Petrobrasaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| + | {{DISPLAYTITLE:''Petrobrasaurus''}} | ||
<small> | <small> | ||
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | ||
| Linia 29: | Linia 30: | ||
| [[Argentyna]] - Patagonia, Neuquén | | [[Argentyna]] - Patagonia, Neuquén | ||
| − | <small>[[formacja Plottier]] (basen Neuquén)</small> | + | <small>[[formacja]] [[Plottier]] (basen Neuquén)</small> |
|- | |- | ||
! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ||
| − | | 85,8-83,5 Ma | + | | 85,8-83,5 [[Ma]] |
<small>późna [[kreda]] ([[santon]])</small> | <small>późna [[kreda]] ([[santon]])</small> | ||
| Linia 67: | Linia 68: | ||
==Materiał kopalny== | ==Materiał kopalny== | ||
| − | [[Holotyp]] to następujące skamieniałości: 2 izolowane zęby (MAU-Pv-PH-449/1 i 22), tylna część prawdopodobnie środkowego | + | [[Holotyp]] to następujące skamieniałości: 2 izolowane zęby (MAU-Pv-PH-449/1 i 22), tylna część prawdopodobnie środkowego [[kręg]]u szyjnego (MAU-Pv-PH-449/37), 3 niekompletne tylne kręgi grzbietowe (MAU-Pv-PH-449/18, 19 i 26), niekompletny łuk tylnego kręgu grzbietowego (MAU-Pv-PH-449/20), niekompletny trzon kręgu grzbietowego (MAU-Pv-PH-449/27), niekompletny trzon pierwszego kręgu ogonowego (MAU-Pv-PH-449/15), 5 przednich kręgów ogonowych (MAU-Pv-PH-449/2, 3, 4, 5 i 6), prawa k. ramienna (MAU-Pv-PH-449/36), prawa i lewa płytka mostkowa (MAU-Pv-PH-449/10 i 25), 4 k. śródręcza (II, IV i V) z czego jedna jest niekompletna (MAU-Pv-PH-449/11, 12, 13 i 35), obie k. udowe (MAU-Pv-PH-449/7 i 8), lewa k. piszczelowa bez dystalnego końca (MAU-Pv-PH-449/9), dystalny koniec prawej k. piszczelowej (MAU-Pv-PH-449/17), dystalny fragment szypułki k. biodrowej (MAU-Pv-PH-449/14), lewa k. łonowa (MAU-Pv-PH-449/16), fragmenty łuków hemalnych (MAU-Pv-PH-449/29, 30, 31 i 32), żebra, fragmenty żeber szyjnych i niezidentyfikowane inne pozostałości. |
==Diagnoza== | ==Diagnoza== | ||
| Linia 88: | Linia 89: | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! ''Petrobrasaurus'' | ! ''Petrobrasaurus'' | ||
| − | | [[Fillippi]], [[Salgado]], [[Garrido]], [[García]], [[Cerda]] i [[Otero]], [[2011]] | + | | {{Kpt|[[Fillippi]], [[Leonardo Salgado|Salgado]], [[Garrido]], [[García]], [[Cerda]]}} i {{Kpt|[[Otero]]}}, [[2011]] |
|- | |- | ||
! ''P. puestohernandezi'' | ! ''P. puestohernandezi'' | ||
| − | | | + | | {{Kpt|Fillippi, Salgado, Garrido, García, Cerda}} i {{Kpt|Otero}}, 2011 |
|} | |} | ||
Wersja z 11:21, 23 lut 2016
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański |
| Petrobrasaurus (petrobrazaur) | |
|---|---|
| Długość: | 20-23* m |
| Masa: | ok. 21* (35) t
* Nieoficjalne szacunki na podstawie długości k. ramiennej Argentinosaurus, wynoszącej teoretycznie 181 cm. |
| Miejsce występowania: | Argentyna - Patagonia, Neuquén |
| Czas występowania | 85,8-83,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
| Plik:Petrobrasaurus.jpg
Odnalezione kości petrobrazaura i jego zęby (A i B). Źródło: Fillippi i in. (2011) | |
Wstęp
Petrobrasaurus to kolejny późnokredowy zauropod należący do tytanozaurów z obszarów dzisiejszej Argentyny, a dokładniej nieopodal miejscowości Rincón de los Sauces (Patagonia, prowincja Neuquén). Został opisany formalnie w 2011 roku przez Leonardo Filippiego i jego zespół.
Materiał kopalny
Holotyp to następujące skamieniałości: 2 izolowane zęby (MAU-Pv-PH-449/1 i 22), tylna część prawdopodobnie środkowego kręgu szyjnego (MAU-Pv-PH-449/37), 3 niekompletne tylne kręgi grzbietowe (MAU-Pv-PH-449/18, 19 i 26), niekompletny łuk tylnego kręgu grzbietowego (MAU-Pv-PH-449/20), niekompletny trzon kręgu grzbietowego (MAU-Pv-PH-449/27), niekompletny trzon pierwszego kręgu ogonowego (MAU-Pv-PH-449/15), 5 przednich kręgów ogonowych (MAU-Pv-PH-449/2, 3, 4, 5 i 6), prawa k. ramienna (MAU-Pv-PH-449/36), prawa i lewa płytka mostkowa (MAU-Pv-PH-449/10 i 25), 4 k. śródręcza (II, IV i V) z czego jedna jest niekompletna (MAU-Pv-PH-449/11, 12, 13 i 35), obie k. udowe (MAU-Pv-PH-449/7 i 8), lewa k. piszczelowa bez dystalnego końca (MAU-Pv-PH-449/9), dystalny koniec prawej k. piszczelowej (MAU-Pv-PH-449/17), dystalny fragment szypułki k. biodrowej (MAU-Pv-PH-449/14), lewa k. łonowa (MAU-Pv-PH-449/16), fragmenty łuków hemalnych (MAU-Pv-PH-449/29, 30, 31 i 32), żebra, fragmenty żeber szyjnych i niezidentyfikowane inne pozostałości.
Diagnoza
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Autorzy opisu petrobrazaura, Leonardo Fillippi i jego współpracownicy, wyróżnili 9 autapomorfii. Te cechy unikalne obejmowały m.in. morfologię i położenie blaszek centrodiapofyzalnych i centroparapofyzalnych, obecność T-kształtnych wyrostków na blaszkach łuków neuralnych, czy budowę przednich kręgów ogonowych.
Rozmiary
Petrobrazaur to dość duży zauropod. Na podstawie niekompletnego szkieletu można obliczyć jego hipotetyczne rozmiary. Nieoficjalne szacunki oparte na teoretycznej wartości kości ramiennej (181 cm) Argentinosaurus w porównaniu do analogicznej kości petrobrazaura, która mierzy 120 cm, pozwala na ostrożne oszacowanie jego długości na ok. 20-23 metry. Na podstawie tych samych proporcji jego teoretyczna wysokość i masa wynoszą odpowiednio 6-7 m i ok. 21 ton. Inne szacowania wynoszą 22 m długości, 8 m wysokości i 35 ton wagi.
Paleoekologia
Petrobrasaurus był spokojnym roślinożercą, który prawdopodobnie żerował wśród wysoko rosnącej roślinności, jak np. liście drzew. Jego zęby o cylindrycznym kształcie prawdopodobnie nadawały się do zrywania nawet twardych igieł roślin nagonasiennych. W formacji skalnej Plottier znaleziono także inne prehistoryczne zwierzęta, lecz niezbyt liczne. Należy do nich być może jeden z największych dinozaurów, "Antarctosaurus" giganteus. Jeżeli jego wymiary nie są przesadzone, to wydaje się, że zauropody te nie rywalizowały bezpośrednio o pożywienie, gdyż petrobrazaur żywił się niżej rosnącymi liśćmi, podczas gdy jego kuzyn mógł sięgać jeszcze wyżej – samych wierzchołków koron drzew. Prócz tych tytanozaurów w formacji Plottier odnaleziono bazalnego przedstawiciela celurozaurów (Coelurosauria), co najmniej jednego mezozoicznego ssaka i tzw. ichnoskamieniałości (skamieniałe odciski stóp).
Pozycja systematyczna
Petrobrasaurus jest dinozaurem długoszyim, a ściślej przedstawicielem tytanozaurów – kredowych zauropodów o masywnej i krępej budowie. Budowy przednich kręgów ogonowych (okna międzyzygapofyzalne) sugeruje jego bliski związek z Mendozasaurus, który należy do wyspecjalizowanych tytanozaurów zrzeszonych w kladzie Lognkosauria, jednak inne badania i analizy tego nie potwierdziły, zatem nie jest pewne z jakimi południowoamerykańskimi tytanozaurami był blisko spokrewniony petrobrazaur.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Petrobrasaurus upamiętnia współpracę paleontologów z firmą naftową Petrobras, na której terenach były odbywane wykopaliska. Można ją w wolnym tłumaczeniu przetłumaczyć na "jaszczur Petrobras". Epitet gatunkowy puestohernandezi honoruje Puesto Hernándeza – to właśnie na jego polu naftowym odkryto szczątki tego dinozaura.
Spis gatunków
| Petrobrasaurus | Fillippi, Salgado, Garrido, García, Cerda i Otero, 2011 |
|---|---|
| P. puestohernandezi | Fillippi, Salgado, Garrido, García, Cerda i Otero, 2011 |
Bibliografia
Leonardo Filippi, José Ignacio Canudo, Leonardo Salgado, Alberto Garrido, Rodolfo García, Ignacio Cerda i Alejandro Otero. A new sauropod titanosaur from the Plottier Formation (Upper Cretaceous) of Patagonia (Argentina). „Geologica Acta”. 9 (1), ss. 1-12, 2011
