Bayannurosaurus

Autor:

Kamil Kamiński

---

Bayannurosaurus (bajanurozaur)
Długość	ok. 9 m
Dieta	roślinożerny
Miejsce	Chiny, Mongolia Wewnętrzna formacja Bayingebi (zob. tekst)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 124-123 Ma wczesna kreda (wczesny apt)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Cerapoda Ornithopoda Iguanodontia Ankylopollexia
Rekonstrukcja Hypselospinus. Bayannurosaurus mógł być podobny. Autor: Nobu Tamura.

Wstęp

Bayannurosaurus to rodzaj roślinożernego dinozaura, który żył we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Był to dość duży iguanodon, znany z niemal kompletnego szkieletu, odkrytego w 2013 r.

Etymologia

Nazwa Bayannurosaurus pochodzi od nazwy regionu geograficznego Bayannur oraz greckiego słowa sauros („gad”, „jaszczur”). Epitet gatunkowy perfectus nawiązuje do doskonałego stanu zachowania szczątków.

Materiał kopalny

Holotyp to okaz IMMNH PV00001, obejmujący niemal kompletny, częściowo artykułowany szkielet wraz z czaszką. Brakuje jedynie części kręgów, kilku żeber i fragmentów dłoni, a czaszka jest nieco rozczłonkowana. Szczątki te należały to dorosłego osobnika.

Budowa

Bayannurosaurus był dosyć dużym iguanodonem, mierzącym ok. 9 m długości. Wykazywał on budowę pośrednią między przedstawicielami Hadrosauriformes a bardziej prymitywnymi członkami Ankylopollexia. Czaszka była długa i niska, miała ona ok. 80 cm długości. Nozdrza zewnętrzne były wydłużone i sięgały przedniej części kości szczękowej, co odróżnia bajanurozaura od przedstawicieli Rhabdodontidae i bardziej prymitywnych ornitopodów. Przód pyska był bezzębny, jednak odcinek ten był krótszy niż u hadrozaurydów. Kości szczękowe miały po 20 zębodołów, a zębowe – po 18. Górna część koron zębów miała liczne, wydłużone ząbkowania. Kręgi szyjne były opistoceliczne (wklęsłe z tyłu), inaczej od płaskich kręgów tenontozaura. Kość krzyżowa składała się z sześciu kręgów, a ogon – z 39. Budowa kręgów ogonowych świadczy o dużej ruchomości tej części ciała. Ostatnie trzy kręgi ogonowe były zrośnięte, tworząc strukturę przypominającą pygostyl, być może przydatną podczas godów. Kończyny przednie były silnie zbudowane, z krótkimi przedramionami i zrośniętymi kośćmi nadgarstka. Pazury u stóp były wydłużone i kopytkowate, w przeciwieństwie do krótszych pazurów większości hadrozauroidów. Bayannurosaurus był prawdopodobnie głównie czworonożny, ale potrafił też poruszać się na dwóch nogach.

Spis gatunków

Bayannurosaurus	Xu, Tan, Gao, Bao, Zhigang, Gou, Wang, Tan, Zhang i Xing Hai, 2018
B. perfectus	Xu, Tan, Gao, Bao, Zhigang, Gou, Wang, Tan, Zhang i Xing Hai, 2018

Bibliografia

Xu, X., Tan, Q., Gao, Y., Bao, Z., Yin, Z., Guo, B., Wang, J., Tan, L., Zhang, Y., Xing, H. (2018). "A large-sized basal ankylopollexian from East Asia, shedding light on early biogeographic history of Iguanodontia". Science Bulletin. doi:10.1016/j.scib.2018.03.016.