Diabloceratops: Różnice pomiędzy wersjami
m |
(Uzupełnienia) |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
''Diabloceratops'' to jeden z najwcześniejszych i najbardziej [[bazalny]]ch centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w osadach formacji Wahweap na południu stanu Utah. [[Rodzaj]] ten został nazwany i opisany w [[2010]] roku przez [[James Kirkland|Kirklanda]] i [[Donald DeBlieux|DeBlieuxa]]. | ''Diabloceratops'' to jeden z najwcześniejszych i najbardziej [[bazalny]]ch centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w osadach formacji Wahweap na południu stanu Utah. [[Rodzaj]] ten został nazwany i opisany w [[2010]] roku przez [[James Kirkland|Kirklanda]] i [[Donald DeBlieux|DeBlieuxa]]. | ||
| + | |||
| + | ==Odkrycie== | ||
| + | W 2002 roku Don DeBlieux odnalazł w Last Chance czaszkę wówczas nieznanego centrozauryna wystającą z piaskowców formacji Wahweap. Przez 8 dni za pomocą gazowej piły do cięcia badacze oddzielili blok skalny z czaszką od podłoża. We wrześniu 2005 roku blok z czaszką został przetransportowany do laboratorium w Saint Lake City. Oczyszczenie czaszki z osadów zajęło ponad 800 godzin (Kirkland i DeBeliux, 2010). | ||
==Materiał kopalny== | ==Materiał kopalny== | ||
[[Plik:Diabloceratops skull.jpg|200px|thumb|right| Zrekonstruowana czaszka diabloceratopsa. Autor zdjęcia: Perry Quan [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_skull.jpg]]] | [[Plik:Diabloceratops skull.jpg|200px|thumb|right| Zrekonstruowana czaszka diabloceratopsa. Autor zdjęcia: Perry Quan [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_skull.jpg]]] | ||
| − | [[Holotyp]] | + | [[Holotyp]] o numerze katalogowym UMNH VP 16699 zawiera całą lewą część czaszki oraz elementy prawej strony, której duża część uległa erozji. |
==Budowa== | ==Budowa== | ||
| − | Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema rogami, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa [[rodzaj]]owa). Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna ''[[Machairoceratops]]'' były wygięte do środka kryzy. Całkowitą długość czaszki (od dzioba po koniec kryzy) ocenia się na około 1 m, natomiast jej długość od dzioba do kłykcia potylicznego wynosi ok. 62 cm (Kirkland i DeBlieux, 2010). | + | Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema dużymi rogami oraz niewielkim różkiem nosowym, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa [[rodzaj]]owa). Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna ''[[Machairoceratops]]'' były wygięte do środka kryzy. Od innych [[centrozauryn]]ów wyróżniał się prostokątnym kształtem kości łuskowej oraz obecnością dodatkowego okna w czaszce znajdującego się niedaleko otworu nosowego. Cechy te występowały również u przedstawicieli [[Protoceratopsidae]]. Całkowitą długość czaszki (od dzioba po koniec kryzy) ocenia się na około 1 m, natomiast jej długość od dzioba do kłykcia potylicznego wynosi ok. 62 cm (Kirkland i DeBlieux, 2010). |
| + | |||
| + | ==Systematyka== | ||
| + | Dużo analiz <ref>McDonald A. T., (2011) "A Subadult Specimen of ''Rubeosaurus ovatus'' (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation". PLoS ONE 6(8): e22710. [[doi:10.1371/journal.pone.0022710]]</ref><ref>Ryan, M. J.; Evans, D. C.; Shepherd, K. M.; Sues, H. (2012). "A new ceratopsid from the Foremost Formation (middle Campanian) of Alberta". Canadian Journal of Earth Sciences 49 (10): 1251. [[doi:10.1139/e2012-056]] </ref><ref>Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164</ref> wykazuje, że ''Diabloceratops'' jest najbardziej bazalnym przedstawicielem [[Centrosaurinae]], a według Chiby i in. (2017) oraz Wilsona i in. (2020) spokrewnionym z ''[[Machairoceratops]]'' <ref>Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). "New material and systematic re-evaluation of ''Medusaceratops lokii'' (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana)". „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, [[doi:10.1017/jpa.2017.62]]</ref><ref>Wilson, J.P., Ryan, M.J. & Evans, D.C. (2020). "A new, transitional centrosaurine ceratopsid from the Upper Cretaceous Two Medicine Formation of Montana and the evolution of the 'Styracosaurus-line' dinosaurs". Royal Society Open Publishing. 7 (4). [[doi:10.1098/rsos.200284]]</ref>. Co ciekawe, analiza filogenetyczna autorstwa Morschhausera i in. (2018) ulokowała diabloceratopsa jako [[takson siostrzany]] wobec [[Ceratopsidae]]. Ich zdaniem ta nietypowa lokalizacja mogła wynikać z niedużej ilości przedstawicieli [[Centrosaurinae]] poddanych analizie oraz ich [[diagnoza|diagnostycznych]] cech <ref>Morschhauser, E. M., You, H., Li, D., & Dodson, P. (2018). "Phylogenetic history of ''Auroraceratops rugosus'' (Ceratopsia: Ornithischia) from the Lower Cretaceous of Gansu Province, China". Journal of Vertebrate Paleontology, 38(sup1), 117-147. [[doi:10.1080/02724634.2018.1509866]]</ref>. | ||
| − | == | + | ==Paleośrodowisko== |
| − | [[Plik: | + | [[Plik:Wahweap fauna.jpg|300px|thumb|right| Dinozaury z formacji Wahweap. Grupa ''Diabloceratops'' zażywa kąpiel błotną. Do wędrującego stada ''Acristavus'' zbliża się ''Lythronax''. Autor: ABelov2014 [https://www.deviantart.com/abelov2014/art/We-sit-quietly-A-caring-mother-var-2-931035023]]] |
| − | W środowisku odtworzonym na podstawie znalezisk z formacji Wahweap znajdowały się głównie tereny wilgotne z | + | W późnej kredzie Morze Środkowego Zachodu (ang. ''Western Interior Seaway'') dzieliło Amerykę Północną na dwie części: zachodnią Laramidię oraz wschodnią Appalachię. Wszystkie znane amerykańskie [[Ceratopsidae|ceratopsydy]] żyły w Laramidii. W środowisku odtworzonym na podstawie znalezisk z formacji Wahweap znajdowały się głównie tereny wilgotne (rozlewiska, jeziora oraz doliny rzeczne). Klimat był wilgotny z sezonowo występującymi suszami (Jinnah i Roberts, 2011). W osadach formacji odnaleziono [[hadrozauryd]]y, [[centrozauryn]]y, [[pachycefalozauryd]]a, [[nodozauryd]]a, krokodyle, żółwie, ssaki, ryby oraz morskie bezkręgowce. Znanymi dinozaurami z tej formacji są: ''[[Lythronax]]'', ''[[Acristavus]]'', ''[[Machairoceratops]]'' i ''[[Adelolophus]]'' (Holroyd i Hutchison, 2016). |
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| Linia 64: | Linia 70: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<small>Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. [[doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876]] | <small>Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. [[doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876]] | ||
| + | |||
| + | DeBlieux, D. D., Kirkland, J. I., Gates, T. A., Eaton, J. G., Getty, M. A., Sampson, S. D., ... & Hayden, M. C. (2013). "Paleontological overview and taphonomy of the middle Campanian Wahweap Formation in Grand Staircase-Escalante National Monument". At the top of the grand staircase: The Late Cretaceous of Southern Utah, 563-587. | ||
Jinnah, Z. A., & Roberts, E. M. (2011). "Facies associations, paleoenvironment, and base-level changes in the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA". Journal of Sedimentary Research, 81(4), 266-283. [[doi:10.2110/jsr.2011.22]] | Jinnah, Z. A., & Roberts, E. M. (2011). "Facies associations, paleoenvironment, and base-level changes in the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA". Journal of Sedimentary Research, 81(4), 266-283. [[doi:10.2110/jsr.2011.22]] | ||
| Linia 70: | Linia 78: | ||
Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah"; in Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington, Indiana University Press, 117 – 140. | Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah"; in Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington, Indiana University Press, 117 – 140. | ||
| − | |||
| − | |||
<references/></small> | <references/></small> | ||
Wersja z 19:35, 23 lis 2022
| Autor: | Marcin Szermański, Paweł Konarzewski |
| Korekta: | Maciej Ziegler |
| Diabloceratops (diabloceratops) | |
|---|---|
| Długość | 4,5 m [1] |
| Masa | 1,3 t [1] |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | USA - Utah |
| Czas |
ok. 81,4-81 Ma [2] |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja Diabloceratops eatoni. Autor: Nobu Tamura [3]
| |
| Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Diabloceratops to jeden z najwcześniejszych i najbardziej bazalnych centrozaurynów, żyjący na terenie dzisiejszych Stanów Zjednoczonych w późnej kredzie. Jego szczątki zostały odkryte w osadach formacji Wahweap na południu stanu Utah. Rodzaj ten został nazwany i opisany w 2010 roku przez Kirklanda i DeBlieuxa.
Odkrycie
W 2002 roku Don DeBlieux odnalazł w Last Chance czaszkę wówczas nieznanego centrozauryna wystającą z piaskowców formacji Wahweap. Przez 8 dni za pomocą gazowej piły do cięcia badacze oddzielili blok skalny z czaszką od podłoża. We wrześniu 2005 roku blok z czaszką został przetransportowany do laboratorium w Saint Lake City. Oczyszczenie czaszki z osadów zajęło ponad 800 godzin (Kirkland i DeBeliux, 2010).
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym UMNH VP 16699 zawiera całą lewą część czaszki oraz elementy prawej strony, której duża część uległa erozji.
Budowa
Czaszka diabloceratopsa ozdobiona była czterema dużymi rogami oraz niewielkim różkiem nosowym, czyniąc jego wygląd niepowtarzalnym, wręcz demonicznym (z czego zresztą wzięła się jego nazwa rodzajowa). Para dłuższych (ok. 50 cm) rogów wyrastała z końca kryzy, natomiast rogi nadoczne były około dwukrotnie krótsze. Rogi nadoczne były niemalże prosto skierowane ku górze, natomiast rogi na kryzie były zwrócone na zewnątrz, gdy u jego kuzyna Machairoceratops były wygięte do środka kryzy. Od innych centrozaurynów wyróżniał się prostokątnym kształtem kości łuskowej oraz obecnością dodatkowego okna w czaszce znajdującego się niedaleko otworu nosowego. Cechy te występowały również u przedstawicieli Protoceratopsidae. Całkowitą długość czaszki (od dzioba po koniec kryzy) ocenia się na około 1 m, natomiast jej długość od dzioba do kłykcia potylicznego wynosi ok. 62 cm (Kirkland i DeBlieux, 2010).
Systematyka
Dużo analiz [3][4][5] wykazuje, że Diabloceratops jest najbardziej bazalnym przedstawicielem Centrosaurinae, a według Chiby i in. (2017) oraz Wilsona i in. (2020) spokrewnionym z Machairoceratops [6][7]. Co ciekawe, analiza filogenetyczna autorstwa Morschhausera i in. (2018) ulokowała diabloceratopsa jako takson siostrzany wobec Ceratopsidae. Ich zdaniem ta nietypowa lokalizacja mogła wynikać z niedużej ilości przedstawicieli Centrosaurinae poddanych analizie oraz ich diagnostycznych cech [8].
Paleośrodowisko
W późnej kredzie Morze Środkowego Zachodu (ang. Western Interior Seaway) dzieliło Amerykę Północną na dwie części: zachodnią Laramidię oraz wschodnią Appalachię. Wszystkie znane amerykańskie ceratopsydy żyły w Laramidii. W środowisku odtworzonym na podstawie znalezisk z formacji Wahweap znajdowały się głównie tereny wilgotne (rozlewiska, jeziora oraz doliny rzeczne). Klimat był wilgotny z sezonowo występującymi suszami (Jinnah i Roberts, 2011). W osadach formacji odnaleziono hadrozaurydy, centrozauryny, pachycefalozauryda, nodozauryda, krokodyle, żółwie, ssaki, ryby oraz morskie bezkręgowce. Znanymi dinozaurami z tej formacji są: Lythronax, Acristavus, Machairoceratops i Adelolophus (Holroyd i Hutchison, 2016).
Etymologia
Nazwa rodzajowa Diabloceratops składa się z hiszpańskiego diablo (znaczącego diabeł) oraz greckiego ceratops (rogate oblicze). W wolnym tłumaczeniu nazwę te można przetłumaczyć jako "diabelskie, rogate oblicze", która wzięła się z okazałych i złowieszczo wyglądających kolców występujących po parze nad oczami i na kryzie. Natomiast epitet gatunkowy eatoni honoruje paleontologa Jeffery’ego Eatona, który badał kredowe kręgowce na terenie południowego Utah.
Spis gatunków
| Diabloceratops | Kirkland i DeBlieux, 2010 |
|---|---|
| D. eatoni | Kirkland i DeBlieux, 2010 |
Bibliografia
Beveridge, T. L., Roberts, E. M., Ramezani, J., Titus, A. L., Eaton, J. G., Irmis, R. B., & Sertich, J. J. (2022). "Refined geochronology and revised stratigraphic nomenclature of the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA and the age of early Campanian vertebrates from southern Laramidia". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 591, 110876. doi:10.1016/j.palaeo.2022.110876
DeBlieux, D. D., Kirkland, J. I., Gates, T. A., Eaton, J. G., Getty, M. A., Sampson, S. D., ... & Hayden, M. C. (2013). "Paleontological overview and taphonomy of the middle Campanian Wahweap Formation in Grand Staircase-Escalante National Monument". At the top of the grand staircase: The Late Cretaceous of Southern Utah, 563-587.
Jinnah, Z. A., & Roberts, E. M. (2011). "Facies associations, paleoenvironment, and base-level changes in the Upper Cretaceous Wahweap Formation, Utah, USA". Journal of Sedimentary Research, 81(4), 266-283. doi:10.2110/jsr.2011.22
Holroyd, P.A.; Hutchison, H.J. (2016). "Fauna and setting of the Adelolophus hutchisoni type locality in the Upper Cretaceous (Campanian) Wahweap Formation of Utah". PaleoBios. 33. doi:10.5070/P9331031196
Kirkland, J.I. & DeBlieux, D.D. (2010) "New basal centrosaurine ceratopsian skulls from the Wahweap Formation (Middle Campanian), Grand Staircase – Escalante National Monument, southern Utah"; in Ryan, M.J., Chinnery-Allgeier, B.J., & Eberth, D.A. (red.) New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrell Museum Ceratopsian Symposium, Bloomington, Indiana University Press, 117 – 140.
- ↑ 1,0 1,1 Paul, G.S. (2016). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs: 2nd Edition" wyd. Princeton University.
- ↑ Badanie przeprowadzone przez Beveridge'a i in. (2022) wykazało, że niepewność wieku osadów, w którym odnaleziono Diabloceratops jest w przedziale 81,42-81 Ma. Ich zdaniem dokładny wiek Diabloceratops wynosi 81,27 Ma. W haśle jako czas występowania dinozaura przyjęto cały niepewny wiek osadów, w którym został odnaleziony.
- ↑ McDonald A. T., (2011) "A Subadult Specimen of Rubeosaurus ovatus (Dinosauria: Ceratopsidae), with Observations on Other Ceratopsids from the Two Medicine Formation". PLoS ONE 6(8): e22710. doi:10.1371/journal.pone.0022710
- ↑ Ryan, M. J.; Evans, D. C.; Shepherd, K. M.; Sues, H. (2012). "A new ceratopsid from the Foremost Formation (middle Campanian) of Alberta". Canadian Journal of Earth Sciences 49 (10): 1251. doi:10.1139/e2012-056
- ↑ Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164
- ↑ Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). "New material and systematic re-evaluation of Medusaceratops lokii (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana)". „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, doi:10.1017/jpa.2017.62
- ↑ Wilson, J.P., Ryan, M.J. & Evans, D.C. (2020). "A new, transitional centrosaurine ceratopsid from the Upper Cretaceous Two Medicine Formation of Montana and the evolution of the 'Styracosaurus-line' dinosaurs". Royal Society Open Publishing. 7 (4). doi:10.1098/rsos.200284
- ↑ Morschhauser, E. M., You, H., Li, D., & Dodson, P. (2018). "Phylogenetic history of Auroraceratops rugosus (Ceratopsia: Ornithischia) from the Lower Cretaceous of Gansu Province, China". Journal of Vertebrate Paleontology, 38(sup1), 117-147. doi:10.1080/02724634.2018.1509866
![[3]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_NT.jpg){kind=link}
![[4]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_Scale.svg){kind=link}
![[1]](https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Diabloceratops_skull.jpg){kind=link}