Aepyornithomimus
| Autor: | Korekta: |
| Kamil Kamiński | Maciej Ziegler |
| Aepyornithomimus (epjornitomim) | |
|---|---|
| Długość: | ? |
| Masa: | ? |
| Miejsce występowania: | Mongolia - Ajmak południowogobijski |
| Czas występowania | 89,3-83,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja. Autor: Masato Hattori. Źródło: Tsogtbaatar i in., 2017 [2]. | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Aepyornithomimus był przedstawicielem ornitomimozaurów zamieszkującym tereny dzisiejszej Mongolii w późnej kredzie. Znany jest tylko z jednego okazu, obejmującego fragmentaryczną kończynę tylną. Został nazwany i opisany w 2017 r. przez zespół paleontologów, któremu przewodził Chinzorig Tsogtbaatar. Może on być formą pośrednią między bazalnymi a zaawansowanymi ornitomimozaurami.
Etymologia
Nazwa Aepyornithomimus nawiązuje do olbrzymiego nielotnego ptaka - mamutaka (Aepyornis), ze względu na podobieństwo w budowie stóp. Drugi człon - mimus języku łacińskim oznacza „naśladowca” lub „udający”. Epitet gatunkowy odwołuje się do miejsca znalezienia szczątków.
Materiał kopalny
Holotyp to niekompletny szkielet oznaczony numerem katalogowym MPC-D 100/130. Obejmuje on lewą stopę wraz z kością skokowa, piętową i dalszą częścią trzeciej kości stępu (ang. tarsus). Obecnie okaz ten znajduje się w Instytucie Paleobiologii i Geologii Mongolskiej Akademii Nauk.
Budowa i paleobiologia
Szczątki Aepyornithomimus, choć nieliczne, pozwalają na odróżnienie go od innych ornitomimidów. Cechował się on nierówno rozwiniętą parą dołów na tylnej krawędzi trzeciej kości stępu, masywną dalszą głową stawową (ang. articular caput) drugiej kości śródstopia, proksymalno-brzusznie zaokrąglonym grzebieniem na paliczku stopy II-I, wydłużonym czwartym palcem stopy, bocznie pochylonym kłykciem przyśrodkowym pliczka IV-1 oraz wydłużonymi pazurami tylnych kończyn.
Aepyornithomimus zapewne był szybkobiegającym, ptakopodobnym wszystkożercą. W przeciwieństwie do większości swoich krewniaków, znanych głównie z wilgotnych środowisk (jak formacja Nemegt) żył on w warunkach półpustynnych. Jest to pierwszy tak wyraźny dowód, że ornitomimidy dysponowały znacznymi zdolnościami adaptacyjnymi i potrafiły przystosować się do różnych warunków.
Spis gatunków
| Aepyornithomimus | Tsogtbaatar, Kobayashi, Tsogtbaatar, Currie, Watabe i Barsbold, 2017 |
| A. tugrikinensis | Tsogtbaatar, Kobayashi, Tsogtbaatar, Currie, Watabe i Barsbold, 2017 |
Bibliografia
Tsogtbaatar, C., Kobayashi, Y., Khishigjav, T., Currie, P.J., Watabe, M., Rinchen, B. (2017). "First Ornithomimid (Theropoda, Ornithomimosauria) from the Upper Cretaceous Djadokhta Formation of Tögrögiin Shiree, Mongolia". Scientific Reports. 7: Article number 5835. doi:10.1038/s41598-017-05272-6
