Platytholus
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Platytholus (platytol) | |
|---|---|
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | USA - Montana
(formacja Hell Creek) |
| Czas |
ok. 69-66 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Para stegocerasów. Platytholus był zapewne podobny. Autor: ABelov2014 [1] | |
Wstęp
Platytholus to rodzaj dinozaura grubogłowego o niskiej i szerokiej kopule na szczycie czaszki. Żył on pod sam koniec późnej kredy na terenie Ameryki Północnej, prawdopodobnie obok swojego większego i bardziej znanego kuzyna – Pachycephalosaurus.
Materiał kopalny
Holotyp (MOR 2915) to fragmentaryczna czaszka, obejmująca zrośnięte kości czołowe i ciemieniowe, fragmenty kości nadoczodołowych i zaoczodołowych oraz lewą kość łuskową.
Etymologia
Nazwa Platytholus pochodzi od łacińskich słów platus i tholus, oznaczajacych odpowiednio coś szerokiego i płaskiego oraz niewielkie wzgórze. Jest to nawiązanie do kształtu kostnej kopuły na szczycie szaszki platytola. Epitet gatunkowy honoruje dr. Williama A. Clemensa Jr., zasłużonego dla paleontologii współpracownika i przyjaciela autorów opisu Platytholus.
Budowa
Platytholus był średniej wielkości pachycefalozaurydem. Cechował się niską i szeroką kopułą kostną na szczycie czaszki. W widoku grzbietowym nie była ona ani okrągła, ani owalna. Jedyny znany okaz był mniejszy od pachycefalozaura, będąc jednocześnie osobnikiem dojrzałym. Tomografia komputerowa wykazała, że wewnątrz kopuły znajdowały się liczne kanały nerwowo-naczyniowe. Zdaniem autorów opisu sugeruje to, że kopułę pokrywała keratynowa powłoka.
Spis gatunków
| Platytholus | Horner, Goodwin i Evans, 2023 |
| P. clemensi | Horner, Goodwin i Evans, 2023 |
Bibliografia
Horner, J.R., Goodwin, M.B. & Evans, D.C. (2023) “A new pachycephalosaurid from the Hell Creek Formation, Garfield County, Montana, U.S.A.” Journal of Vertebrate Paleontology. doi:10.1080/02724634.2023.2190369
