Megapleurocoelus
Autor: | Michał Siedlecki |
"Megapleurocoelus" ("megapleurocel") | |
---|---|
Długość | 13 m [1] |
Wysokość | 3 m (w ramionach) [1] |
Masa | 3,85 t [1] |
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Maroko - Tafilalt |
Czas |
ok. 98-94 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Holotyp (JP Cr376) - trzon kręgu grzbietowego, widziany od strony ogonowej. Autor zdjęcia: Tomasz Singer. |
Wstęp
"Megapleurocoelus" to nieformalna nazwa średnich rozmiarów zauropoda z grupy diplodokoidów żyjącego na terenie dzisiejszego Maroko na początku epoki późnej kredy. Jego szczątki zostały znalezione przez zespół naukowy paleontologów z Juraparku.
Etymologia
Nazwa rodzajowa oznacza "wielki pleurocel" (boczna jama w kręgu), co odnosi się do wyjątkowo dużych jam po bokach trzonu kręgu tego zauropoda (zobacz schemat). Epitet gatunkowy upamiętnia Piotra Menduckiego, kierownika wypraw JuraPark Explorer Team do Maroka w 2009 i 2010 roku.
Materiał kopalny i systematyka
Proponowany holotyp (JP Cr376) to trzon kręgu grzbietowego (prawdopodobnie dziewiątego). Pomimo tak skąpego materiału, budowa owego trzonu wskazuje, że "megapleurocel" był przedstawicielem kladu Flagellicaudata, w obrębie którego zaklasyfikowane są dikreozaurydy oraz diplodocydy. Jeśli identyfikacja przynależności tego dinozaura jest poprawna, "megapleurocel" był jednym z ostatnich przedstawicieli tej grupy.
Spis gatunków
"Megapleurocoelus" | singer, 2015 | nomen nudum |
"M. menduckii" | Singer, 2015 | nomen nudum |
Bibliografia
Singer, T. (2015). "Jurapark na tropie nowych dinozaurów z Maroka". (Online).