Diabloceratops: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(przeniesienie części informacji do hasła Ceratopsoidea) |
||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 26: | Linia 26: | ||
[[Centrosaurinae]] | [[Centrosaurinae]] | ||
|grafika = Diabloceratops.png | |grafika = Diabloceratops.png | ||
− | |podpis = Rekonstrukcja przyżyciowa ''Diabloceratops''. Autor: UnexpectedDinoLesson | + | |podpis = Rekonstrukcja przyżyciowa ''Diabloceratops''. Autor: UnexpectedDinoLesson [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_UDL.png] |
[[Plik:Diabloceratops Scale.svg|350px]] | [[Plik:Diabloceratops Scale.svg|350px]] | ||
Porównanie wielkości człowieka z ''Diabloceratops'' [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_Scale.svg] | Porównanie wielkości człowieka z ''Diabloceratops'' [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_Scale.svg] | ||
Linia 32: | Linia 32: | ||
|PorównanieDługość = | |PorównanieDługość = | ||
|mapa = | |mapa = | ||
− | <display_points type="terrain" zoom= | + | <display_points type="terrain" zoom=4> |
− | 37.1781,-111.349~ | + | 37.1781,-111.349~ miejsce odnalezienia holotypu ''Diabloceratops eatoni'' |
</display_points> | </display_points> | ||
}} | }} | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
− | ''Diabloceratops'' to jeden z najwcześniejszych i najbardziej [[bazalny]]ch centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w | + | ''Diabloceratops'' to jeden z najwcześniejszych i najbardziej [[bazalny]]ch centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w osadach formacji Wahweap na południu stanu Utah. [[Rodzaj]] ten został nazwany i opisany w [[2010]] roku przez [[James Kirkland|Kirklanda]] i [[Donald DeBlieux|DeBlieuxa]]. |
==Odkrycie== | ==Odkrycie== | ||
− | W 2002 roku | + | W 2002 roku Donald DeBlieux odnalazł w Last Chance bardzo kompletną czaszkę wówczas nieznanego centrozauryna wystającą z środkowych osadów formacji Wahweap (105 m powyżej styku z formacją [[Straight Cliffs]]). Wraz z czaszką znajdowały się również szczątki małych kręgowców. Przez 8 dni za pomocą gazowej piły do cięcia badacze oddzielili blok skalny z czaszką od podłoża. We wrześniu 2005 roku blok z czaszką został przetransportowany do laboratorium w Saint Lake City. Oczyszczenie czaszki z osadów zajęło ponad 800 godzin (Kirkland i DeBeliux, 2010). |
==Materiał kopalny== | ==Materiał kopalny== | ||
− | [[Plik:Diabloceratops eatoni by Nick Longrich.jpg| | + | [[Plik:Diabloceratops eatoni by Nick Longrich.jpg||thumb|Czaszka [[holotyp]]owa ''Diabloceratops''. Fot. [[Longrich|Nick Longrich]][https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_eatoni_by_Nick_Longrich.jpg].]] |
− | [[Holotyp]] o numerze katalogowym UMNH VP 16699 zawiera całą lewą część czaszki oraz elementy prawej strony, której duża część uległa erozji. Kirkland i DeBlieux (2010) uważają, że czaszka należała do dorosłego osobnika. | + | [[Holotyp]] o numerze katalogowym UMNH VP 16699 zawiera całą lewą część czaszki oraz elementy prawej strony, której duża część uległa erozji. [[Kirkland]] i [[DeBlieux]] (2010) uważają, że czaszka należała do dorosłego osobnika. |
==Budowa== | ==Budowa== | ||
− | Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema dużymi rogami oraz niewielkim różkiem nosowym, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa [[rodzaj]]owa). Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna ''[[Machairoceratops]]'' były wygięte do środka kryzy. Od innych [[centrozauryn]]ów różnił się prostokątnym kształtem kości łuskowej oraz obecnością dodatkowego okna | + | [[Plik:Diabloceratops skull.jpg|thumb|Zrekonstruowana czaszka ''Diabloceratops''. Fot. Perry Quan [https://commons.l.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_skull.jpg]]] |
+ | Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema dużymi rogami, niewielkimi różkami ciemieniowymi i łuskowymi oraz niewielkim różkiem nosowym, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa [[rodzaj]]owa). Okna w kryzie były trójkątne i wydłużone. Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna ''[[Machairoceratops]]'' były wygięte do środka kryzy. Tuż przed małym, stożkowatym różkiem nosowym znajdowało się dodatkowe skostnienie mogące być drugim rogiem nosowym. ''Diabloceratops'' miał wyjątkowo duży, podobny do trójkąta różek jarzmowy (''epijugal''). Był on znacznie większy niż u pozostałych przedstawicieli [[Centrosaurinae]]. Duże różki jarzmowe występowały zazwyczaj u [[chasmozauryn]]ów. Od innych [[centrozauryn]]ów różnił się prostokątnym kształtem kości łuskowej oraz obecnością dodatkowego okna w czaszce znajdującego się między kością przedszczękową, szczękową oraz nosową. Cechy te występowały również u przedstawicieli [[Protoceratopsidae]]. Podobnie jak reszta [[centrozauryn]]ów, ''Diabloceratops'' miał schodkowaty styk między kością ciemieniową a łuskową. Kość szczękowa miała trójkątny kształt i znajdowały się w niej 24 zęby. Całkowitą długość czaszki (od dzioba po koniec kryzy) ocenia się na około 1 m, natomiast jej długość od dzioba do kłykcia potylicznego wynosi ok. 62 cm (Kirkland i DeBlieux, 2010). | ||
==Systematyka== | ==Systematyka== | ||
− | + | Liczne analizy filogenetyczne wskazują, że diabloceratops jest jednym z najbardziej bazalnych [[Centrosaurinae|centrozaurynów]]. Zobacz więcej w: [[Ceratopsoidea#Kladogramy]] oraz [[Ceratopsoidea#Kladogramy skupiające się na przedstawicielach Centrosaurinae]]. | |
==Paleopatologie== | ==Paleopatologie== | ||
− | + | O paleopatologiach ceratopsydów zobacz więcej w: [[Ceratopsoidea#Paleopatologie]]. | |
==Paleośrodowisko== | ==Paleośrodowisko== | ||
− | [[Plik:Wahweap | + | [[Plik:Wahweap Formation dinosaurs.jpg|thumb|Dinozaury z formacji Wahweap. Grupa ''Diabloceratops'' zażywa kąpiel błotną. Do wędrującego stada ''Acristavus'' zbliża się ''Lythronax''. Autor: ABelov2014 [https://www.deviantart.com/abelov2014/art/We-sit-quietly-A-caring-mother-var-2-931035023]]] |
− | + | Zobacz więcej: [[Wahweap#Paleośrodowisko]]. | |
+ | |||
+ | ==Diabloceratops w kulturze masowej== | ||
+ | Diabloceratops ze względu na swój unikatowy wygląd jest popularny wśród producentów modeli dinozaurów (np. CollectA<ref>https://dinotoyblog.com/diabloceratops-collecta/</ref>, Safari LTD<ref>https://dinotoyblog.com/diabloceratops-wild-safari-by-safari-ltd/</ref>, Schleich<ref>https://dinotoyblog.com/diabloceratops-schleich/</ref>, Haolonggood<ref>https://dinotoyblog.com/news/upcoming-releases-from-haolonggood-new-for-2024pt-10/</ref> itp.). | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Linia 74: | Linia 78: | ||
<small>Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. [[doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876]] | <small>Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. [[doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876]] | ||
− | + | Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah". [w]: Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) "New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington", Indiana University Press, 117 – 140. | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah" | ||
<references/></small> | <references/></small> | ||
Aktualna wersja na dzień 20:01, 31 paź 2024
Autor: | Marcin Szermański, Paweł Konarzewski |
Korekta: | Maciej Ziegler |
Diabloceratops (diabloceratops) | |
---|---|
Długość | 4,5 m [1] |
Masa | 1,3 t [1] |
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | USA - Utah |
Czas |
ok. 81,6-80,6 Ma [2] |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Diabloceratops. Autor: UnexpectedDinoLesson [4] Porównanie wielkości człowieka z Diabloceratops [5] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Diabloceratops to jeden z najwcześniejszych i najbardziej bazalnych centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w osadach formacji Wahweap na południu stanu Utah. Rodzaj ten został nazwany i opisany w 2010 roku przez Kirklanda i DeBlieuxa.
Odkrycie
W 2002 roku Donald DeBlieux odnalazł w Last Chance bardzo kompletną czaszkę wówczas nieznanego centrozauryna wystającą z środkowych osadów formacji Wahweap (105 m powyżej styku z formacją Straight Cliffs). Wraz z czaszką znajdowały się również szczątki małych kręgowców. Przez 8 dni za pomocą gazowej piły do cięcia badacze oddzielili blok skalny z czaszką od podłoża. We wrześniu 2005 roku blok z czaszką został przetransportowany do laboratorium w Saint Lake City. Oczyszczenie czaszki z osadów zajęło ponad 800 godzin (Kirkland i DeBeliux, 2010).
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym UMNH VP 16699 zawiera całą lewą część czaszki oraz elementy prawej strony, której duża część uległa erozji. Kirkland i DeBlieux (2010) uważają, że czaszka należała do dorosłego osobnika.
Budowa
Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema dużymi rogami, niewielkimi różkami ciemieniowymi i łuskowymi oraz niewielkim różkiem nosowym, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa rodzajowa). Okna w kryzie były trójkątne i wydłużone. Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna Machairoceratops były wygięte do środka kryzy. Tuż przed małym, stożkowatym różkiem nosowym znajdowało się dodatkowe skostnienie mogące być drugim rogiem nosowym. Diabloceratops miał wyjątkowo duży, podobny do trójkąta różek jarzmowy (epijugal). Był on znacznie większy niż u pozostałych przedstawicieli Centrosaurinae. Duże różki jarzmowe występowały zazwyczaj u chasmozaurynów. Od innych centrozaurynów różnił się prostokątnym kształtem kości łuskowej oraz obecnością dodatkowego okna w czaszce znajdującego się między kością przedszczękową, szczękową oraz nosową. Cechy te występowały również u przedstawicieli Protoceratopsidae. Podobnie jak reszta centrozaurynów, Diabloceratops miał schodkowaty styk między kością ciemieniową a łuskową. Kość szczękowa miała trójkątny kształt i znajdowały się w niej 24 zęby. Całkowitą długość czaszki (od dzioba po koniec kryzy) ocenia się na około 1 m, natomiast jej długość od dzioba do kłykcia potylicznego wynosi ok. 62 cm (Kirkland i DeBlieux, 2010).
Systematyka
Liczne analizy filogenetyczne wskazują, że diabloceratops jest jednym z najbardziej bazalnych centrozaurynów. Zobacz więcej w: Ceratopsoidea#Kladogramy oraz Ceratopsoidea#Kladogramy skupiające się na przedstawicielach Centrosaurinae.
Paleopatologie
O paleopatologiach ceratopsydów zobacz więcej w: Ceratopsoidea#Paleopatologie.
Paleośrodowisko
Zobacz więcej: Wahweap#Paleośrodowisko.
Diabloceratops w kulturze masowej
Diabloceratops ze względu na swój unikatowy wygląd jest popularny wśród producentów modeli dinozaurów (np. CollectA[3], Safari LTD[4], Schleich[5], Haolonggood[6] itp.).
Etymologia
Nazwa rodzajowa Diabloceratops składa się z hiszpańskiego diablo (znaczącego diabeł) oraz greckiego ceratops (rogate oblicze). W wolnym tłumaczeniu nazwę te można przetłumaczyć jako "diabelskie, rogate oblicze", która wzięła się z okazałych i złowieszczo wyglądających kolców występujących po parze nad oczami i na kryzie. Natomiast epitet gatunkowy eatoni honoruje paleontologa Jeffery’ego Eatona, który badał kredowe kręgowce na terenie południowego Utah.
Spis gatunków
Diabloceratops | Kirkland i DeBlieux, 2010 |
D. eatoni | Kirkland i DeBlieux, 2010 |
Bibliografia
Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876
Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah". [w]: Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) "New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington", Indiana University Press, 117 – 140.
- ↑ 1,0 1,1 Paul, G.S. (2016). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs: 2nd Edition" wyd. Princeton University.
- ↑ Badanie przeprowadzone przez Beveridge'a i in. (2022) wykazało, że dokładny wiek osadów, w którym odnaleziono Diabloceratops wynosi 81,27 Ma. Wiek ogniwa Reynolds Point, gdzie wydobyto holotyp Diabloceratops jest w przedziale 81,55-80,62 Ma. W haśle jako czas występowania dinozaura przyjęto cały wiek ogniwa Reynolds Point.
- ↑ https://dinotoyblog.com/diabloceratops-collecta/
- ↑ https://dinotoyblog.com/diabloceratops-wild-safari-by-safari-ltd/
- ↑ https://dinotoyblog.com/diabloceratops-schleich/
- ↑ https://dinotoyblog.com/news/upcoming-releases-from-haolonggood-new-for-2024pt-10/