Dinotyrannus: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „<small> {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | Autor: | Korekta: |- | Maciej Ziegler | Mateusz Tałanda |} </small> ---- {| class="wikitable...”) |
(Do usunięcia - młodszy synonim) |
||
| Linia 108: | Linia 108: | ||
[[Kategoria:Kreda]] | [[Kategoria:Kreda]] | ||
[[Kategoria:Mastrycht]] | [[Kategoria:Mastrycht]] | ||
| + | [[Kategoria:Do usunięcia]] | ||
Wersja z 21:11, 5 mar 2012
| Autor: | Korekta: |
| Maciej Ziegler | Mateusz Tałanda |
| Dinotyrannus (dinotyran) | |
|---|---|
| Długość: | 10 m (osobnik niedorosły) |
| Masa: | 4-6 ton (osobnik niedorosły) |
| Miejsce występowania: | USA - stan Montana |
| Czas występowania | 68-65 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
| Plik:Dinotyrannus.jpg
Na dole czaszka dinotyrana; na górze - czaszka Stygivenator - również młodego tyranozaura. [1] | |
Wstęp
Rodzaj Dinotyrannus jest ciekawym przykładem jak drobne różnice w budowie szkieletu mogą wprowadzić paleontologów w błąd. Prawie na pewno jest to niedorosły osobnik Tyrannosaurus rex.
Historia taksonomii
Szkielet znaleziono w 1957 roku w Hell Creek i uznano za młodego Tyrannosaurus rex. Został opisany przez Molnara w roku 1980 jako osobnik Albertosaurus lancensis (obecnie Nanotyrannus). W roku 1988 Paul uznał znalezisko za holotyp nowego gatunku - Albertosaurus "megagracilis". Olshevsky w 1995 roku stworzył nawet dla niego nowy rodzaj - Dinotyrannus, którego uznał za tyranozauryna bliskiego rodzajom Nanotyrannus (prawdopodobnie kolejnemu młodemu tyranozaurowi, chociaż w jego przypadku pozostają jeszcze wątpliwości) i Tyrannosaurus.
W 2000 roku Rauhut uznał Albertosaurus "megagracilis" za nomen nudum (nadający się do ponownego opisania), ponieważ Paul go nie zilustrował, zacytował nieprawidłowe odnośniki i nie dokonał formalnej diagnozy. Tak więc oficjalnym autorem nazwy taksonu jest Olshevsky. Carr i Williamson w 2000 roku uznali dinotyrana za niedorosłego T. rex, co zostało potwierdzone przez nich w 2004 roku. Obecnie powszechnie uznawane są wnioski wyciągnięte przez tych ostatnich.
Materiał kopalny
Holotyp (LACM 23845) to fragmentaryczny szkielet, składają się na niego:
- elementy czaszki - częściowe kości nosowe, kości szczękowe, prawa kość łzowa, kości przedczołowe, czołowe, część kości ciemieniowej, kość nadpotyliczna, płytki koło kości lemieszowej, części kości kwadrato-jarzmowych, część prawej kości zębowej, niekompletne kości kątowe i części kości zębowej poprzedzające kość stawową, prawie kompletna prawa kość kątowa górna i częściowy lewej.
- kości kończyn: lewa kość łokciowa, II kość śródstopia, pazur, częściowa kość udowa i piszczelowa, kompletna prawa kość strzałkowa, kość skokowa, prawe kości śródstopia (II i III), 1 I paliczek.
Etymologia
Dinotyrannus znaczy "straszny tyran".
Spis gatunków
| Dinotyrannus | = Tyrannosaurus | |
| D. megagracilis | Olshevsky vide Olshevsky, Ford i Yamamoto, 1995 | = Tyrannosaurus rex |
| = Albertosaurus "megagracilis" | (Paul, 1988) | nomen nudum |
Bibliografia
Carr T. D. & Williamson T. E. (2004). "Diversity of late Maastrichtian Tyrannosauridae (Dinosauria: Theropoda) from western North America." Zoological Journal of the Linnean Society 142:479-523.
