Dahalokely

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Wersja z dnia 13:04, 14 maj 2017 autorstwa Kamil Kamiński (dyskusja | edycje) (Odkrycie i opis)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Kamil Kamiński


Dahalokely (dahalokely)
Długość: ok. 3,5-4 m[1] m
Masa: ?
Miejsce występowania: Madagaskar

(formacja Ambolafaltsy)

Czas występowania ok. 94-90 Ma

późna kreda (turon)

Systematyka Dinosauria

Theropoda

Ceratosauria

Abelisauroidea

Noasauridae [2] / Abelisauridae [3]

Dahalokely restoration.jpg

Rekonstrukcja Dahalokely, Autor: Danny Cicchetti [1].

Wstęp

Dahalokely był stosunkowo niewielkim mięsożernym teropodem, występującym na obszarze dzisiejszego Madagaskaru w późnej kredzie. Początkowo opisany jako noazauryd, wg nowszych badań mógł być abelizaurydem.

Materiał kopalny

Holotyp (UA 9855) obejmuje jeden kręg szyjny, sześć kręgów grzbietowych, jedno żebro i fragmenty kilku innych (zob. rysunek).

Mapa północnej części Madagaskaru z zaznaczonym miejscem znalezienia holotypu Dahalokely. Źródło: Farke i Sertich, 2013. doi:10.1371/journal.pone.0062047.

Odkrycie i opis

Szczątki Dahalokely odkryto w 2007 r. w prawie najbardziej na północ wysuniętej części Madagaskaru, i wydobyto przy użyciu standardowych technik paleontologicznych. Po dokładnym wypreparowaniu okazu wystawiono go w University of Antananarivo na Madagaskarze, a odlewy przekazano do Stanów Zjednoczonych, gdzie odbyło się też badanie oryginalnych kości. Dahalokely został nazwany i opisany w 2013 r. przez duet paleontologów: Andrew Farke i Josepha Serticha. Cztery lata przed ukazaniem się oficjalnej publikacji autorzy zaanonsowali go jako abelizauryda (Mortimer, 2014 online), ale w przeprowadzonej przez nich analizie filogenetycznej okazał się bazalnym noazaurydem. Farke i Sertich zaznaczyli jednak, że taka klasyfikacja jest wysoce niepewna i wymaga dalszych badań. Wiele innych badań wskazywało, że Dahalokely był abelizaurydem (zob. też Ceratosauria#Kladogramy).

Rekonstrukcja fragmentu szkieletu z zaznaczeniem znalezionych kości. Źródło: Farke i Sertich, 2013. doi:10.1371/journal.pone.0062047.

Etymologia

Nazwa Dahalokely pochodzi od słów dahalo oraz kely, w języku malgaskim oznaczających odpowiednio „bandyta” i „mały”, w nawiązaniu do jego przypuszczalnego drapieżnego trybu życia i niewielkich rozmiarów. Epitet gatunkowy tokana („samotny”) odnosi się do geograficznej izolacji tego dinozaura na Indo-Madagaskarze.

Budowa

Kręg szyjny. Źródło: Farke i Sertich, 2013. doi:10.1371/journal.pone.0062047.

Dahalokely był stosunkowo niewielkim teropodem. Jeżeli należał do Abelisauridae, to zaliczał się do najmniejszych członków tej rodziny. Ze względu na bardzo skąpy materiał kopalny niewiele można powiedzieć na temat jego budowy. Wyróżniał się on trzema cechami kręgów grzbietowych i jedną kręgów szyjnych, jednak cechy te pozostają nieznane u wielu abelizauroidów, co do których nie dysponujemy zachowanymi kręgami. Kręgi grzbietowe Dahalokely miały stosunkowo długie i bocznie spłaszczone trzony, oraz względnie krótkie, przesunięte do tyłu wyrostki kolczyste (Farke i Sertich, 2013).

Kręg grzbietowy, prawdopodobnie D2. Źródło: Farke i Sertich, 2013. doi:10.1371/journal.pone.0062047.

Spis gatunków

Dahalokely Farke i Kpt|[[[Joseph Sertich|Sertich]]}}, 2013
D. tokana Farke i Kpt|[[[Joseph Sertich|Sertich]]}}, 2013

Bibliografia

Farke, A.A., Sertich, J.J.W. (2013) "An Abelisauroid Theropod Dinosaur from the Turonian of Madagascar". PLoS ONE. 8 (4): e62047. doi:10.1371/journal.pone.0062047.

Mortimer, M. (2014 online) [2].

  1. Zob. Abelisauridae#Wymiary
  2. [[na przynależność do Noasauridae wskazują następujące analizy: Farke i Sertich, 2013; Canale i in., 2016; Tortosa i in., 2014.
  3. [[na przynależność do Abelisauridae wskazuje kilka analiz filogenetycznych, oto możliwa klasyfikacja w ramach tego kladu: :
    1) Brachyrostra (Filippi i in., 2016);
    2) Carnotaurinae: Brachyrostra (Rauhut i Carrano, 2016) ;
    3) Carnotaurinae: Longrich i in., 2017, gdzie Carnotaurinae =Brachyrostra 4) Neoceratosauria: Abelisauroidea: Carnotaurinae: Majungasaurinae (Wang i in., 2017