Mansourasaurus

Autor:	Marcin Szermański
Korekta:	Mateusz Tałanda

---

Mansourasaurus (mansurazaur)
Długość	8-10 m
Miejsce	Egipt prowincja (muhafaza) Nowa Dolina (formacja Quseir)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 83,6-72,1 Ma późna kreda (kampan)
Systematyka	Dinosauria Sauropodomorpha Sauropoda Macronaria Titanosauriformes Somphospondyli Titanosauria Lithostrotia Saltasauridae
Rekonstrukcja przyżyciowa M. shahinae. Autor: Nobu Tamura. [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy… {"minzoom":false,"maxzoom":false,"mappingservice":"leaflet","width":"auto","height":"350px","centre":false,"title":"","label":"","icon":"","visitedicon":"","lines":[],"polygons":[],"circles":[],"rectangles":[],"wmsoverlay":false,"copycoords":false,"static":false,"zoom":3,"defzoom":14,"layers":["OpenStreetMap"],"overlaylayers":[],"resizable":false,"enablefullscreen":false,"scrollwheelzoom":true,"markercluster":false,"clustermaxzoom":20,"clusterzoomonclick":true,"clustermaxradius":80,"clusterspiderfy":true,"geojson":"","locations":[{"text":"\u003Cb\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003Eformacja \u003Ca href=\"/index.php?title=Quseir\u0026amp;action=edit\u0026amp;redlink=1\" class=\"new\" title=\"Quseir (strona nie istnieje)\"\u003EQuseir\u003C/a\u003E, Dakhla Oasis, \u003Ca href=\"/wiki/Egipt\" class=\"mw-redirect\" title=\"Egipt\"\u003EEgipt\u003C/a\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E\u003C/b\u003E\u003Chr /\u003E\u003Cdiv class=\"mw-parser-output\"\u003E\u003Cp\u003E\u003Csmall\u003E\u003Ci\u003EMansourasaurus shahinae\u003C/i\u003E - \u003Cb\u003EMUVP 200\u003C/b\u003E (\u003Ca href=\"/wiki/Holotyp\" title=\"Holotyp\"\u003Eholotyp\u003C/a\u003E).\u003C/small\u003E\n\u003C/p\u003E\u003C/div\u003E","title":"formacja Quseir, Dakhla Oasis, Egipt\n","link":"","lat":25.5,"lon":29.199999999999999289457264239899814128875732421875,"icon":""}],"imageoverlays":null}

Wstęp

Mansourasaurus shahinae to gatunek zaawansowanego zauropoda żyjącego w późnej kredzie na terenie dzisiejszego centralnego Egiptu. Jego skamieniałości datowane są na kampan, przedostatnie piętro kredy.

Zauropod ten jest najbardziej kompletnym kręgowcem lądowym żyjącym w kampanie na kontynencie afrykańskim. Jego potencjalnie bliski związek ze współczesnymi mu euroazjatyckimi tytanozaurami może wskazywać, że dochodziło do wymiany fauny między tymi kontynentami po oddzieleniu się Afryki od Ameryki Południowej jakieś 100 milionów lat temu. Wcześniej zwykle uważano, że Afryka była w stałej izolacji od wszystkich kontynentów od cenomanu.

Materiał kopalny i rozmiary

Holotyp MUVP 200 to częściowo zachowany szkielet z elementami czaszki i dolnej szczęki. Ponadto składają się na niego: kręgi szyjne i grzbietowe, żebra, k. łopatkowo-krucza, mostek, k. ramienne, k. promieniowa, k. śródręcza III, k. śródstopia I, III i II lub IV, prawdopodobne fragmenty osteoderm i różne niezidentyfikowane fragmenty.

Około 20 metrów od okazu MUVP 200 odnaleziono również kość łokciową (skatalogowaną pod numerem MUVP 201), lecz naukowcy nie zdecydowali się na przypisanie jej do M. shahinae.

Holotyp nie był w pełni dorosłym osobnikiem (łopatka nie była w pełni zrośnięta z kością kruczą). Jego długość ocenia się na około 8-10 m długości. W pełni wyrośnięty okaz Mansourasaurus shahinae musiał być większy.

Etymologia

Jego nazwa rodzajowa znaczy "jaszczur z Al-Mansura". Naukowcy upamiętniają tym samym uniwersytet znajdujący się w tym egipskim mieście, na którym pracuje Hesham M. Sallam, główny autor naukowego opisu tego zauropoda. Epitet gatunkowy shahinae honoruje Monę Shahin, jedną z założycielek Centrum Paleontologii Kręgowców (MUVP) na Uniwersytecie Al-Mansura.

Spis gatunków

Mansourasaurus	Sallam, Gorscak, O'Connor, El-Dawoudi, El-Sayed, Saber, Kora, Sertich, Seiffert i Lamanna, 2018
M. shahinae	Sallam, Gorscak, O'Connor, El-Dawoudi, El-Sayed, Saber, Kora, Sertich, Seiffert i Lamanna, 2018

Bibliografia

Sallam, H.M., Gorscak, E., O’Connor, P.M., El-Dawoudi, I.A., El-Sayed, S., Saber, S., Kora, M.A., Sertich, J.J.W., Seiffert E.R. & Lamanna, M.C. (2018) New Egyptian sauropod reveals Late Cretaceous dinosaur dispersal between Europe and Africa. Nature Ecology & Evolution 2, 445–451. [2]