Machairoceratops

Autor:	Korekta:
Kamil Kamiński

---

Machairoceratops (machajroceratops)
Długość:	? m
Masa:	? t
Miejsce występowania:	USA - Utah ([górne warstwy formacji Wahweap)
Czas występowania	ok. 80,1-77 Ma późna kreda (środkowy-późnykampan)
Systematyka	Dinosauria Ornithischia Genasauria Cerapoda Marginocephalia Ceratopsia Neoceratopsia Coronosauria Ceratopsoidea Ceratopsidae Centrosaurinae
Rekonstrukcja wyglądu machajroceratopsa Autor: Nobu Tamura. [1]

Wstęp

Machairoceratops to rodzaj ceratopsa z grupy Centrosaurinae, cechującej się m.in. krótszą czaszką w stosunku do siostrzanego kladu Chasmosaurinae. Znany jest tylko z jednego, fragmentarycznego okazu. Zapewne tak jak jego krewniacy był łagodnym roślinożercą żywiącym się niską roślinnością.

Etymologia

Nazwa Machairoceratops pochodzi od greckiego słowa machairis, oznaczającego „zakrzywiony miecz”, co nawiązuje do zakrzywionych ku przodowi epiparietales – rożków z tyłu kryzy, oraz łacińskiego słowa ceratops, czyli „rogata twarz”. Epitet gatunkowy cronusi odnosi się do mitologicznego boga Kronosa, przedstawianego często z sierpem.

Materiał kopalny i lokalizacja

Holotyp (UMNH VP 20550) to fragmentaryczna czaszka, obejmująca dwa rogi nadoczodołowe (obydwa złamane i oddzielone od reszty czaszki), lewą kość jarzmową, prawie kompletną, lekko zdeformowaną puszkę mózgową, lewą kość łuskową oraz kość ciemieniową (widoczne na rys. obok). Okaz ten znajduje się w Muzeum Historii Naturalnej Stanu Utah w Salt Lake City.

Materiał holotypowy Machairoceratops. Źródło: Lund i in., 2016.

Odkrycie i opis

Szczątki machairoceratopsa zostały odkryte w 2006 r. w górnych warstwach formacji Wahweap. W 2016 r. okaz ten został opisany przez zespół paleontologów w składzie; Eric Lund, Patrick O’Connor, Mark Loewen i Zubair Jinnah.

Budowa

Podobnie jak inne ceratopsy, Machairoceratops był zapewne czworonożnym roślinożercą o czaszce zakończonej kostną kryzą i ozdobioną rogami. Wyglądem przypominał nieco Diabloceratops i Albertaceratops. Nad oczami znajdowała się para zakrzywionych do góry rogów o długości ok. 27 cm. Ze względu na złamanie obu rogów i brak bliższych końców, ich dokładne położenie względem oczodołów nie jest znane. Na bokach kryzy prawdopodobnie znajdowały się po 4 episquamosales – małe rożki na kości łuskowej. Na górze, z tyłu kryzy na kości ciemieniowej wyrastała para zakrzywionych przednio-grzbietowo dłuższych rogów epiparietales.

Filogeneza

Wg autorów opisu Machairoceratops należy do podrodziny Centrosaurinae, będąc jej stosunkowo bazalnym członkiem. W ich analizie stanowi on takson siostrzany do dwóch kladów: jeden z nich obejmuje Diabloceratops i Albertaceratops, a drugi - Avaceratops i Nasutoceratops.

Spis gatunków

Machairoceratops	Lund, O’Connor, Loewen i Jinah, 2013
M. cronusi''	Lund, O’Connor, Loewen i Jinah, 2013

Bibliografia

Lund, E., K., O’Connor, P., M., Loewen, M., A., Jinnah, Z., A. (2016). "A New Centrosaurine Ceratopsid, Machairoceratops cronusi gen et sp. nov., from the Upper Sand Member of the Wahweap Formation (Middle Campanian), Southern Utah". PLoS ONE. 11 (5): e0154403. doi:10.1371/journal.pone.0154403