Pycnonemosaurus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
 
|-
 
|-
 
| [[Kamil Kamiński]]
 
| [[Kamil Kamiński]]
−
 
+
| [[Maciej Ziegler]]
 
|}
 
|}
 
</small>
 
</small>
Linia 14: Linia 14:
 
|-
 
|-
 
! '''Długość''':
 
! '''Długość''':
−
| 7-9,4 m
+
| >9,4 m
 
|-
 
|-
 
! '''Masa''':
 
! '''Masa''':
Linia 34: Linia 34:
 
[[Ceratosauria]]
 
[[Ceratosauria]]
  
−
[[Abelisauridae]]
+
[[Abelisauria]]
  
−
?[[Carnotaurinae]]
+
(?)<ref>Coria i in. (2006) podważają przynależność do Abelisauridae.</ref> [[Abelisauridae]]
  
−
[[Brachyrostra]]=?[[Carnotaurinae]]
+
(( [[Carnotaurinae]]
  
−
[[Furileusauria]]<ref>Wg Coria i in. (2006) ''Pycnonemosaurus'' nie należał do Abelisauridae.
+
[[Furileusauria]] ))<ref>Systematyka za [[Ceratosauria#Longrich_i_in..2C_2017|Longrich i in., 2017]]. Alternatywna systematyka to:<br>
−
<br>
+
1) [[Brachyrostra]]: [[Furileusauria]] ([[Ceratosauria#Tortosa_i_in..2C_2014|Tortosa i in., 2014]] i [[Ceratosauria#Filippi_i_in..2C_2016|Filippi i in., 2016]]);<br>
−
1) [[Carnotaurinae]]: [[Brachyrostra]]: [[Furileusauria]]: [[Carnotaurini]] (np. [[Ceratosauria#Canale_i_in..2C_2009|Canale i in., 2009]]; [[Ceratosauria#Pol_i_Rauhut.2C_2012|Pol i Rauhut, 2012]]; [[Ceratosauria#Rauhut_i_Carrano.2C_2016|Rauhut i Carrano, 2016]])
+
2) [[Neoceratosauria]]: [[Abelisauroidea]]: [[Carnotaurinae]]: [[Brachyrostra]] ([[Ceratosauria#Wang_i_in..2C_2017|Wang i in., 2017]]).</ref>
−
<br>
 
−
2) [[Brachyrostra]]: [[Carnotaurinae]] (=[[Furileusauria]]): [[Carnotaurini]] ([[Ceratosauria#Farke_i_Sertich.2C_2013|Farke i Sertich, 2013]]; [[Ceratosauria#Canale_i_in..2C_2016|Canale i in., 2016]])
 
−
<br>
 
−
3) [[Carnotaurinae]] (=[[Brachyrostra]]): [[Carnotaurini]]: [[Furileusauria]] ([[Ceratosauria#S.C3.A1nchez-Hern.C3.A1ndez_i_Benton.2C_2013|Sánchez-Hernández i Benton, 2014]]).</ref>
 
 
|-
 
|-
 
| colspan=2 |[[Plik: Pycnonemosaurus nevesi skeletal by bricksmashtv.jpg|400px]]
 
| colspan=2 |[[Plik: Pycnonemosaurus nevesi skeletal by bricksmashtv.jpg|400px]]
 
<small>Sylwetka ''Pycnonemosaurus'', na niebiesko zaznaczono znaleziono kości.
 
<small>Sylwetka ''Pycnonemosaurus'', na niebiesko zaznaczono znaleziono kości.
  
−
<br />Autor: Gunnar Bivens [http://bricksmashtv.deviantart.com/art/Pycnonemosaurus-nevesi-Skeletal-633382881].</small>
+
<br />Autor: Gunnar Bivens [http://bricksmashtv.deviantart.com/art/Pycnonemosaurus-nevesi-Skeletal-633382881].</small>
 
|-
 
|-
 
|}
 
|}
Linia 58: Linia 54:
  
 
==Materiał kopalny==
 
==Materiał kopalny==
−
[[Holotyp]]em jest okaz oznaczony numerem katalogowym DGM 859-R. Obejmuje on pięć zębów, fragmenty żebra, dwa niekompletne kręgi szyjne, cztery trzony kręgów szyjnych, wyrostek poprzeczny kręgu szyjnego, dalszą część prawej kości łonowej, prawą kość piszczelową i dalszą część prawej kości strzałkowej.
+
[[Holotyp]]em jest okaz oznaczony numerem katalogowym DGM 859-R. Obejmuje on pięć zębów, fragmenty żebra, dwa niekompletne kręgi ogonowe, cztery trzony kręgów ogonowych, wyrostek poprzeczny kręgu ogonowego, dalszą część prawej kości łonowej, prawą kość piszczelową i dalszą część prawej kości strzałkowej.  
  
 
==Etymologia==
 
==Etymologia==
Linia 64: Linia 60:
  
 
==Budowa==
 
==Budowa==
−
''Pycnonemosaurus'' był jednym z największych abelizaurydów, nie wiadomo jednak dokładnie jakie osiągał rozmiary. Wg Grillo i Delcourta (2017) był on największym przedstawicielem swojej rodziny, osiągając długość 8,93 ± 0,31 m, więcej niż ''[[Carnotaurus]]'' czy ''[[Ekrixinatosaurus]]''. Wg wspomnianych autorów jego kości są większe niż u jakiegokolwiek znanego abelizauroida. Wcześniejsze oszacowania były jednak przeważnie mniejsze, dając mu 6-7 m. Holotyp mógł być osobnikiem młodym, na co wskazują niezrośnięte łuki neuralne i trzony kręgów ogonowych (Kellner i Campos [2002]), być może teropod ten osiągał jeszcze większe rozmiary.
+
''Pycnonemosaurus'' był jednym z największych abelizaurydów, nie wiadomo jednak dokładnie jakie osiągał rozmiary. Wg Grillo i Delcourta (2017) był on największym przedstawicielem swojej rodziny, osiągając długość 8,93 ± 0,31 m, więcej niż ''[[Carnotaurus]]'' czy ''[[Ekrixinatosaurus]]''. Wg wspomnianych autorów jego kości są większe niż u jakiegokolwiek znanego abelizauroida. Wcześniejsze oszacowania były jednak przeważnie mniejsze, dając mu 6-7 m (z wyjątkiem rekonstrukcji Eliasa [2011 online] - 9,4 m). Holotyp ma niezrośnięte łuki neuralne i trzony kręgów ogonowych (Kellner i Campos [2002]), a ponieważ zrośnięcia postępują od tyłu do przodu kręgosłupa (Irmis, 2007) sugeruje to młody wiek okazu, jednak dokładny etap ontogenezy pozostaje nieznany (Delcourt, 2017).  Być może więc teropod ten osiągał jeszcze większe rozmiary.
  
−
''Pycnonemosaurus'' wyróżniał się grzebieniem knemialnym (ang. ''cnemial crest'') na kości piszczelowej w kształcie siekiery (choć piszczele zaawansowanych abelizaurydów są podobne do siebie) i względnie małą stopką kości łonowej (Kellner i Campos, 2002; dokładne proporcje są jednak nieznane, a cecha ta może w podobnym stopniu występować u ''Ekrixinatosaurus'' i ''Rahiolisaurus''). Kręgi ogonowe miały dystalnie rozszerzone wyrostki poprzeczne oraz proporcjonalnie szerokie podstawy łuków neuralnych ([[Matthew Carrano|Carrano]] i [[Scott Sampson|Sampson]], 2008).
+
Kręgi ogonowe miały haczykowate wyrostki poprzeczne z przednio-dystalnym, krótkim i pochylonym rozszerzeniem (Delcourt, 2017) oraz proporcjonalnie szerokie podstawy łuków neuralnych ([[Matthew Carrano|Carrano]] i [[Scott Sampson|Sampson]], 2008). Kości piszczelowe były silne i masywne, z dobrze rozwiniętymi i brzusznie rozszerzonymi bocznymi kostkami (ang. ''malleous'') (Delcourt, 2017). Wg autorów opisu, ''Pycnonemosaurus'' wyróżniał się również grzebieniem knemialnym (ang. ''cnemial crest'') na kości piszczelowej w kształcie siekiery (choć piszczele zaawansowanych abelizaurydów są podobne do siebie, co jest widoczne np. na rys. 1 w pracy Grillo i Delcourta [2017]) i względnie małą, zaokrągloną stopką kości łonowej (Kellner i Campos, 2002; dokładne proporcje są jednak nieznane, a cecha ta może w podobnym stopniu występować u ''Ekrixinatosaurus'' [Calvo i in., 2004) i ''Rahiolisaurus'' [Novas i in., 2010]). Kość łonowa charakteryzowała się też brzusznie pochylonym przednim dalszym końcem (Delcourt, 2017).  
 
[[Plik: Pycnonemosaurus nevesi by vasix.jpg|300px|thumb|right|Rekonstrukcja pycnonemozaura w podmokłym środowisku. Autor: Vasika Yasanjith Udura [http://vasix.deviantart.com/art/Pycnonemosaurus-nevesi-344054328].]]
 
[[Plik: Pycnonemosaurus nevesi by vasix.jpg|300px|thumb|right|Rekonstrukcja pycnonemozaura w podmokłym środowisku. Autor: Vasika Yasanjith Udura [http://vasix.deviantart.com/art/Pycnonemosaurus-nevesi-344054328].]]
  
 
==Paleoekologia==
 
==Paleoekologia==
−
''Pycnonemosaurus'' występował razem z kilkoma średnich rozmiarów zauropodami, takimi jak ''[[Adamantisaurus]]'', ''[[Aelosaurus]]'' i ''[[Gondwanatitan]]'', oraz większym ''[[Maxakalisaurus]]''. Mogły one stanowić potencjalne ofiary pycnonemozaura, zwłaszcza mniejsze rodzaje. Prawdopodobnie zajmował on pozycje na szczycie łańcucha pokarmowego, choć mógł tam żyć również drugi, nieopisany jeszcze abelizauryd (Carrano i Sampson, 2008). Obok niego żyły też mniejsze, nieopisane [[Unenlagiinae|unenlaginy]] (Candeiro i in., 2012), które nie stanowiły konkurencji dla dorosłych pycnonemozaurów. Oprócz dinozaurów liczne były różnego rodzaju krokodylomorfy, w tym dosyć duże formy lodowe, jak ''Baurusuchus''.  
+
''Pycnonemosaurus'' prawdopodobnie (zob. niżej) występował razem z kilkoma średnich rozmiarów zauropodami, takimi jak ''[[Adamantisaurus]]'', ''[[Aeolosaurus]]'' i ''[[Gondwanatitan]]'', oraz większym ''[[Maxakalisaurus]]''. Mogły one stanowić potencjalne ofiary pycnonemozaura, zwłaszcza mniejsze rodzaje. Prawdopodobnie zajmował on pozycje na szczycie łańcucha pokarmowego, choć mógł tam żyć również drugi, nieopisany jeszcze abelizauryd (Carrano i Sampson, 2008). Obok niego żyły też mniejsze, nieopisane [[Unenlagiinae|unenlaginy]] (Candeiro i in., 2012), które nie stanowiły konkurencji dla dorosłych pycnonemozaurów. Oprócz dinozaurów liczne były różnego rodzaju krokodylomorfy, w tym dosyć duże formy lodowe, jak ''Baurusuchus''.  
  
 
Datowanie formacji Adamantina jest niepewne. Carrano i Sampson (2008) wskazują na [[turon]]-[[santon]]. Natomiast wg Filippi i in. (2016) oraz Longricha i in. (2017) był to [[mastrycht]]. Szczątki pycnonemozaura być może pochodzą jednak z odrębnej formacji Quilombinho (Weska, 2006).
 
Datowanie formacji Adamantina jest niepewne. Carrano i Sampson (2008) wskazują na [[turon]]-[[santon]]. Natomiast wg Filippi i in. (2016) oraz Longricha i in. (2017) był to [[mastrycht]]. Szczątki pycnonemozaura być może pochodzą jednak z odrębnej formacji Quilombinho (Weska, 2006).
Linia 85: Linia 81:
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
 
<small>
 
<small>
 +
Calvo, J.O., Rubilar, D., Moreno, K. (2004) "A new Abelisauridae (Dinosauria: Theropoda) from northwest Patagonia" Ameghiniana, 41(4), 555-563.
 +
 
Candeiro, C.R.A., Cau, A., Fanti, F., Nava, W.R., Novas, F.E. (2012). "First evidence of an unenlagiid (Dinosauria, Theropoda, Maniraptora) from the Bauru Group, Brazil". Cretaceous Research. 37, 223–226 [[doi:10.1016/j.cretres.2012.04.001]].
 
Candeiro, C.R.A., Cau, A., Fanti, F., Nava, W.R., Novas, F.E. (2012). "First evidence of an unenlagiid (Dinosauria, Theropoda, Maniraptora) from the Bauru Group, Brazil". Cretaceous Research. 37, 223–226 [[doi:10.1016/j.cretres.2012.04.001]].
  
Linia 90: Linia 88:
  
 
Coria, R.A. , Currie, P.J. & Paulina Carabajal, A. (2006) "A new abelisauroid theropod from northwestern Patagonia" Canadian Journal of Earth Sciences, 43(9), 1283-1289. [[doi:10.1139/E06-025]].
 
Coria, R.A. , Currie, P.J. & Paulina Carabajal, A. (2006) "A new abelisauroid theropod from northwestern Patagonia" Canadian Journal of Earth Sciences, 43(9), 1283-1289. [[doi:10.1139/E06-025]].
 +
 +
Delcourt, R. (2017) ”Revised morphology of ''Pycnonemosaurus nevesi'' Kellner & Campos, 2002 (Theropoda: Abelisauridae) and its phylogenetic relationships.” Zootaxa 4276(1):  1-45 [[DOI:http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.4276.1.1]]
 +
 +
Elias, F. (online 2011) [http://www.deviantart.com/art/Pycnonemosaurus-nevesi-skeleto-259000865].
  
 
Filippi, L.S., Méndez, A.H., Juarez Válieri, R.D. & Garrido, A.C. (2016) "A new brachyrostran with hypertrophied axial structures reveals an unexpected radiation of latest Cretaceous abelisaurids" Cretaceous Research, 61, 209-219. [[doi:10.1016/j.cretres.2015.12.018]].
 
Filippi, L.S., Méndez, A.H., Juarez Válieri, R.D. & Garrido, A.C. (2016) "A new brachyrostran with hypertrophied axial structures reveals an unexpected radiation of latest Cretaceous abelisaurids" Cretaceous Research, 61, 209-219. [[doi:10.1016/j.cretres.2015.12.018]].
  
−
Grillo, O.N. & Delcourt, R. (2017) "Allometry and body length of abelisauroid theropods: Pycnonemosaurus nevesi is the new king" Cretaceous Research, 69, 71-89. [[doi:10.1016/j.cretres.2016.09.001]]
+
Grillo, O.N. & Delcourt, R. (2017) "Allometry and body length of abelisauroid theropods: ''Pycnonemosaurus nevesi'' is the new king" Cretaceous Research, 69, 71-89. [[doi:10.1016/j.cretres.2016.09.001]]
 +
 
 +
Irmis, R.B. (2007) "Axial skeleton ontogeny in the Parasuchia (Archosauria: Pseudosuchia) and its implications for ontogenetic determination in archosaurs" Journal of vertebrate Paleontology, 27(2), 350-361. [[doi:10.1671/0272-4634(2007)27[350:ASOITP]2.0.CO;2]].
  
 
Kellner, A.W.A., Campos, D.A. (2002). "On a theropod dinosaur (Abelisauria) from the continental Cretaceous of Brazil". Arquivos do Museu Nacional. 60(3), 163-170.
 
Kellner, A.W.A., Campos, D.A. (2002). "On a theropod dinosaur (Abelisauria) from the continental Cretaceous of Brazil". Arquivos do Museu Nacional. 60(3), 163-170.
Linia 99: Linia 103:
 
Longrich, N.R.; Pereda-Suberbiola, X.; Jalil, N.-E.; Khaldoune, F.; Jourani, E. (2017). "An abelisaurid from the latest Cretaceous (late Maastrichtian) of Morocco, North Africa". Cretaceous Research. [[doi:10.1016/j.cretres.2017.03.021]]
 
Longrich, N.R.; Pereda-Suberbiola, X.; Jalil, N.-E.; Khaldoune, F.; Jourani, E. (2017). "An abelisaurid from the latest Cretaceous (late Maastrichtian) of Morocco, North Africa". Cretaceous Research. [[doi:10.1016/j.cretres.2017.03.021]]
  
−
Weska, R.K. (2006) "Uma síntese do Cretáceo Superior Mato-Grossense". Geociências, 25(1), 71-81.</small>
+
Novas, F.E., Chaterjee, S., Rudra, D.K. & Datta, P.M. (2010) "''Rahiolisaurus gujaratensis'', n. gen. n. sp., A New Abelisaurid Theropod from the Late Cretaceous of India" [w:] Bandyopadhyay, S. (red.) "New aspects of mesozoic biodiversity" Lecture Notes in Earth Science, 132, 45-62.
 +
 
 +
Weska, R.K. (2006) "Uma síntese do Cretáceo Superior Mato-Grossense". Geociências, 25(1), 71-81.
 +
 
 +
<references/></small>
  
 
[[Kategoria:Dinosauria]]
 
[[Kategoria:Dinosauria]]
Linia 110: Linia 118:
 
[[Kategoria:Mezozoik]]
 
[[Kategoria:Mezozoik]]
 
[[Kategoria:Kreda]]
 
[[Kategoria:Kreda]]
−
[[Kategoria:Turon]]
 
−
[[Kategoria:Santon]]
 
−
[[Kategoria:Mastrycht]]
 

Aktualna wersja na dzień 20:17, 31 sie 2019

Autor: Korekta:
Kamil Kamiński Maciej Ziegler

Pycnonemosaurus (pycnonemozaur)
Długość: >9,4 m
Masa: >1,2 t
Miejsce występowania: Brazylia, Mato Grosso

(formacja Adamantina / Quilombinho)

Czas występowania późna kreda (turon-santon / mastrycht)
Systematyka Dinosauria

Theropoda

Ceratosauria

Abelisauria

(?)[1] Abelisauridae

(( Carnotaurinae

Furileusauria ))[2]

Pycnonemosaurus nevesi skeletal by bricksmashtv.jpg

Sylwetka Pycnonemosaurus, na niebiesko zaznaczono znaleziono kości.


Autor: Gunnar Bivens [2].

Wstęp

Pycnonemosaurus był dużym mięsożernym teropodem, występującym na obszarze dzisiejszej Brazylii w późnej kredzie. Był to jeden z największych przedstawicieli Abelisauridae, jednak niedostatek materiału kopalnego utrudnia dokładne oszacowanie rozmiarów. Znaleziono tylko nieliczne fragmenty jego szkieletu. Niepewne jest również datowanie jego szczątków. Pycnonemosaurus został nazwany i opisany w 2002 r. przez duet paleontologów: Alexandra Kellnera i Diogenesa-de-Almeidę Camposa.

Materiał kopalny

Holotypem jest okaz oznaczony numerem katalogowym DGM 859-R. Obejmuje on pięć zębów, fragmenty żebra, dwa niekompletne kręgi ogonowe, cztery trzony kręgów ogonowych, wyrostek poprzeczny kręgu ogonowego, dalszą część prawej kości łonowej, prawą kość piszczelową i dalszą część prawej kości strzałkowej.

Etymologia

Nazwa Pycnonemosaurus pochodzi od greckich słów pycnos („gruby”), nemos („las”) oraz sauros („jaszczur”, „gad”). Stanowi ona nawiązanie do brazylijskiego stanu Mato Grosso, co w języku portugalskim oznacza „gruby las”. Epitet gatunkowy nevesi honoruje Iedo Batistę Nevesa.

Budowa

Pycnonemosaurus był jednym z największych abelizaurydów, nie wiadomo jednak dokładnie jakie osiągał rozmiary. Wg Grillo i Delcourta (2017) był on największym przedstawicielem swojej rodziny, osiągając długość 8,93 ± 0,31 m, więcej niż Carnotaurus czy Ekrixinatosaurus. Wg wspomnianych autorów jego kości są większe niż u jakiegokolwiek znanego abelizauroida. Wcześniejsze oszacowania były jednak przeważnie mniejsze, dając mu 6-7 m (z wyjątkiem rekonstrukcji Eliasa [2011 online] - 9,4 m). Holotyp ma niezrośnięte łuki neuralne i trzony kręgów ogonowych (Kellner i Campos [2002]), a ponieważ zrośnięcia postępują od tyłu do przodu kręgosłupa (Irmis, 2007) sugeruje to młody wiek okazu, jednak dokładny etap ontogenezy pozostaje nieznany (Delcourt, 2017). Być może więc teropod ten osiągał jeszcze większe rozmiary.

Kręgi ogonowe miały haczykowate wyrostki poprzeczne z przednio-dystalnym, krótkim i pochylonym rozszerzeniem (Delcourt, 2017) oraz proporcjonalnie szerokie podstawy łuków neuralnych (Carrano i Sampson, 2008). Kości piszczelowe były silne i masywne, z dobrze rozwiniętymi i brzusznie rozszerzonymi bocznymi kostkami (ang. malleous) (Delcourt, 2017). Wg autorów opisu, Pycnonemosaurus wyróżniał się również grzebieniem knemialnym (ang. cnemial crest) na kości piszczelowej w kształcie siekiery (choć piszczele zaawansowanych abelizaurydów są podobne do siebie, co jest widoczne np. na rys. 1 w pracy Grillo i Delcourta [2017]) i względnie małą, zaokrągloną stopką kości łonowej (Kellner i Campos, 2002; dokładne proporcje są jednak nieznane, a cecha ta może w podobnym stopniu występować u Ekrixinatosaurus [Calvo i in., 2004) i Rahiolisaurus [Novas i in., 2010]). Kość łonowa charakteryzowała się też brzusznie pochylonym przednim dalszym końcem (Delcourt, 2017).

Rekonstrukcja pycnonemozaura w podmokłym środowisku. Autor: Vasika Yasanjith Udura [1].

Paleoekologia

Pycnonemosaurus prawdopodobnie (zob. niżej) występował razem z kilkoma średnich rozmiarów zauropodami, takimi jak Adamantisaurus, Aeolosaurus i Gondwanatitan, oraz większym Maxakalisaurus. Mogły one stanowić potencjalne ofiary pycnonemozaura, zwłaszcza mniejsze rodzaje. Prawdopodobnie zajmował on pozycje na szczycie łańcucha pokarmowego, choć mógł tam żyć również drugi, nieopisany jeszcze abelizauryd (Carrano i Sampson, 2008). Obok niego żyły też mniejsze, nieopisane unenlaginy (Candeiro i in., 2012), które nie stanowiły konkurencji dla dorosłych pycnonemozaurów. Oprócz dinozaurów liczne były różnego rodzaju krokodylomorfy, w tym dosyć duże formy lodowe, jak Baurusuchus.

Datowanie formacji Adamantina jest niepewne. Carrano i Sampson (2008) wskazują na turon-santon. Natomiast wg Filippi i in. (2016) oraz Longricha i in. (2017) był to mastrycht. Szczątki pycnonemozaura być może pochodzą jednak z odrębnej formacji Quilombinho (Weska, 2006).

Spis gatunków

Pycnonemosaurus Kellner i Camposs, 2002
P. nevesi Kellner i Camposs, 2002

Bibliografia

Calvo, J.O., Rubilar, D., Moreno, K. (2004) "A new Abelisauridae (Dinosauria: Theropoda) from northwest Patagonia" Ameghiniana, 41(4), 555-563.

Candeiro, C.R.A., Cau, A., Fanti, F., Nava, W.R., Novas, F.E. (2012). "First evidence of an unenlagiid (Dinosauria, Theropoda, Maniraptora) from the Bauru Group, Brazil". Cretaceous Research. 37, 223–226 doi:10.1016/j.cretres.2012.04.001.

Carrano, M.T. & Sampson, S.D. (2008) "The phylogeny of Ceratosauria (Dinosauria: Theropoda)" Journal of Systematic Palaeontology, 6, 182-236. doi:10.1017/S1477201907002246.

Coria, R.A. , Currie, P.J. & Paulina Carabajal, A. (2006) "A new abelisauroid theropod from northwestern Patagonia" Canadian Journal of Earth Sciences, 43(9), 1283-1289. doi:10.1139/E06-025.

Delcourt, R. (2017) ”Revised morphology of Pycnonemosaurus nevesi Kellner & Campos, 2002 (Theropoda: Abelisauridae) and its phylogenetic relationships.” Zootaxa 4276(1): 1-45 DOI:http://dx.doi.org/10.11646/zootaxa.4276.1.1

Elias, F. (online 2011) [3].

Filippi, L.S., Méndez, A.H., Juarez Válieri, R.D. & Garrido, A.C. (2016) "A new brachyrostran with hypertrophied axial structures reveals an unexpected radiation of latest Cretaceous abelisaurids" Cretaceous Research, 61, 209-219. doi:10.1016/j.cretres.2015.12.018.

Grillo, O.N. & Delcourt, R. (2017) "Allometry and body length of abelisauroid theropods: Pycnonemosaurus nevesi is the new king" Cretaceous Research, 69, 71-89. doi:10.1016/j.cretres.2016.09.001

Irmis, R.B. (2007) "Axial skeleton ontogeny in the Parasuchia (Archosauria: Pseudosuchia) and its implications for ontogenetic determination in archosaurs" Journal of vertebrate Paleontology, 27(2), 350-361. [[doi:10.1671/0272-4634(2007)27[350:ASOITP]2.0.CO;2]].

Kellner, A.W.A., Campos, D.A. (2002). "On a theropod dinosaur (Abelisauria) from the continental Cretaceous of Brazil". Arquivos do Museu Nacional. 60(3), 163-170.

Longrich, N.R.; Pereda-Suberbiola, X.; Jalil, N.-E.; Khaldoune, F.; Jourani, E. (2017). "An abelisaurid from the latest Cretaceous (late Maastrichtian) of Morocco, North Africa". Cretaceous Research. doi:10.1016/j.cretres.2017.03.021

Novas, F.E., Chaterjee, S., Rudra, D.K. & Datta, P.M. (2010) "Rahiolisaurus gujaratensis, n. gen. n. sp., A New Abelisaurid Theropod from the Late Cretaceous of India" [w:] Bandyopadhyay, S. (red.) "New aspects of mesozoic biodiversity" Lecture Notes in Earth Science, 132, 45-62.

Weska, R.K. (2006) "Uma síntese do Cretáceo Superior Mato-Grossense". Geociências, 25(1), 71-81.

  1. ↑ Coria i in. (2006) podważają przynależność do Abelisauridae.
  2. ↑ Systematyka za Longrich i in., 2017. Alternatywna systematyka to:
    1) Brachyrostra: Furileusauria (Tortosa i in., 2014 i Filippi i in., 2016);
    2) Neoceratosauria: Abelisauroidea: Carnotaurinae: Brachyrostra (Wang i in., 2017).
Źródło: „https://encyklopedia.dinozaury.com/index.php?title=Pycnonemosaurus&oldid=24430”