Diodorus: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (Zastępowanie tekstu - "Występowanie3" na "Występowanie") |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|miejsce = [[Maroko]] | |miejsce = [[Maroko]] | ||
<small>[[formacja]] [[Timezgadiouine]] (podstawa ogniwa Irohalene Mudstone)</small> | <small>[[formacja]] [[Timezgadiouine]] (podstawa ogniwa Irohalene Mudstone)</small> | ||
− | |czas = {{ | + | |czas = {{Występowanie|229|210}} |
ok. 229-210? [[Ma]]<br> | ok. 229-210? [[Ma]]<br> | ||
<small>późny [[trias]] ([[karnik]]-[[Noryk]]?)</small> | <small>późny [[trias]] ([[karnik]]-[[Noryk]]?)</small> |
Wersja z 16:25, 10 gru 2018
Autor: | Mateusz Tałanda |
Diodorus (diodorus) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Długość | 1 m | ||||
Miejsce | Maroko
formacja Timezgadiouine (podstawa ogniwa Irohalene Mudstone) | ||||
Czas | |||||
Systematyka | Archosauria | ||||
Rekonstrukcja asilizaura. Diodorus mógł wyglądać podobnie. Autor: "Smokeybjb" [1]
Porównanie wielkości Diodorus i człowieka. | |||||
Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Diodorus (diodorus) - pierwszy znany rodzaj z rodziny silezaurydów w północnej Afryce. Został opisany w 2012 roku na łamach periodyka Acta Palaeontologica Polonica przez Kammerera i in. Odkryto go w Maroku w osadach sprzed około 229-210 milionów lat (raczej bliżej 225 Ma). Jego nazwa rodzajowa została nadana na cześć Diodorusa - legendarnego króla Berberów, syna Sufaxa (założyciela Tangieru). Nazwa rodzajowa honoruje także Diodorusa Siculusa - historyka greckiego z I wieku naszej ery, który pisał o północnej Afryce. Nazwa gatunkowa pochodzi z greckiego scytobrachion oznaczającego twardą, skórzastą rękę - nawiązanie do potencjalnej pokrywy ciała tego zwierzęcia, jak również do Dionysiusa Scytobrachiona, który spisał mitologię północnej Afryki.
Cechy charakterystyczne i materiał kopalny
Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Szczątki diodorusa są niekompletne i nieartykułowane, prawdopodobnie należały do różnych osobników. Autorzy opisu zakładają, że należały do jednego gatunku silezauryda, ponieważ dotąd nie znaleziono dwóch sympatrycznych gatunków z tej grupy (Lewisuchus i Pseudolagosuchus są prawdopodobnie synonimami). Znaleziony materiał to część prawej kości zębowej (holotyp), izolowane zęby, 2 kości ramieniowe, kość udowa i kość śródstopia. O przynależności do Silesauridae świadczy wyraźna bruzda poniżej główki kości udowej i zęby z korzeniami przyrośnięte do zębodołów. Uzębieniem diodorus przypomina bardzo Sacisaurus. Oba różnią się jednak szczegółami na kości zębowej.
Cechami charakterystycznymi diodorusa są trójkątne zęby o ząbkowanych krawędziach. Były one co raz mniejsze w kierunku przodu pyska i nachylone ku niemu pod kątem 20 stopni. Rowek Meckela był ograniczony tylko do brzusznej krawędzi kości zębowej, ale był ku tyłowi coraz szerszy, osiągając wysokość 40% całej kości pod czwartym zębem. Kość zębowa była zakrzywiona dobrzusznie. Boczny grzbiet był obecny i kontynuował się wzdłuż krawędzi zębodołowej na kości zębowej.
Paleobiologia
Diodorus był niewielkim przedstawicielem Silesauridae, osiągał około 1 metra długości. Jego uzębienie było już wyraźnie przystosowane do roślinożerności. Przypominał pod tym wzgledem Sacisaurus i Technosaurus. Znalezienie Diodorus w północnej Afryce potwierdza szerokie rozprzestrzenienie silezaurydów na Pangei. Zwierzęta te były prawdopodobnie istotnym elementem triasowych ekosystemów.
Pozycja filogenetyczna
Według przeprowadzonej przez Kammerera i współpracowników analizy, Diodorus należy do najbardziej zaawansowanych silezaurydów. Jego najbliższym krewnym byłby Sacisaurus. Jednak bardzo niekompletny materiał Diodorus czyni te analizy bardzo niepewnymi.
Geologia i środowisko życia
Szczątki diodorusa znaleziono w ogniwie Irohalene Mudstone w obrębie formacji Timezgadiouine. Osady tej formacji były tradycyjnie datowane na karnik na podstawie zespołu kręgowców. Na terenie formacji znajdowano metopozaury (Arganarhinus - dawniej Metoposaurus) i fitozaury (Paleorhinus) typowe dla stanowisk z tego okresu. Stratygrafia oparta na kręgowcach jest jednak bardzo niepewna. Dlatego autorzy opisu diodorusa rozważają wiek norycki tej formacji. Oprócz metopozaurydów, fitozaurów i silezaurydów obszar ten zamieszkiwał między innymi prymitywny archozauromorf Azendohsaurus i dicynodonty.
Spis gatunków
Diodorus | Kammerer, Nesbitt i Shubin, 2012 |
Diodorus scytobrachion | Kammerer, Nesbitt i Shubin, 2012 |
Bibliografia
Kammerer, C.F., Nesbitt, S.J., Shubin, N.H. 2012. The first basal dinosauriform (Silesauridae) from the Late Triassic of Morocco. Acta Palaeontologica Polonica, t. 57, nr 2, str. 277-284. doi:10.4202/app.2011.0015