Eocarcharia
| Autor: | Korekta: |
| Maciej Ziegler | Tomasz Sokołowski, Alan Broka, Daniel Madzia |
| Eocarcharia (eokarcharia) | |
|---|---|
| Długość: | 6-8 m |
| Masa: | 0,6-1,5 t |
| Miejsce występowania: | Niger |
| Czas występowania | ok. 112 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Główny materiał kopalny. Autor: Todd Marshall [1]. | |
Wstęp
Eocarcharia to karnozaur odkryty w Nigrze przez ekspedycję Paula Sereno. Od innych karcharodontozaurydów odróżniają go m.in. trzy małe otwory w kości szczękowej i owalny guz nad okiem.
Etymologia
Nazwa Eocarcharia oznacza dosłownie "wczesny rekin" - z gr. eos - "świt, początek" i gr. karcharias - "rekin", co odnosi się do bazalnej pozycji "rekinozębego" teropoda w kladzie Carcharodontosauridae. Zaś nazwa gatunkowa - dinops (z greckiego "dzikooki, srogooki") odnosi się do masywnej ornamentacji brwi nad okiem.
Materiał kopalny
Odnaleziono izolowane fragmenty czaszki pochodzące co najmniej od trzech osobników. Holotyp (MNN GAD2) to lewa kość zaoczodołowa. Pozostały materiał to: kolejna lewa kość zaoczodołowa (MNN GAD3), trzy niekompletne prawe kości zaoczodołowe (MNN GAD4, 5, 6), lewa kość szczękowa (MNN GAD7), fragment prawej i lewej kości szczękowej (MNN GAD8, 9), lewa kość czołowa i przedczołowa (MNN GAD10), kość czołowo-ciemieniowa (MNN GAD11) i pięć zębów (MNN GAD12, 13, 14).
Filogeneza
Eocarcharia to najprawdopodobniej bazalny karcharodontozauryd. Według przeprowadzonej przez Sereno i Brusattego (2008) analizy kladystycznej Eocarcharia jest taksonem siostrzanym znacznie większego, północnoamerykańskiego akrokantozaura. Wiele późniejszych analizy potwierdziły przynależność do Carcharodontosauridae (np. Eddy i Clarke, 2011), lecz inne były mniej jednoznaczne i wykazały jedynie niewątpliwą przynależność do Carcharodontosauria (Otrega i in., 2010) lub Allosauroidea (Benson, 2010).
Paleoekologia
W środowisku eokarcharii istniał triumwirat dużych teropodów. Poza karnozaurem żyły jeszcze dwaj wielcy mięsożercy: abelizauryd Kryptops i najczęstszy z nich - Suchomimus z grupy spinozaurydów. Odnaleziono też szczątki małego, nieopisanego jeszcze noazauryda. Eocarcharia mogła polować na spokrewnione z diplodokami rebbachizaurydy reprezentowane przez rodzaj Nigersaurus lub iguanodonty: grzebieniastego Ouranosaurus, masywnego Lurdusaurus czy mniejszego Elrhazosaurus. Występowało tam także wiele krokodyli, w tym Stolokrosuchus, ogromny Sarcosuchus, stanowiący zapewne zagrożenia dla omawianego teropoda oraz mniejsze Anatosuchus i Araripesuchus. Inne zwierzęta odnalezione w osadach formacji Elrhaz to pterozaury z grupy ornitocheirydów, żółwie, ryby kostnoszkieletowe, rekiny z grupy hybodontów i małże słodkowodne.
Spis gatunków
| Eocarcharia | Sereno i Brusatte, 2008 |
|---|---|
| E. dinops | Sereno i Brusatte, 2008 |
Bibliografia
Benson, R.B.J. (2010) "A description of Megalosaurus bucklandii (Dinosauria: Theropoda) from the Bathonian of the UK and the relationships of Middle Jurassic theropods" Zoological Journal of the Linnean Society, 158, 882-935. doi: 10.1111/j.1096-3642.2009.00569.x
Benson, R.B.J., Carrano, M.T. & Brusatte, S.L. (2010) "A new clade of archaic large-bodied predatory dinosaurs (Theropoda: Allosauroidea) that survived to the latest Mesozoic" Naturwissenschaften, 97, 71-78. doi: 10.1007/s00114-009-0614-x
Eddy, D.R. & Clarke, J.A. (2011) "New Information on the Cranial Anatomy of Acrocanthosaurus atokensis and Its Implications for the Phylogeny of Allosauroidea (Dinosauria: Theropoda)" PLoS ONE 6(3), e17932. doi:10.1371/journal.pone.0017932
Ortega, F., Escaso, F & Sanz, J.L. (2010) "A bizarre, humped Carcharodontosauria (Theropoda) from the Lower Cretaceous of Spain" Nature, 467, 203-206. doi: 10.1038/nature09181
Sereno, P.C. & Brusatte, S.L. (2008) "Basal abelisaurid and carcharodontosaurid theropods from the Lower Cretaceous Elrhaz Formation of Niger" Acta Palaeontologica Polonica, 53, 15-46.
