops (turanoceratops) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Długość | 2 m [1] | ||||
| Masa | 175 kg [1] | ||||
| Dieta | roślinożerny | ||||
| Miejsce | Uzbekistan, dystrykt Navoi Viloyat | ||||
| Czas |
ok. 92–89 Ma | ||||
| Systematyka | Dinosauria | ||||
 Rekonstrukcja. Autor: Robinson Kunz. [2].
Porównanie wielkości Turanoceratops i człowieka. | |||||
| Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
| |||||
Wstęp
Turanoceratops został opisany przez Nessova, Kaznyshkinę i Cherepanova w 1989 r. na podstawie fragmentarycznej kości szczękowa wraz z zębami znalezionej w osadach formacji Bissekty. Jest najwcześniejszym znanym przedstawicielem Ceratopsoidea pochodzącym z terenów Azji.
Budowa i paleobiologia
Turanoceratops był stosunkowo małym czworonożnym ceratopsoidem. Posiadał dwa dobrze rozwinięte rogi nadoczne. W szczęce zachowało się około 20 zębów, jednak ich ilość była niewielka w stosunku do amerykańskich ceratopsydów (Nessov, 1995). Od Zuniceratops i bazalnych neoceratopsów różnił się obecnością dwóch korzeni zębów (Sues i Averianov, 2009). Nad oczami znajdowały się niewielkie wypustki podobne do rogów (Nessov, 1995). Podobnie jak jego krewniacy był roślinożercą. Jego głównym pożywieniem były paprocie oraz rośliny szpilkowe. Rośliny kwiatowe były w kredzie geograficznie ograniczone w krajobrazie, więc prawdopodobieństwo, że turanoceratops się nimi pożywiał jest nikłe.
Materiał kopalny
Holotyp - okaz CCMGE 251/12457 - to częściowa kość szczękowa wraz z niektórymi zębami.
Materiał przypisany obejmuje kość przedzębową, zęby, fragment kości szczękowej, kość zaoczodołową z rogiem nadoczodołowym, rdzeń rogu nadoczodołowego, możliwe fragmenty kryzy, część kości ramiennej, fragmenty kości piszczelowych złączonych z kośćmi skokowymi oraz kość śródstopia. Do tego rodzaju przypisywano również fragment mózgoczaszki i kość interpretowaną jako część kryzy (konkretnie kości ciemieniowej). Jak się jednak okazało mózgoczaszka należała do niezidentyfikowanego zauropoda, natomiast domniemana kość ciemieniowa była osteodermą ankylozaura, być może znanej z tej samej formacji bissektipelty (Sues i Averianov, 2009).
Systematyka
Nessov w 1995 roku uznał turanoceratopsa za ceratopsyda, konkretnie za centrozauryna. Kolejni badacze, np. Wolfe i Kirkland (1998), w oparciu o jego analizę zaliczyli go do Ceratopsoidea jako takson siostrzany do ceratopsydów. Turanoceratops został jednak uznany za nomen dubium przez Mokovickiego w 2002 roku oraz Dodsona, Foster i Sampsona w 2004 roku. Według nich był to neoceratops nienależący do Ceratopsoidea.
Hans-Dieter Sues i Aleksandr Averianov w 2009 uznali go za ważny rodzaj, a także opisali nowe szczątki. Dzięki nim badacze ci stwierdzili, że jest on pierwszym znanym przedstawicielem Ceratopsidae spoza Ameryki Północnej – bardziej zaawansowanym niż współczesny mu Zuniceratops. Ich badanie wykazało, że jest chasmozaurynem. Andrew Farke i jego współpracownicy nie zgodzili się z wynikami badań Suesa i Averianova i uznali go za bazalnego centrozauryna. Sues i Averianov stwierdzili, że w badaniach Farke'go wystąpił błąd w kodowaniu cech morfologicznych tego ceratopsoida, podtrzymali zatem wynik swojego wcześniejszego badania. Obecnie analizy wykazują, że turanoceratops znajduje się poza Ceratopsidae [2][3][4][5][6][7][8].
Środowisko życia
Turanoceratops zamieszkiwał tereny dobrze nawodnione np. wybrzeża (Paul, 2016). Koegzystował z różnymi zwierzętami tj. krokodylomorfami (m.in. wczesnymi aligatoridami), pterozaurem Azchdarcho, ssakami (w tym rodzajem Uzbekbataar). Inne dinozaury z formacji Bissekty to m.in. wszystkożerny ankylozauryd Bissektipelta, hadrozauroidy Levnesovia i Gilmoreosaurus (ten drugi to nomen dubium), hadrozauryd Bactrosaurus kysylkumensis ,elmizauryn Caenagnathasia, wątpliwy gatunek Archaeornithomimus, tyranozauroid wielkości konia Timurlengia (czołowy drapieżnik swego ekosystemu), ?dromeozauryd Itemirus oraz znane z zębów troodontydy: Euronychodon i Urbacodon.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Turanoceratops znaczy "rogata twarz Turanu" – czyli Turkistanu (Turan to dawna nazwa tego regionu, używana przez Persów). Epitet gatunkowy tardabilis oznacza "opóźniony", co odnosi się do przydługich badań nad tym dinozaurem.
Spis gatunków
| Turanoceratops | Nessov, Kaznyskhina i Cherepanov, 1989 |
|---|---|
| T. tardabilis | Nessov, Kaznyskhina i Cherepanov, 1989 |
Bibliografia
Dodson P., Forster C.A. & Sampson S.D (2004) "Ceratopsidae". W: Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 494-513.
Farke, A., Sampson, S. D., Forster, C. A., Loewen, M. A. (2009). "Turanoceratops tardabilis—sister taxon, but not a ceratopsid." Naturwissenschaften, 7 maj 2009. doi:10.1007/s00114-009-0543-8
Nesov, L.A.. (1995). “Dinosaurs of Northern Eurasia: New Data about Assemblages, Ecology and Paleobiogeography”. Izdatelstvo Sankt-Peterburgskogo Universiteta.
Nessov, L. A., Kaznyshkina, L. F., & Cherepanov, G. O. (1989). "Ceratopsian dinosaurs and crocodiles of the middle Mesozoic of Asia". Theoretical and applied aspects of modern paleontology, 142-149.
Sues, H.-D., Averianov, A. (2009). "Phylogenetic position of Turanoceratops (Dinosauria: Ceratopsia)." Naturwissenschaften, 20 May 2009. doi:10.1007/s00114-009-0552-7
Sues, H.-D., Averianov, A. (2009). "Turanoceratops tardabilis—the first ceratopsid dinosaur from Asia". Naturwissenschaften, 96(5), 645–652. doi:10.1007/s00114-009-0518-9
http://en.wikipedia.org/wiki/Turanoceratops
http://pl.wikipedia.org/wiki/Turanoceratops
http://en.wikipedia.org/wiki/Bissekty_Formation
- ↑ 1,0 1,1 Paul, G.S. (2016). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs: 2nd Edition" wyd. Princeton University.
- ↑ Xu, X., Wang, K., Zhao, X., & Li, D. (2010) "First ceratopsid dinosaur from China and its biogeographical implications". Chinese Science Bulletin 55: 1631–1635 doi:10.1007/s11434-009-3614-5
- ↑ McDonald A. T., (2011). "A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation". PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710
- ↑ Ryan, M. J.; Evans, D. C.; Shepherd, K. M.; Sues, H. (2012). "A new ceratopsid from the Foremost Formation (middle Campanian) of Alberta". Canadian Journal of Earth Sciences 49 (10): 1251. doi:10.1139/e2012-056
- ↑ Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015). "Cranial Anatomy of Wendiceratops pinhornensis gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation". PloS One. doi:10.1371/journal.pone.0130007
- ↑ Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164
- ↑ Dalman, S.G., Lucas, S.G., Jasinki, S.G., Lichtig, A.J. & Dodson, P. (2021). "The oldest centrosaurine: a new ceratopsid dinosaur (Dinosauria: Ceratopsidae) from the Allison Member of the Menefee Formation (Upper Cretaceous, early Campanian), northwestern New Mexico, USA". PalZ 95, 291–335. doi:10.1007/s12542-021-00555-w
- ↑ Dalman, S., Jasinski, S., & Lucas, S. (2022). "A New Chasmosaurine Ceratopsid from the Upper Cretaceous (Campanian) Farmington Member of the Kirtland Formation, New Mexico". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 90: 127–153 [1]
