Abditosaurus
DISPLAYTITLE:Abditosaurus}}
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Abditosaurus (abditozaur) | |
|---|---|
| Długość | ok. 14 m |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Hiszpania, Katalonia |
| Czas |
ok. 70,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja Paralititan. Abditosaurus był zapewne podobny. Autor: Dmitry Bogdanov. | |
Wstęp
Abditosaurus to rodzaj zauropoda, który żył w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Został nzwany i opisany w 2022 r. przez Bernata Vilę i współpracowników.
Etymologia
Nazwa Abditosaurus pochodzi od łacińskiego słowa abditus („ukryty”). Jest to nawiązanie do faktu, iż sczątki Abditosaurus zostały odkryte jeszcze w 1954 r. i przeleżały w zapomnieniu 60 lat. Epitet gatunkowy honoruje odkrywcę holotypu – prof. Waltera Georga Kuehne.
Materiał kopalny
Holotyp to niekompletny, częściowo artykułowany szkielet pozaczaszkowy. Obejmuje on izolowane zęby, 12 kręgów szyjnych, żebra szyjne,7 kręgów grzbietowych, 6 żeber, 3 szewrony, prawą łopatkę i fragment lewej, prawą k. kruczą, lewą płytę mostkową, żebro mostkowe, fragmenty obu k. ramiennych, częściową lewą k. promieniową, fragment lewej k. biodrowej, część prawej k. udowej, prawą k. piszczelową i strzałkową, fragment lewej k. strzałkowej wraz z k. piętową.
Budowa
Abditosaurus był tytanozaurem o co najwyżej przeciętnych rozmiarach. Jego bliskim krewnym mógł być znacznie większy afrykański Paralititan. Zapewne Abditosaurus nie odbiegał znacząco wyglądem od większości tytanozaurów, a różnił się od nich szczegółami budowy kręgów, żeber, obręczy barkowej i kończyn. Jedną z wyróżniajacych go cech była obecność zeber mostkowych.
Spis gatunków
| Abditosaurus | Vila, Selles, Moreno-Azanza, Razzolini, Gil-Delgado, Canudo i Galobart, 2022 |
| A. kuehnei | Vila, Selles, Moreno-Azanza, Razzolini, Gil-Delgado, Canudo i Galobart, 2022 |
Bibliografia
Vila, B., Sellés, A., Moreno-Azanza, M., Razzolini, N.L., Gil-Delgado, A., Canudo, J.I. & Galobart, A. (2022). A titanosaurian sauropod with Gondwanan affinities in the latest Cretaceous of Europe. Nat Ecol Evol (2022). [[1]].
