Craterosaurus
| Autor: | Korekta: |
| Dawid Mika | Marcin Szermański |
| Craterosaurus (kraterozaur) | |
|---|---|
| Długość: | ? m |
| Masa: | ? t |
| Miejsce występowania: | Wielka Brytania - hrabstwo Bedford
(piaskowce Potton) |
| Czas występowania | 125-108,8 Ma; prawdopodobniej 140,2-136,4 Ma lub 130-125 Ma
kreda (apt - wczesny alb; prawdopodobniej ?walanżyn lub barrem) |
| Systematyka | Dinosauria |
Wstęp
Craterosaurus to niepewny rodzaj europejskiego stegozaura. Być może jak utrzymują niektórzy (nieoficjalnie, DML) jest młodszym synonimem Regnosaurus.
Materiał kopalny
Jedyną znaną skamieliną kraterozaura jest niekompletny łuk neuralny kręgu ogonowego. Należy one do osobnika dorosłego i jest oznaczone jako B.28814 SMV. Był on opisany przez Seeleya jako element czaszki, lecz Nopcsa w 1912 roku dokonał rewizji identyfikacji tej skamieniałości. Skamielina ta jest bardzo słabo zachowana i fragmentaryczna.
Wiek
Datowanie tej skamieliny jest niepewne - najprawdopodobniej pochodzi ona z starszej formacji niż się zazwyczaj podaje (apt - wczesny alb), a warstwach w których ją odkryto znalazła się przypadkowo. Galton i Upchurch (2004) podają "?walanżyn lub barrem". Gdyby jednak pierwotne datowanie było prawdziwe, to kraterozaur mógłby okazać się najmłodszym przedstawicielem Stegosauria - młodszym nawet od Wuerhosaurus, który powszechnie uważany jest za ostatniego przedstawiciela stegozaurów.
Ważność taksonu
Galton (1981) uznaje go za ważnego ze względu na głębokie wgłębienie (?ustawione) tylnie do zrośniętych prezygapofyzów. Jak się jednak okazuje, cecha ta nie jest unikalna, a występuje u wielu stegozaurów, np. u Kentrosaurus (osobnik MB R.1930) i Loricatosaurus (osobnik BMNHR3167). Jako ważny takson jest traktowany również w "The Dinosauria II" (Galton i Upchurch, 2004). Obecnie Craterosaurus jest uważany za nomen dubium (Maidment i in., 2008), czyli rodzaj wątpliwy ze względu na brak autapomorfii.
Etymologia
Nazwa tego dinozaura pochodzi od greckich słów krater (znaczącego "kielich") oraz sauros ("jaszczur") i oznacza tyle co "kielichowy jaszczur". Powstała ona w wyniku pomyłki - z powodu dużego kielichowatego wgłębienia odkrytego kręgu został on zinterpretowany jako podstawa i część puszki mózgowej jaszczurki. Epitet gatunkowy pottonensis odnosi się do piaskowców Potton, w którym tkwiły jego pozostałości.
Spis gatunków
| Craterosaurus | Seeley, 1874 | nomen dubium | ?= Regnosaurus | Mantell, 1848 |
| C. pottonensis | Seeley, 1874 | nomen dubium | ?= Regnosaurus northamptoni | Mantell, 1848 |
Bibliografia
Galton, P.M. & Upchurch, P. (2004) "Stegosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. (ed) "The Dinosauria (2nd edition)" University of California Press, Berkeley, 343–362
Maidment, S.C.R., Norman, D.B., Barrett, P.M., & Upchurch, P. (2008) "Systematics and phylogeny of Stegosauria (Dinosauria: Ornithischia)" Journal of Systematic Palaeontology, 6(4), 367-407. doi:10.1017/S1477201908002459
Maidment, S.C.R. (2010) "Stegosauria: a historical review of the body fossil record and phylogenetic relationships". Swiss Geological Society. DOI 10.1007/s00015-010-0023-3
Naish, D. (2003, online): http://dml.cmnh.org/2003Aug/msg00113.html
