Sonidosaurus
Autor: | Szymon Jagusztyn, Maciej Ziegler |
Korekta: | Paweł Konarzewski |
Sonidosaurus (sonidozaur) | |
---|---|
Długość | 10,1 m |
Masa | 3,3 t |
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Chiny, Mongolia Wewnętrzna |
Czas |
późna kreda |
Systematyka | Dinosauria |
Zrekonstrukowany szkieletu Sonidosaurus. Fot. Machairo [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Sonidozaur to rodzaj niewielkiego zauropoda żyjącego na terenach współczesnych Chin w późnej kredzie
Etymologia
Nazwa rodzajowa nawiązuje do chińskiego okręgu autonomicznego Sonid i oznacza "jaszczur z Sonid". Epitet gatunkowy odnosi się do Saihaongobi, miejscowości w Mongolii Wewnętrznej, gdzie odkryto skamieniałości sonidozaura.
Materiał kopalny
Holotyp LH V 0010 stanowi częściowy szkielet zachowujący pięć kręgów grzbietowych, ostatni kręg krzyżowy, jeden przedni kręg ogonowy, kilka żeber grzbietowych, jeden szewron z przedniej części ogona, lewa i prawa część biodra, fragmentaryczna lewa kość łonowa i obie kości kulszowe.
Anatomia
Sonidosaurus charakteryzował się następującymi autapomorfiami: grzbiet schodzący w dół na postzygapofizie, dodatkowa blaszka pomiędzy blaszkami na prezygapofizie, dwa głębokie rowki na tylnej stronie żebra ogonowego, pneumatyczna kość biodrowa i pionowy grzebień na szypułce kości łonowej (Xu i in., 2006)
Paleobiologia
Osady z formacji Iren Dabasu sugerują występowanie dolin rzecznych z rozlewiskami o obfitej roślinności. Dane palinologiczne wskazują na dużą różnorodność roślin okrytonasiennych i nagonasiennych. Odnaleziono wiele skamieniałości dinozaurów roślinożernych w korycie rzeki i osadach zalewowych (Van Itterbeeck i in., 2015). Sonidozaur był niewiele większy niż współczesny mu Gigantoraptor, a więc był raczej niewielim tytanozaurem. Zagrożeniem dla żyjących tam zwierząt był Alectrosaurus. W tym środowisku żyły również ornitomimozaury, terizinozaurydy, hadrozauroidy i troodontydy.
Spis gatunków
Sonidosaurus | Xu, Zhang, Tan, Zhao, Tan, 2006 |
S. saihangoabiensis | Xu, Zhang, Tan, Zhao, Tan, 2006 |
Bibliografia
Averianov, A., & Sues, H. D. (2017). Review of Cretaceous sauropod dinosaurs from Central Asia. Cretaceous Research, 69, 184-197. doi:10.1016/j.cretres.2016.09.006
Guo, Z. X., Shi, Y. P., Yang, Y. T., Jiang, S. Q., Li, L. B., & Zhao, Z. G. (2018). Inversion of the Erlian Basin (NE China) in the early Late Cretaceous: Implications for the collision of the Okhotomorsk Block with East Asia. Journal of Asian Earth Sciences, 154, 49-66. doi:10.1016/j.jseaes.2017.12.007
Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2020) "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs" wyd. Princeton University Press.
Van Itterbeeck, J., Horne, D. J., Bultynck, P., & Vandenberghe, N. (2005). Stratigraphy and palaeoenvironment of the dinosaur-bearing Upper Cretaceous Iren Dabasu Formation, Inner Mongolia, People's Republic of China. Cretaceous Research, 26(4), 699-725. doi:10.1016/j.cretres.2005.03.004
Xing, X., Xiaohong, Z., Qingwei, T., Xijin, Z., & Lin, T. (2006). A new titanosaurian sauropod from Late Cretaceous of Nei Mongol, China. Acta Geologica Sinica‐English Edition, 80(1), 20-26. doi:10.1111/j.1755-6724.2006.tb00790.x