Goyocephale: Różnice pomiędzy wersjami
(poprawki - http://www.forum.dinozaury.com/viewtopic.php?f=88&t=4181&p=53695#p53695) |
|||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
[[Pachycephalosauria]] | [[Pachycephalosauria]] | ||
| − | [[Pachycephalosauridae]] | + | ? [[Pachycephalosauridae]] |
| + | |||
| + | ? [[Pachycephalosaurinae]] | ||
|- | |- | ||
| colspan=2 |[[Plik:Goyocephale1.jpg|400px|]] | | colspan=2 |[[Plik:Goyocephale1.jpg|400px|]] | ||
| Linia 55: | Linia 57: | ||
Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają
c swoimi dziobami nisko rosną
ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają
c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą
obroną
gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową
drapieżnika, który go zaatakował. | Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają
c swoimi dziobami nisko rosną
ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają
c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą
obroną
gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową
drapieżnika, który go zaatakował. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
| Linia 77: | Linia 76: | ||
Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365. | Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365. | ||
| + | |||
| + | Sullivan, R.M. (2003) "Revision of the dinosaur Stegoceras Lambe (Ornithischia, Pachycephalosauridae)" Journal of Vertebrate Paleontology, 23(1), 181-207. doi:10.1671/0272-4634(2003)23[181:ROTDSL]2.0.CO;2 | ||
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford | Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford | ||
| Linia 88: | Linia 89: | ||
[[Kategoria:Mezozoik]] | [[Kategoria:Mezozoik]] | ||
[[Kategoria:Kreda]] | [[Kategoria:Kreda]] | ||
| + | [[Kategoria:Santon]] | ||
| + | [[Kategoria:Kampan]] | ||
Wersja z 16:00, 24 wrz 2013
| Autor: | Korekta: |
| "Riloy", Maciej Ziegler | Tomasz Singer, Marcin Szermański, Daniel Madzia, Adrian Tkocz, Tomasz Sokołowski |
| Goyocephale (gojocefal) | |
|---|---|
| Długość: | > 2,5 m |
| Masa: | > 80 kg |
| Miejsce występowania: | Mongolia - Ajmak południowochangajski |
| Czas występowania | późna kreda (późny santon / środkowy kampan) |
| Systematyka | Dinosauria |
Materiał kopalny. Autor: Jaime Headden [2]. | |
Wstęp
Niewielki, zwinny gojocefal jest jednym ze starszych dinozaurów grubogłowych. Miał on rodzaj kostnej półki, wystają cej z tylnej części jego płaskiej czaszki i otaczają cej kręgiem tył jego głowy. Powierzchnia głowy gojocefala była szorstka i nierówna. Miał on w żuchwie spory kłopodobny zą b.
Materiał kopalny
Holotyp (GI SPS 100/1501) to dość kompletna czaszka, żuchwa i częściowy szkielet pozaczaszkowy - m.in. część kończyn górnych, żebro, kość krzyżowa, przednia część ogona, fragmenty kończyn tylnych (zob. rys.). Prawdopodobnie są to szczątki niedorosłego osobnika.
Etymologia
Goyocephale znaczy "ozdobna głowa" (mong. goyo + gr. cephale). Epitet gatunkowy honoruje wybitnego amerykańskiego mongolistę Prof. Ovena Lattimore'a.
Paleobiologia
Dinozaur ten prawdopodobnie żył w grupach, które pasły się razem, zrywają c swoimi dziobami nisko rosną ce rośliny. W okresie godowym gojocefal mógł używać swojej grubej czaszki do walk z rywalami o względy partnerek. Chociaż tradycyjnie uważa się, że samce walczyły zderzają c się głowami, to możliwe jest także, że przepychały się całym ciałem. Znaleziono jedynie fragmenty kończyn tylnych, ale można przypuszczać, że dzięki wysmukłym i długim nogom gojocefal był szybkim biegaczem. Podczas biegu jego ogon był skierowany do tyłu, dla zachowania równowagi. Najlepszą obroną gojocefala przed atakiem drapieżnika była właśnie ucieczka. Możliwe, że mógł próbować uderzyć głową drapieżnika, który go zaatakował.
Spis gatunków
| Goyocephale | Perle, Maryańska i Osmólska, 1982 |
|---|---|
| G. lattimorei | Perle, Maryańska i Osmólska, 1982 |
Wybrana bibliografia
Evans D.C., Schott R.K., Larson D.W., Brown C.M. & Ryan M.J. (2013) "The oldest North American pachycephalosaurid and the hidden diversity of small-bodied ornithischian dinosaurs" Nature Communications 4:1828 doi: 10.1038/ncomms2749
Perle, A., Maryańska, T., & Osmólska, H. (1982) "Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornithischia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia" Acta Palaeontologia Polonica, 27, 115-127.
Maryańska, T., Chapman, R.E. & Weishampel, D.B. (2004) "Pachycephalosauria" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 464-477.
Sullivan, R.M. (2006). "A taxonomic review of the Pachycephalosauridae (Dinosauria: Ornithischia)." New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin, 35: 347-365.
Sullivan, R.M. (2003) "Revision of the dinosaur Stegoceras Lambe (Ornithischia, Pachycephalosauridae)" Journal of Vertebrate Paleontology, 23(1), 181-207. doi:10.1671/0272-4634(2003)23[181:ROTDSL]2.0.CO;2
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford
