Lirainosaurus
| Autor: | Korekta: |
| Maciej Ziegler | Tomasz Sokołowski |
| Lirainosaurus (lirajnozaur)) | |
|---|---|
| Długość: | > 9 m |
| Masa: | > 1,5 t |
| Miejsce występowania: | Hiszpania |
| Czas występowania | 74-69 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Autor: "Hyrotrioskjan" [1] | |
Wstęp
Lirainosaurus to tytanozaur żyjący w późnej kredzie na terenach obecnej Hiszpanii. Jego szczątki odkryto w prowincjach Araba i Walencja. Był to jeden z najmniejszych zauropodów. Autorzy opisu stwierdzili, że gad ten posiada najsmuklejszą kość udową spośród wszystkich zauropodów. Badanie histologiczne kości wykazały, że żaden z badanych okazów nie osiągnął maksymalnych rozmiarów. Lirainosaurus, podobnie jak inne małe zauropody z wysp Europy, rósł wolniej niż więksi pobratymcy.
Materiał kopalny
Znany jest z wielu okazów, zarówno młodych jak i dorosłych osobników. Holotyp (MCNA 7458) to przedni kręg ogonowy, paratypy to: potyliczna część czaszki, izolowane zęby, kręgi grzbietowe, łopatka, kość krucza, mostek, kości ramienne, fragmenty kości biodrowej i łonowej, kości udowe, kość piszczelowa i dwie płytki kostne, które tworzyły za życia zwierzęcia ochronny pancerz. Później przypisano kolejne kręgi i kości kończyn.
Etymologia
Nazwa tego gada oznacza "smukły jaszczur" (lirain z języka baskijskiego oznacza "smukły", zaś sauros to po grecku "jaszczur"), co odnosi się do budowy kości udowej. Epitet gatunkowy nadano na cześć Humberto Astibia.
Spis gatunków
| Lirainosaurus | Sanz, Powell, Le Loeuff, Martinez i Pereda-Suberbiola, 1999 |
|---|---|
| L. astibiae | Sanz, Powell, Le Loeuff, Martinez i Pereda-Suberbiola, 1999 |
Bibliografia
Company, J. (2011) "Bone histology of the titanosaur Lirainosaurus astibiae (Dinosauria: Sauropoda) from the Latest Cretaceous of Spain" Naturwissenschaften, doi: 10.1007/s00114-010-0742-3 ]
