Noasaurus
Autor: | Tomasz Sokołowski |
Korekta: | Maciej Ziegler, Krzysztof Lichota, Michał Siedlecki |
Noasaurus (noazaur) | |
---|---|
Długość | 3 m [1] |
Wysokość | 80 cm (w biodrach) [1] |
Masa | 38 kg [1] |
Dieta | mięsożerny |
Miejsce | Argentyna - Salta |
Czas |
ok. 70-68 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja szkieletu noazaura. Autor: Jaime A. Headden. [3] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Noasaurus to rodzaj niewielkiego teropoda należącego do ceratozaurów żyjącego na terenie dzisiejszej Argentyny pod koniec ery mezozoicznej.
Odkrycia i materiał kopalny
Holotyp (PVL 4061) to fragmentaryczny szkielet, na który składają się lewa kość szczękowa, prawa k. kwadratowa, łuk neuralny czwartego kręgu szyjnego, czwarte żebro szyjne, kolejne żebro (dziesiąte szyjne bądź pierwsze grzbietowe), trzon kręgu grzbietowego, prawdopodobny paliczek trzeciego palca dłoni, możliwy paliczek pazura drugiego palca dłoni oraz kość śródstopia II. Został znaleziony w osadach należących do mastrychckiej formacji Lecho i opisany przez Bonapartego i Powella w 1980 roku.
Materiał przypisany to okaz MACN 622 - przedni kręg szyjny. Początkowo został opisany jako należący do owiraptorozaura (Frankfurt i Chiappe, 1999), a osiem lat później został uznany za pozostałość noazaura, być może tak naprawdę należący do okazu typowego (Agnolín i Martinelli, 2007).
Do tego dinozaura może należeć również kolejny paliczek pazura drugiego palca dłoni.
Budowa, paleobiologia i systematyka
Noazaur był małym dinozaurem drapieżnym wyglądającym podobnie do lepiej poznanego masjakazaura - prawdopodobnie miał od niego jeszcze bardziej wykrzywioną do dołu szczękę. Miał prawdopodobnie długą szyję i lekką budowę ciała. Z początku uważano, że noazaur posiadał kończyny tylne uzbrojone w sierpowate pazury, podobne do tych u dromeozaurydów, troodontydów i rodzaju Archaeopteryx. Jednak odkrycie madagaskarskiego Masiakasaurus obaliło tą tezę. Obecnie jednak uważa się, że pazury te mieściły się w "dłoniach", a nie na "stopach", podobnie jak u Megaraptor. Najprawdopodobniej polował na kręgowce mniejsze od siebie w tym enantiornisy oraz gady łuskonośne i ryby, ścigając je lub polując na nie z zasadzki. Do chwytania śliskich zdobyczy mógł wykorzystywać swoje zakrzywione szczęki (Carrano i in., 2011; Paul, 2024)
Noazaur jest przedstawicielem Abelisauroidea i rodzajem typowym w obrębie Noasauridae. Jest blisko spokrewniony z masjakazaurem oraz prawdopodobnie welocizaurem (zobacz Noasauridae#Kladogramy) .
Etymologia
Nazwa rodzajowa Noasaurus znaczy "jaszczura z północno-zachodniej Argentyny". "NOA" to skrót od Noroeste Argentino (Northwestern Argentina) czyli regionu zawierającego m.in. prowincję Salta. Od tej nazwy autorzy opisu nazwali Noasauridae. Epitet gatunkowy upamiętnia technika Juana C. Leala, który odnalazł szczątki tego teropdoda.
Spis gatunków
Noasaurus | Bonaparte & Powell, 1980 |
N. leali | Bonaparte & Powell, 1980 |
Wybrana bibliografia
Agnolin, F.L., Apesteguia, S., Chiarelli, P. (2004). "The end of a myth: The mysterious ungual claw of Noasaurus leali". Journal of Vertebrate Paleontology. 24(3): 301A-302A.
Agnolin, F.L., Chiarelli, P. (2010). "The position of the claws in Noasauridae (Dinosauria: Abelisauroidea) and its implications for abelisauroid manus evolution" Paläontologische Zeitschrift, 84, 2, 293-300.
Agnolin, F.L., Martinelli, A.G. (2007). "Did oviraptorosaurs (Dinosauria; Theropoda) inhabit Argentina?", Cretaceous Research, 28(5): 785-790
Carrano, M.T., Loewen, M.A., Sertich, J.J.W. (2011). "New materials of Masiakasaurus knopfleri Sampson, Carrano, and Forster, 2001, and implications for the morphology of the Noasauridae (Theropoda: Ceratosauria)" . Smithsonian Contributions to Paleobiology. 95 (95): 1–53.
Carrano, M.T., Sampson, S.D. (2008). "The Phylogeny of Ceratosauria (Dinosauria: Theropoda)" Journal of Systematic Palaeontology, 6, 183-236.
Frankfurt, N.G., Chiappe, L.M. (1999). "A possible oviraptorosaur from the Late Cretaceous of northwestern Argentina". Journal of Vertebrate Paleontology. 19(1): 101-105
Sampson, S.D., Carrano, M.T., Forster, C. A. (2001). "A bizarre predatory dinosaur from the Late Cretaceous of Madagascar" Nature, 409, 504–506.
Ford, T. (online, 2024) [4]
Mortimer, M. (online, 2024) [5]
Paul, G.S. (2024) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" (3. edycja). wyd. Princeton University