Punatitan
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Punatitan (punatytan) | |
|---|---|
| Długość | ok. 14 m |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Argentyna, La Rioja |
| Czas |
ok. 84-66 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja Aeolosaurus. Punatitan mógł być podobny. Autor: Kakermish | |
Wstęp
Punatitan to rodzaj względnie niedużego zauropoda, który żył w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Został on opisany w 2020 r. przez Hechenlaitnera i współpracowników. W przeciwieństwie do większości argentyńskich tytanozaurów, nie pochodzi on z rejonu Patagonii, lecz a prowincji La Rioja, położonej w północno-zachodniej części kraju.
Etymologia
Nazwa Punatitan miejscowego określenia puna, oznaczającego typową dla wysokich Andów atmosferę z niewielką ilością tlenu. Epitet gatunkowy honoruje geologa Tima Coughlina, który jako pierwszy raportował o skamieniałościach dinozaurów w tym regionie.
Materiał kopalny i budowa
Holotyp (CRILAR Pv-614) to część kręgu szyjnego, dwa środkowe kręgi grzbietowe, fragmentaryczna kość krzyżowa, trzynaście artykułowanych kręgów ogonowy, prawa k. łonowa, lewa k. kulszowa i kilka żeber.
Punatitan był co najwyżej średniej wielkości tytanozaurem, większym od Saltasaurus czy Neuquensaurus, lecz nieco mniejszym niż np. Aeolosaurus, z którym był prawdopodobnie blisko spokrewniony. Od swoich krewniaków różnił się szczegółami budowy kręgów.
Spis gatunków
| Punatitan | Hechenleitner, Leuzinger, Martinelli, Rocher, Fiorelli, Taborda i Salgado, 2020 |
| P. coughlini | Hechenleitner, Leuzinger, Martinelli, Rocher, Fiorelli, Taborda i Salgado, 2020 |
Bibliografia
Hechenleitner, M.E., Leuzinger, L., Martinelli, A.G., Rocher, S., Fiorelli, L.E., Taborda, J.R.A. & Salgado, L. (2020). "Two Late Cretaceous sauropods reveal titanosaurian dispersal across South America". Communications Biology. 3 (1): 622. doi:10.1038/s42003-020-01338-w.
