Kelumapusaura

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Kamil Kamiński
Korekta: Paweł Konarzewski


Kelumapusaura (kelumapuzaura)
Długość ok. 8-9 m
Dieta roślinożerny
Miejsce Argentyna, Rio Negro

(formacja Allen)

Czas
252 201 145
66

ok. 72-69 Ma
późna kreda (mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ornithopoda

Iguanodontia

Hadrosauroidea

Hadrosauridae

Saurolophinae

Austrokritosauria

Kelumapusaura.jpg
Rekonstrukcja Kelumapusaura. Autor: Leonardo HerSan [1].

Wstęp

Kelumapusaura to rodzaj płaskogłowego hadrozauryda z kladu Kritosaurini. Został on opisany w 2022 r. przez Sebastian Rozadillę i współpracowników.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Kelumapusaura pochodzi od słowa Kelumapu, oznaczającego „czerwona ziemia” w języku Mapuczów (południowoamerykańskich Indian. Epitet gatunkowy machi w tym samym języku znaczy „szaman”.

Materiał kopalny

Holotyp (MPCN-PV-807) to niekompletny szkielet obejmujący fragmentaryczną czaszkę (lewa kość szczękowa z zębami, prawa k. przedczołowa, prawa k. zaoczodołowa, lewa k. skrzydłowa, k. zębowe, kilka zębów), kręg szyjny, k. krzyżową, łuk nerwowy kręgu ogonowego, lewą płytę mostkową i żebro mostkowe.

Paratypy obejmują k. zębową, kilka kręgów, łopatkę, kości miednicy, k. udową i k. śródstopia. Szczątki te należały do kilku osobników.

Budowa i pokrewieństwo

Kelumapusaura zapewne wyglądała podobnie jak inne "dinozaury kaczodziobe" i prawdopodobnie prowadziła tryb życia spokojnego roślinożercy, poruszającego się zarówno dwu- jak i czworonożnie. Charakteryzował się on m.in. niską kością szczękową w porównaniu do kości zębowej. Ta druga wyróżniała się wyraźnym i wydłużonym przednim wyrostkiem z głębokim rowkiem na przednim końcu.

Spis gatunków

Kelumapusaura Rozadilla, Brisson-Egli, Agnolin, Aracianga-Rolando i Novas 2022
K. machi Rozadilla, Brisson-Egli, Agnolin, Aracianga-Rolando i Novas 2022

Bibliografia

Rozadilla, S., Brissón-Egli, F., Agnolín, L.F., Aranciaga-Rolando, A.M., Novas, F.E. (2022). "A new hadrosaurid (Dinosauria: Ornithischia) from the Late Cretaceous of northern Patagonia and the radiation of South American hadrosaurids". Journal of Systematic Palaeontology. doi:10.1080/14772019.2021.2020917