Asylosaurus
| Autor: | Dawid Mazurek |
| Korekta: | Krzysztof Lichota, Kamil Kamiński, Szymon Jagusztyn |
| Asylosaurus (azylozaur) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Długość | ok. 2,3 m [1] | ||||
| Wysokość | ok. 50 cm (w biodrach) [1] | ||||
| Masa | 14 kg [1] | ||||
| Dieta | roślinożerny | ||||
| Miejsce | Wielka Brytania
(formacja Avon Fissure Fill- kamieniołom Quarry Steps) | ||||
| Czas |
ok. 203-200 Ma | ||||
| Systematyka | Dinosauria | ||||
 Rekonstrukcja przyżyciowa Asylosaurus. © Nobu Tamura [1]
Porównanie wielkości Asylosaurus i człowieka. | |||||
| Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
| |||||
Wstęp
Azylozaur (Asylosaurus) to monogatunkowy rodzaj zauropodomorfa z późnego triasu Anglii. Opisano go formalnie w roku 2007, lecz ze względu na późne udostępnienie na stronie periodyku wersji elektronicznej pracy, opis został powszechnie zauważony dopiero w roku 2008 (często nie był więc uwzględniony w statystykach za rok 2007). Jedyny znany gatunek to A. yalensis.
Materiał kopalny i lokalizacja
Opisany materiał, holotyp YPM 2195, to niekompletny szkielet, na który składają się: kręgi grzbietowe, żebra, gastralia, obręcz barkowa, prawa i niekompletna lewa kości ramieniowe, oraz niekompletne lewe przedramię i dłoń. Pojedyncze kości z tego samego bloku oznaczone YPM 2195a-g należą prawdopodobnie również do holotypowego osobnika, a częściowo i do innego osobnika tego samego gatunku.
Materiał hypodygmowy to: niekompletna lewa kość ramieniowa (BMNH R1542), pierwszy paliczek pierwszego palca dłoni (YPM 56745) i kości kulszowe (YPM 56725, 56726, 56739).
Paleobiologia i klasyfikacja
Peter Galton nie przedstawił żadnej propozycji pozycji filogenetycznej azylozaura, nie wiele wiemy też o biologii tego dinozaura. Zapewne podobnie jak inne późnotriasowe zauropodomorfy był spokojnym roślinożercą. Został on odróżniony od innych zauropodomorfów na podstawie szczegółów budowy kości ramiennej, kulszowej i wzoru paliczków. 1 autapomorfia może wynikać z erozji, 2- nie znamy całej dłoni tekodontozaura, na 3 nie przedstawiono żadnych dowodów. Wg Ballella i in. (2020) jest on w zasadzie nieodróżnialny od Thecodontosaurus. Cały materiał pochodzi z wypełnienia krasowego wieku retyckiego w skałach kamieniołomu Quarry Steps, obecnie na terenach miasta Brystol (Anglia). Oprócz kości azylozaura znaleziono tam wielu innych przedstawicieli [[późny trias|późnotriasowej fauny, głównie zauropodomorfów, których opracowanie można znaleźć w tej samej pracy co opis azylozaura. Współwystępował on z pokrewnymi sobie stworzeniami np. tekodontozaur (może to być ten sam gatunek) oraz dużą ilością gadów innych niż dinozaury np.Terrestrisuchus. Zagrożeniem mógł być dla niego żyjący w podobnym miejscu i czasie Pendraig- niewielki celofyzoid. Zobacz więcej:Avon Fissure Fill.
Etymologia
Nazwę rodzajową można wyprowadzać od greckiego asylos (nietknięty), lub asylon (schronienie), oraz sauros (jaszczur). Epitet gatunkowy odnosi się do Koledżu (obecnie Uniwersytetu) Yale. Taka etymologia związana jest z tym, że to w murach tej uczelni kości azylozaura, zmagazynowane tam przez O. C. Marsha, przetrwały naloty bombowe z listopada 1940 roku, w przeciwieństwie do np. holotypu Thecodontosaurus .
Spis gatunków
| Asylosaurus | Galton, 2007 |
| A. yalensis | Galton, 2007 |
Bibliografia
Ballell, A., Rayfield, E.J. & Benton, M.J. (2020). "Osteological redescription of the Late Triassic sauropodomorph dinosaur Thecodontosaurus antiquus based on new material from Tytherington, southwestern England". Journal of Vertebrate Paleontology. e1770774. doi:10.1080/02724634.2020.177077 (w druku).
Galton, P. (2007) "Notes on the remains of archosaurian reptiles, mostly basal sauropodomorph dinosaurs, from the 1834 fissure fill (Rhaetian, Upper Triassic) at Clifton in Bristol, southwest England". Revue de Paléobiologie 26 (2): 505 - 591
