Longirostravis
Autor: | Paweł Konarzewski |
Longirostravis | |
---|---|
Długość | 12,5 cm [1] |
Wysokość | 5,5 cm (w biodrach) [1] |
Masa | 28 g [1] |
Dieta | prawdopodobnie wszystkożerny |
Miejsce | Chiny - Liaoning |
Czas |
ok. 125,76-124,1 Ma [2] |
Systematyka | Dinosauria |
Skamieniały szkielet nieokreślonego gatunku Longirostravis. Fot. Jonathan Chen [2] |
Wstęp
Longirostravis to ptak z kladu Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin.
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym IVPP V 11309 to niemalże kompletny i artykułowany szkielet wraz z zachowanymi odciskami piór.
Budowa
Longirostravis ogólną budową nie odbiegał zbytnio od Rapaxavis, Longipteryx czy Shanweiniao. Miał on długi dziób z wystającymi zębami na jego przedniej części. Pysk zwężał się ku końcowi i był delikatnie zakrzywiony. Longirostravis miał również unikatową budową mostka.
Dieta
Miller i współautorzy (2022) przypuszczają, że Longirostravis mógł być wszystkożercą.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Longirostravis pochodzi z łaciny i oznacza "ptak z długim pyskiem". Epitet gatunkowy hani honoruje odkrywcę holotypu pana Hana.
Spis gatunków
Longirostravis | Hou, Chiappe, Zhang i Chuong, 2004 |
L. hani | Hou, Chiappe, Zhang i Chuong, 2004 |
Bibliografia
Hou, L., Chiappe, L. M., Zhang, F., & Chuong, C. M. (2004). "New Early Cretaceous fossil from China documents a novel trophic specialization for Mesozoic birds". Naturwissenschaften, 91, 22-25. doi:10.1007/s00114-003-0489-1
Miller, C. V., Pittman, M., Wang, X., Zheng, X., & Bright, J. A. (2022). "Diet of Mesozoic toothed birds (Longipterygidae) inferred from quantitative analysis of extant avian diet proxies". BMC biology, 20(1), 101. doi:10.1186/s12915-022-01294-3
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press.
- ↑ Zhong, Y., Huyskens, M. H., Yin, Q. Z., Wang, Y., Ma, Q., & Xu, Y. G. (2021). "High-precision geochronological constraints on the duration of ‘Dinosaur Pompeii’and the Yixian Formation". National Science Review, 8(6), nwab063. doi:10.1093/nsr/nwab063