Notocolossus: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienia) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | |||
− | |||
{{DISPLAYTITLE:''Notocolossus''}} | {{DISPLAYTITLE:''Notocolossus''}} | ||
− | + | {{Opis | |
− | { | + | |Autor = [[Marcin Szermański]] |
− | | Autor | + | |Korekta = [[Maciej Ziegler]], [[Paweł Konarzewski]] |
− | + | |nazwa = ''Notocolossus'' (notokolos) | |
− | + | |długość = 28 m <ref name="Molina-Larramendi">Molina-Pérez i Larramendi, 2020 </ref> | |
− | + | |wysokość = 5,9 m (w ramionach) <ref name="Molina-Larramendi"></ref> | |
− | | [[Maciej Ziegler]] | + | |masa = 40 t <ref name="Molina-Larramendi"></ref> |
− | | | + | |dieta = roślinożerny |
− | + | |miejsce = [[Argentyna]] - Mendoza | |
− | + | <small>([[formacja]] [[Plottier]])</small> | |
− | + | |czas = {{Występowanie|87|86}} | |
− | + | ok. 87-86 [[Ma]]<br> | |
− | |||
− | |||
− | |- | ||
− | |||
− | | | ||
− | |||
− | | | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | | [[Argentyna]] - Mendoza | ||
− | |||
− | <small>([[formacja]] [[Plottier]])</small> | ||
− | | | ||
− | |||
− | |||
− | |||
<small>[[późna kreda]] (późny [[koniak]] - wczesny [[santon]])</small> | <small>[[późna kreda]] (późny [[koniak]] - wczesny [[santon]])</small> | ||
− | | | + | |systematyka = |
− | + | [[Dinosauria]] | |
− | |||
[[Saurischia]] | [[Saurischia]] | ||
Linia 51: | Linia 29: | ||
[[Lithostrotia]] | [[Lithostrotia]] | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | + | ? [[Colossosauria]] | |
− | + | ? [[Longkosauria]] | |
− | Źródło: González Riga i in. | + | |grafika = Notocolossus.jpg |
− | | | + | |podpis = A - lokalizacja znaleziska. b - rekonstrukcja szkieletu - na zielono kości znane z [[holotyp]]u, na pomarańczowo zaś z okazu przypisanego. Źródło: González Riga i in., 2016 [https://www.nature.com/articles/srep19165] |
− | + | |PorównanieGrupa = | |
− | | | + | |PorównanieDługość = |
− | | | + | |mapa = |
<display_points type="terrain" zoom=4> | <display_points type="terrain" zoom=4> | ||
Cerro Guillermo, Mendoza, Argentina~formacja [[Plottier]], Cerro Guillermo, prowincja Mendoza, [[Argentyna]]|<small>''Notocolossus gonzalezparejasi'' - '''UNCUYO-LD 301''' ([[holotyp]]) i '''UNCUYO-LD 302''' (materiał przypisany).<br> | Cerro Guillermo, Mendoza, Argentina~formacja [[Plottier]], Cerro Guillermo, prowincja Mendoza, [[Argentyna]]|<small>''Notocolossus gonzalezparejasi'' - '''UNCUYO-LD 301''' ([[holotyp]]) i '''UNCUYO-LD 302''' (materiał przypisany).<br> | ||
</display_points> | </display_points> | ||
− | + | }} | |
− | |||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
Z początkiem [[2016]] roku zespół naukowy pod przewodnictwem [[Bernardo González Riga|Bernardo Gonzáleza Rigi]] opisał nowy [[gatunek]] zauropoda. ''Notocolossus gonzalezparejasi'' - bo tak został nazwany - to kolejny wielki tytanozaur z terenów dzisiejszej [[Argentyna|Argentyny]]. Jego dwa niekompletne szkielety zostały odnalezione na zachodzie tego kraju (prowincja Mendoza) w skałach [[późna kreda|górnokredowych]]. | Z początkiem [[2016]] roku zespół naukowy pod przewodnictwem [[Bernardo González Riga|Bernardo Gonzáleza Rigi]] opisał nowy [[gatunek]] zauropoda. ''Notocolossus gonzalezparejasi'' - bo tak został nazwany - to kolejny wielki tytanozaur z terenów dzisiejszej [[Argentyna|Argentyny]]. Jego dwa niekompletne szkielety zostały odnalezione na zachodzie tego kraju (prowincja Mendoza) w skałach [[późna kreda|górnokredowych]]. | ||
Linia 78: | Linia 52: | ||
==Lokalizacja i wiek znaleziska== | ==Lokalizacja i wiek znaleziska== | ||
− | Oba szkielety spoczywały na zachodzie kraju (południowy rejon prowincji Mendoza - Cerro Guillermo) w skałach górnokredowych datowanych na późny [[koniak]] - wczesny [[santon | + | Oba szkielety spoczywały na zachodzie kraju (południowy rejon prowincji Mendoza - Cerro Guillermo) w skałach górnokredowych datowanych na późny [[koniak]] - wczesny [[santon]]. Są to stosunkowo słabo poznane skały [[formacja|formacji]] [[Plottier]] należącej do warstw grupy Neuquén. Naukowcy sądzą, że mamy do czynienia z dwoma osobnikami, a nie jednym czy wieloma - prócz różnicy w rozmiarach skamielin, znaleziono je o 403 m od siebie. [[Holotyp]] UNCUYO-LD 301 zajmował kwadrat o rozmiarach 8x8 m, z kolei mniejszy osobnik - UNCUYO-LD 302 - 5x5 m na tym samym co [[holotyp]] poziomie [[stratygrafia|stratygraficznym]]. |
− | == | + | ==Budowa i rozmiary== |
− | ''Notocolossus'' był naprawdę olbrzymi. Jak piszą [[Bernardo González Riga|González Riga]] i in. jest to jeden z największych znanych nauce [[dinozaur]]ów. Kość ramienna należąca do większego z okazów mierzy aż 1,76 m długości. Równie gigantyczne są jego kręgi grzbietowe (piersiowe): jeden z nich, gdyby był kompletny, musiałby mierzyć ok. 1,5 m szerokości, czyli tylko 18 cm mniej od kręgu innego argentyńskiego olbrzyma - ''[[Puertasaurus]]''. | + | [[Plik:03 González Riga with Notocolossus humerus (González Riga).png|thumb|Bernardo González Riga stojący obok kości ramiennej ''Notocolossus''.]] |
+ | ''Notocolossus'' miał aż 9 [[autapomorfia|autapomorfii]] odróżniających od innych tytanozaurów. Dotyczyły się one kręgów, kości ramiennej oraz stopy. Stopa składała się z pięciu krótkich, solidnych kości śródstopia. III kość śródstopia była tylko 1,2 razy dłuższa niż I. Pazury były zredukowane, nieregularne i dystalnie ścięte. | ||
+ | |||
+ | ''Notocolossus'' był naprawdę olbrzymi. Jak piszą [[Bernardo González Riga|González Riga]] i in. jest to jeden z największych znanych nauce [[dinozaur]]ów. Kość ramienna należąca do większego z okazów mierzy aż 1,76 m długości. Równie gigantyczne są jego kręgi grzbietowe (piersiowe): jeden z nich, gdyby był kompletny, musiałby mierzyć ok. 1,5 m szerokości, czyli tylko 18 cm mniej od kręgu innego argentyńskiego olbrzyma - ''[[Puertasaurus]]''. Według autorów opisu masa ''Notocolossus'' wynosiła aż 60 t. Molina-Perez i Larramendi (2020) uważają, że omawiamy dinozaur osiągał 28 m długości, 40 t masy oraz 5,9 m wysokości w ramionach. Calvo (2024) na postawie długości kości ramiennej oszacował, że kość udowa ''Notocolossus'' mogła mierzyć 216,6 cm, a jego zdaniem zauropod ważył około 70 t. | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
Linia 89: | Linia 66: | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
| {{V|''Notocolossus''}} | | {{V|''Notocolossus''}} | ||
− | | {{Kpt|[[Bernardo González Riga|González Riga]], [[Matthew Lamanna|Lamanna]], [[Leonardo Ortiz David|Ortiz David]], [[Jorge Calvo|Calvo]] & [[Juan Coria| | + | | {{Kpt|[[Bernardo González Riga|González Riga]], [[Matthew Lamanna|Lamanna]], [[Leonardo Ortiz David|Ortiz David]], [[Jorge Calvo|Calvo]] & [[Juan Coria| Coria]]}}, [[2016]] |
|- | |- | ||
| {{V|''N. gonzalezparejasi''}} | | {{V|''N. gonzalezparejasi''}} | ||
− | | {{Kpt|[[Bernardo González Riga|González Riga]], [[Matthew Lamanna|Lamanna]], [[Leonardo Ortiz David|Ortiz David]], [[Jorge Calvo|Calvo]] & [[Juan Coria| | + | | {{Kpt|[[Bernardo González Riga|González Riga]], [[Matthew Lamanna|Lamanna]], [[Leonardo Ortiz David|Ortiz David]], [[Jorge Calvo|Calvo]] & [[Juan Coria| Coria]]}}, [[2016]] |
|} | |} | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<small> | <small> | ||
− | González Riga, B.J., Lamanna, M.C., Ortiz David, L.D., Calvo, J.O. & Coria, J.P. (2016) A gigantic new dinosaur from Argentina and the evolution of the | + | Calvo, J.O. (2024). "What is the most giant sauropod from Argentina? Diversity of large titanosaurs from Patagonia". Metode Science Studies Journal. 14 (14): 65–75. [[doi:10.7203/metode.14.24556]] |
− | sauropod hind foot. Scientific Reports 6: 19165. [[doi:10.1038/srep19165]] | + | |
− | </small> | + | González Riga, B.J., Lamanna, M.C., Ortiz David, L.D., Calvo, J.O. & Coria, J.P. (2016) "A gigantic new dinosaur from Argentina and the evolution of the sauropod hind foot". Scientific Reports 6: 19165. [[doi:10.1038/srep19165]] |
+ | |||
+ | Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2020) "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs" Princeton University Press | ||
+ | <references/></small> | ||
[[Kategoria:Dinosauria]] | [[Kategoria:Dinosauria]] | ||
Linia 113: | Linia 93: | ||
[[Kategoria:Koniak]] | [[Kategoria:Koniak]] | ||
[[Kategoria:Santon]] | [[Kategoria:Santon]] | ||
− |
Wersja z 22:04, 20 kwi 2024
Autor: | Marcin Szermański |
Korekta: | Maciej Ziegler, Paweł Konarzewski |
Notocolossus (notokolos) | |
---|---|
Długość | 28 m [1] |
Wysokość | 5,9 m (w ramionach) [1] |
Masa | 40 t [1] |
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | Argentyna - Mendoza |
Czas |
ok. 87-86 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
A - lokalizacja znaleziska. b - rekonstrukcja szkieletu - na zielono kości znane z holotypu, na pomarańczowo zaś z okazu przypisanego. Źródło: González Riga i in., 2016 [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Z początkiem 2016 roku zespół naukowy pod przewodnictwem Bernardo Gonzáleza Rigi opisał nowy gatunek zauropoda. Notocolossus gonzalezparejasi - bo tak został nazwany - to kolejny wielki tytanozaur z terenów dzisiejszej Argentyny. Jego dwa niekompletne szkielety zostały odnalezione na zachodzie tego kraju (prowincja Mendoza) w skałach górnokredowych.
Materiał kopalny
Na holotyp o numerze katalogowym UNCUYO-LD 301 składają się następujące skamieniałości: przedni kręg grzbietowy, przedni kręg ogonowy, prawa kość ramienna i proksymalny koniec lewej kości łonowej. Należał on do bardzo dużego osobnika.
Materiał przypisany (nr UNCUYO-LD 302) to mniejszy okaz reprezentowany przez artykułowany ciąg przednich kręgów ogonowych (w tym 7 częściowych kręgów i łuków hemalnych) oraz kompletna i artykułowana prawa kość skoku i stopa.
Lokalizacja i wiek znaleziska
Oba szkielety spoczywały na zachodzie kraju (południowy rejon prowincji Mendoza - Cerro Guillermo) w skałach górnokredowych datowanych na późny koniak - wczesny santon. Są to stosunkowo słabo poznane skały formacji Plottier należącej do warstw grupy Neuquén. Naukowcy sądzą, że mamy do czynienia z dwoma osobnikami, a nie jednym czy wieloma - prócz różnicy w rozmiarach skamielin, znaleziono je o 403 m od siebie. Holotyp UNCUYO-LD 301 zajmował kwadrat o rozmiarach 8x8 m, z kolei mniejszy osobnik - UNCUYO-LD 302 - 5x5 m na tym samym co holotyp poziomie stratygraficznym.
Budowa i rozmiary
Notocolossus miał aż 9 autapomorfii odróżniających od innych tytanozaurów. Dotyczyły się one kręgów, kości ramiennej oraz stopy. Stopa składała się z pięciu krótkich, solidnych kości śródstopia. III kość śródstopia była tylko 1,2 razy dłuższa niż I. Pazury były zredukowane, nieregularne i dystalnie ścięte.
Notocolossus był naprawdę olbrzymi. Jak piszą González Riga i in. jest to jeden z największych znanych nauce dinozaurów. Kość ramienna należąca do większego z okazów mierzy aż 1,76 m długości. Równie gigantyczne są jego kręgi grzbietowe (piersiowe): jeden z nich, gdyby był kompletny, musiałby mierzyć ok. 1,5 m szerokości, czyli tylko 18 cm mniej od kręgu innego argentyńskiego olbrzyma - Puertasaurus. Według autorów opisu masa Notocolossus wynosiła aż 60 t. Molina-Perez i Larramendi (2020) uważają, że omawiamy dinozaur osiągał 28 m długości, 40 t masy oraz 5,9 m wysokości w ramionach. Calvo (2024) na postawie długości kości ramiennej oszacował, że kość udowa Notocolossus mogła mierzyć 216,6 cm, a jego zdaniem zauropod ważył około 70 t.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Notocolossus to zbitek następujących słów: greckiego notos (południowy) i łacińskiego colossus (gigant), co odnosi się do jego bardzo dużych rozmiarów i występowania na obszarze Gondwany. Epitet gatunkowy gonzalezparejasi upamiętnia doktora Jorge González Parejasa, który wspomaga wykopaliska w prowincji Mendoza od prawie dwu dekad.
Spis gatunków
Notocolossus | González Riga, Lamanna, Ortiz David, Calvo & Coria, 2016 |
N. gonzalezparejasi | González Riga, Lamanna, Ortiz David, Calvo & Coria, 2016 |
Bibliografia
Calvo, J.O. (2024). "What is the most giant sauropod from Argentina? Diversity of large titanosaurs from Patagonia". Metode Science Studies Journal. 14 (14): 65–75. doi:10.7203/metode.14.24556
González Riga, B.J., Lamanna, M.C., Ortiz David, L.D., Calvo, J.O. & Coria, J.P. (2016) "A gigantic new dinosaur from Argentina and the evolution of the sauropod hind foot". Scientific Reports 6: 19165. doi:10.1038/srep19165
Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2020) "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs" Princeton University Press