Lavocatisaurus
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Lavocatisaurus (lawokatizaur) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Długość | ok. 12 m | ||||
| Dieta | roślinożerny | ||||
| Miejsce | Argentyna | ||||
| Czas |
Ok. 125-110 Ma | ||||
| Systematyka | Dinosauria | ||||
 Rekonstrukcja Lavocatisaurus. Autor: Jcarballido.
Porównanie wielkości Lavocatisaurus i człowieka. | |||||
Wstęp
Lavocatisaurus to rodzaj średniej wielkości zauropoda z grupy Rebbachisauridae żyjącego we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Jego nazwa honoruje francuskiego paleontologa René Lavocata (1909-2007), który w 1954 r. opisał rebachizaura, pierwszego znanego członka rodziny Rebbachisauridae. Lavocatisaurus został nazwany w 2018 r. przez José Canudo i współpracowników.
Materiał kopalny
Holotyp to okaz MOZ-Pv1232, obejmujący niekompletną czaszkę wraz z częściową żuchwą, jedenaście kręgów szyjnych, dwadzieścia osiem kręgów ogonowych, dwa żebra, kość ramienną i prawdopodobnie fragment k. promieniowej.
Liczne paratypy, pochodzące od młodych osobników, to pojedyncze, głównie niepełne kręgi, łopatka, k. łokciowa, promieniowa, piszczelowa, strzałkowa, fragmenty k. śródstopia, fragmenty żeber i inne bliżej nieokreślone kawałki szkieletu. Odnalezione kości widać na rysunku obok.
Budowa
Lavocatisaurus to drugi znany rebbachizauryd (po Nigersaurus) z zachowaną w znacznym stopniu czaszką. Była ona niska i wydłużona, ogólnym wyglądem bardziej przypominała czaszkę diplodoka niż nigerzaura. Cechowała się bardzo dużym, owalnym pierwszym oknem przedoczodołowym (ang. pre-antorbital fenestra) i niezwykle długim drugim oknem przedoczodołowym. Kości przedszczękowe i szczękowe były wydłużone. Pierwsza z nich mieściła 4 zęby, a druga – 12. Podobna liczba zębów szczękowych cechowała diplodokidy, podczas gdy Nigersaurus miał ich aż 25. W obu kościach zębowych znajdowały się 22 zęby. Łącznie Lavocatisaurus miał więc 76 wydłużonych zębów o asymetrycznych szkliwach. Zęby znajdujące się w żuchwie były znacznie mniejsze i delikatniejsze od zębów górnej szczęki. Wszystkie wyrastały wyłącznie ze skrajnej przedniej części pyska. Prostokątna w kształcie żuchwa miała na przednim końcu skierowany do dołu trójkątny wyrostek.
Kręgi szyjne były krótkie i opistoceliczne (wklęsłe z tyłu). Ich trzony miały pleurocele (otwory pneumatyczne). Wyrostki kolczyste były wyższe niż u nigerzaura. Największy był kręg ósmy, a jego długość wynosiła 26 cm. Kręgi ogonowe były przeważnie amficeliczne (wklęsłe po obu stronach) i nie miały pleuroceli (oprócz przednich). Wyjątkową cechą środkowych kręgów ogonowych były skierowane do przodu (prawie horyzontalnie) prezygapofyzy. Kość ramienna była dość smukła jak na zauropoda.
Spis gatunków
| Lavocatisaurus | Canudo, Carballido, Garrido i Salgado, 2018 |
| L. agrioensis | Canudo, Carballido, Garrido i Salgado, 2018 |
Bibliografia
Canudo, J., Carballido, J., Garrido, A., Salgado, L. (2018). "A new rebbachisaurid sauropod from the Aptian–Albian, Lower Cretaceous Rayoso Formation, Neuquén, Argentina". Acta Palaeontologica Polonica. 63. doi:10.4202/app.00524.2018.
