Wamweracaudia

Autor:

Kamil Kamiński

---

Wamweracaudia
Dieta	roślinożerny
Miejsce	Tanzania region Lindi (formacja Tendaguru)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 152-145 Ma późna jura (tyton )
Systematyka	Dinosauria Sauropodomorpha Sauropoda Eusauropoda Mamenchisauridae
Rekonstrukcja Mamenchisaurus hochuanensis. Wamweracaudia mogła być podobna. Autor: ДиБгд. [1]

Wstęp

Wamweracaudia to rodzaj zauropoda z rodziny Mamenchisauridae żyjącego w późnej jurze na terenie dzisiejszej Tanzanii. Jego szczątki znaleziono w osadach słynnej formacji skalnej Tendaguru. Jest to pierwszy znany przedstawiciel Mamenchisauridae spoza Azji.

Materiał kopalny

Holotyp to okazy MB.R.2091.1-30, MB.R.3817.1 i MB.R.3817.2., obejmujące serię 30 artykułowanych kręgów ogonowych, dwa łuki nerwowe przednich kręgów ogonowych i dwa niekompletne szewrony.

Materiał przypisany to okaz MB.R.2094 – przedni kręg ogonowy.

Etymologia

Nazwa Wamweracaudia pochodzi od Wamwera, najliczniejszego plemienia w regionie Lindi oraz greckiego caudia („ogon”) w nawiązaniu do dostępnego materiału kopalnego. Epitet gatunkowy keranjei honoruje Mohamaddiego Keranje, który przewodniczył pracom wykopaliskowym.

Historia taksonu

Początkowo szczątki Wamweracaudia przypisano do Janenschia. Później jednak, ze względu na brak pokrywającego się materiału w stosunku do holotypu janenszii, zostały one wykluczone z tego rodzaju przez Jose Bonaparte i współpracowników (2000). W 2013 r. Mannion i in. podtrzymali opinię o bezzasadności zaliczania tych szczątków do Janenschia i wykazali, że kości te mogą reprezentować pierwszego przedstawiciela rodziny Mamenchisauridae spoza Azji. W 2019 r. Mannion i współpracownicy nadali mu nazwę Wamweracaudia, a w ich analizie filogenetycznej okazał się on bliskim krewnym azjatyckiego Mamenchisaurus. Wyróżnili oni również 6 autapomorfii dotyczących budowy kręgów ogonowych.

Spis gatunków

Wamweracaudia	Mannion, Upchurch, Schwarz i Wings, 2019
W. keranjei	Mannion, Upchurch, Schwarz i Wings, 2019

Bibliografia

Mannion, P.D., Upchurch, P., Barnes, R.N., Mateus, O. (2013). "Osteology of the Late Jurassic Portuguese sauropod dinosaur Lusotitan atalaiensis (Macronaria) and the evolutionary history of basal titanosauriforms". Zoological Journal of the Linnean Society. 168: 98–206. doi:10.1111/zoj.12029.

Mannion, P.D., Upchurch, P., Schwarz, D., Wings, O. (2019). "Taxonomic affinities of the putative titanosaurs from the Late Jurassic Tendaguru Formation of Tanzania: phylogenetic and biogeographic implications for eusauropod dinosaur evolution", Zoological Journal of the Linnean Society, zly068, [[2]].