Sinoceratops

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Korekta:
Marcin Szermański Maciej Ziegler
Mateusz Tałanda
Paweł Konarzewski


Sinoceratops (sinoceratops)
Długość: 7 m
Dieta: roślinożerny
Miejsce występowania: Chiny - Szantung

(dolna część formacji Hongtuya)

Czas występowania
252 201 145
66

77,3-73,5 Ma
późna kreda (kampan)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ceratopsia

Ceratopsoidea

Ceratopsidae

Centrosaurinae

Sinoceratops.jpg

Rekonstrukcja przyżyciowa sinoceratopsa. Autor: Jakub Kowalski. [2]

Mapa znalezisk:
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Rodzaj Sinoceratops obejmuje tylko jeden gatunek, S. zhuchengensis, opisany przez chińskich naukowców z Xu na czele w 2010 roku. Dinozaur ten należy do jednej z najbardziej zaawansowanych grup ceratopsów (Ceratopsidae), których szczątki dotychczas odnajdywano jedynie w górnokredowych pokładach Ameryki.

Materiał kopalny

Zrekonstruowany szkielet Sinoceratops. Fot. Kumiko [1]

Holotyp:

Okaz ZCDM V0010 to niekompletna czaszka z większością elementów jej sklepienia i z częściową puszką mózgową.

Materiał przypisany:

Okaz ZCDM V0011: niekompletna czaszka z większością elementów jej sklepienia i z prawie kompletną puszką mózgową.

Okaz ZCDM V0012: częściowa puszka mózgowa.

Powyższe szczątki znajdują się w Muzeum Dinozaurów w Zhucheng.

Budowa

Sinoceratops to duży centrozauryn, który swoim wyglądem przypomina Wendiceratops. Czaszka mierzy ok. 180 cm długości i jest jedną z największych u przedstawicieli Centrosaurinae. Charakteryzuje się przynajmniej dziesięcioma mocnymi, silnie zakrzywionymi wyrostkami przypominającymi rogi na kości ciemieniowej i co najmniej czterema na brzegach kości łuskowych, które są szerokie. Posiada jedynie duży róg wyrastający z kości nosowej. Duże dodatkowe okno przednie znajduje się przed oknem przedoczodołowym. Zewnętrzny brzeg kości ciemieniowych jest lekko pofałdowany (Xu i in., 2010).

Ważność odkrycia i klasyfikacja

Jest to jedyny pewny ceratopsyd odnaleziony poza Nowym Światem – inny Turanoceratops znany z Uzbekistanu, ma niepewną systematykę i nie można go przypisać z całą pewnością do Ceratopsidae. Skamieniałości trzech osobników sinoceratopsa odnaleziono w Azji, na terenie obecnych Chin. Sinoceratops jest znacznie większy od większości centrozaurynów, rozmiarami zbliżony do chasmozaurynów. Co więcej, jest to centrozauryn najbardziej zbliżony do chasmozaurynów ze wszystkich przedstawicieli tej podrodziny. Ma kilka cech, które zamazują podział ceratopsydów na te dwie grupy. Odnalezienie szczątków sinoceratopsa komplikuje systematykę taksonu Ceratopsidae, a także rewiduje dotychczasowy pogląd na jego biogeograficzne występowanie (Xu i in., 2010).

Niektóre analizy (Evans i Ryan [2015], Chiba i in. [2017], Dalman i in. [2018]) wykazują jego pokrewieństwo z Wendiceratops.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Sinoceratops to zbitek słów Sino (Chiny) i gr. ceratops (rogate oblicze). Nazwę tę można przetłumaczyć jako "chińskie rogate oblicze". Natomiast epitet gatunkowy zhuchengensis odnosi się do miejsca Zhucheng, gdzie odnaleziono holotyp sinoceratopsa.

Spis gatunków

Sinoceratops Xu, Wang, Zhao i Li, 2010
S. zhuchengensis Xu, Wang, Zhao i Li, 2010

Bibliografia

An, W., Kuang, H.W., Liu, Y.Q., Peng, N., Xu, K.M., Xu, H., Zhang, P., Wang, K.-B., Chen, S.-Q. & Zhang, Y.X. (2015) Detrital zircon dating and tracing the provenance of dinosaur bone beds from the Late Cretaceous Wangshi Group in Zhucheng, Shandong, East China. Journal of Palaeogeography, w druku.

Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). New material and systematic re-evaluation of Medusaceratops lokii (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana). „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, doi:10.1017/jpa.2017.62

Dalman, S. G., Hodnett, J. P. M., Lichtig, A. J., & Lucas, S. G. (2018). A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona. New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 79, 141-164. [3]

Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015) Cranial Anatomy of Wendiceratops pinhornensis gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation. PloS One. doi:10.1371/journal.pone.0130007

Farke, A.A., Ryan, M.J., Barrett, P.M., Tanke, D.H., Braman, D.R., Loewen, M.A. & Graham, M.R. (2011) A new centrosaurine from the Late Cretaceous of Alberta, Canada, and the evolution of parietal ornamentation in horned dinosaurs. Acta Palaeontologica Polonica 56 (4): 691–702. doi:10.4202/app.2010.0121

Holtz, TR. Jr. (2012) "Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information" [4]

McDonald A. T., (2011) A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation. PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710

Sampson, S.D., Lund, E.K., Loewen, M.A., Farke, A.A. & Clayton, K.E. (2013) "A remarkable short-snouted horned dinosaur from the Late Cretaceous (late Campanian) of southern Laramidia" Proceedings of the Royal Society B, 280(1766), 20131186. doi:10.1098/rspb.2013.1186

Xu, X., Wang, K., Zhao, X., & Li, D. (2010) First ceratopsid dinosaur from China and its biogeographical implications. Chinese Science Bulletin 55: 1631–1635 doi:10.1007/s11434-009-3614-5