Tatankacephalus
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański | Maciej Ziegler |
| Tatankacephalus (tatankacefal) | |
|---|---|
| Długość: | ok. 4,5(?) m |
| Masa: | ok. 1,5(?) t |
| Miejsce występowania: | USA - Montana |
| Czas występowania | 115-108,8 Ma
wczesna kreda (późny apt - wczesny alb) |
| Systematyka | Dinosauria |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Tatankacephalus to ankylozaur żyjący we wczesnej kredzie na terenach Ameryki Północnej.
Odkrycie i lokalizacja
Czaszka została znaleziona w pokładach czerwonego mułowca (łupka osadowego) w bazalnej części Unit VII (Ostrom, 1970) dolnokredowej formacji Cloverly w Harlowton w Montanie. Holotyp został zlokalizowany około 1 km na zachód od stanowiska 33-1 Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej (American Museum of Natural History), gdzie został również odnaleziony Microvenator celer przez Barnuma Browna. Dokładna lokalizacja holotypu tatankacefala: hrabstwo Whetland, Montana (46°15,592' N; 109°41,263' W).
Materiał kopalny
Holotyp (MOR 1073): częściowa czaszka składająca się z okolicy nosowej z fragmentaryczną przegrodę międzynosową, fragmentów kości przedszczękowej z trzema zębodołami, fragmentu szczękowo-nosowego, fragmentów: kości oczodołowej, oczodołowej tylnej i kwadratowo-jarzmowej, wyrastającego z kości szczękowej lub zębowej zęba oraz dużego, tylnego fragmentu czaszki, zawierającego: kość ciemieniowa, brzeg łuskowy, potylicą (okolicą potyliczną), grzbietową część lewej kości kwadratowej, mózgoczaszkę, prawą kość oczodołową tylną, prawy oczodół, częściową kość skrzydłową, trzon kości klinowej, podstawę kości potylicznej i rostrum kości przyklinowej. Fragmenty żebra oraz dwa fragmenty pustych, brzusznowklęsłych osteoderm mogą należeć do tego samego osobnika.
Diagnoza i pozycja systematyczna
Pierwotna diagnoza (Parsons i Parsons, 2009) mówiła o średniej wielkości ankylozaurydzie z następującymi autapomorfiami: niesegmentowany, rozszerzony grzbiet karkowy, wklęsły boczny wyrostek wychodzący z wyrostka przypotylicznego, długi, wąska osteoderma na jarzmowym wyrostku grzbietu kwadratowo-jarzmowej do guzu kwadratowo-jarzmowego. Nowsze badania (Thompson i in., 2011; Arbour i Currie, 2015) wykazują, że Tatankacephalus nie jest ankylozaurydem, a nodozaurydem.
Budowa
Średniej wielkości ankylozaur żyjący we wczesnej kredzie na terenach Ameryki Północnej. Jego czaszka wedle szacunków mierzyła 32 cm długości i należała do dorosłego osobnika. Odnaleziono tylko dwie osteodermy składające się na pancerz tego dinozaura, z czego jedna jest w nienaruszonym stanie. Mierzy ona 137 mm długości i 115 mm szerokości. Nieoficjalne szacunki na podstawie wielkości czaszek Tatankacephalus i Gastonia wynoszą ok. 4,5 metra długości i ok. 1,5 tony.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Tatankacephalus znaczy "bizońska głowa". Wywodzi się ona ze słów tatanka (bizon z języka Oglala) i cephalus (z łacińskiego głowa). Epitet gatunkowy cooneyorum honoruje rodzinę Johna Patricka Cooneya.
Spis gatunków
| Tatankacephalus | Parsons i Parsons, 2009 |
|---|---|
| T. cooneyorum | Parsons i Parsons, 2009 |
Bibliografia
Arbour, V.M. & Currie, P.J. (2015) Systematics, phylogeny and palaeobiogeography of the ankylosaurid dinosaurs. Journal of Systematic Palaeontology. DOI:10.1080/14772019.2015.1059985
Thompson, R.S., Parish, J.C., Maidment, S.C.R. & Barrett, P.M. (2011) "Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora), Journal of Systematic Palaeontology". DOI:10.1080/14772019.2011.569091
http://www.dinodata.org/index.php?option=com_content&task=view&id=10112&Itemid=67
http://www.paleodb.org/cgi-bin/bridge.pl?action=checkTaxonInfo&taxon_no=156241&is_real_user=1
