Tehuelchesaurus
Autor: | Korekta: |
Sebastian Oziemski | Marcin Szermański |
Tehuelchesaurus (tehuelczezaur) | |
---|---|
Długość: | ok. 15 (?) m |
Masa: | 9 t |
Miejsce występowania: | Argentyna (prowincja Chubut)
(formacja Cañadón Calcareo) |
Czas występowania | późna jura / późna środkowa jura (?) |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja. Autor: Levi bernardo [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Tehuelchesaurus benitezii to średniej wielkości gatunek zauropoda żyjący na terenie dzisiejszej Argentyny. Wiek skał w których zostały odnalezione jego skamieniałe szczątki z grubsza uważany jest za jurę.
Materiał kopalny i lokalizacja
Holotyp oznaczony został numerem MPEF-PV 1125. Odnaleziono ok. 50 % całego szkieletu tego dinozaura długoszyjego. Składa się on na: kilkanaście kręgów, żebra i ich fragmenty, niektóre kości kończyn, fragmenty kości miednicznych oraz kawałki sfosylizowanej skóry.
Został odnaleziony na terenie prowincji Chubut w Patagonii. Dokładna lokalizacja znaleziska: 43°10'3" S - 69°15'00" W.
Datowanie i rozmiary
Jego skamieniałości zostały wydobyte z jurajskich skał formacji Cañadón Calcareo (dawniej część formacji Canadon Asfalto), datowanej na późną jurę. Nie jest to jednak pewne, bo np. Remes i in. (2009) twierdzą, że są to pokłady z końca środkowej jury. Bez względu na datowanie jest pierwszym odnalezionym dinozaurem w tych pokładach. Tehuelchesaurus został formalnie opisany przez Richa i jego współpracowników w 1999 roku. Według nich dinozaur osiągał ok. 15 m długości, choć nie jest to do końca pewne. Tyle samo metrów długości i 9 ton daje Gregory Paul (2010).
Pozycja systematyczna
Budowa kości kończyn oraz obręczy miednicy sugerowała, iż może on być blisko spokrewniony z Omeisaurus, który żył w środkowej i późnej jurze na terenie dzisiejszych Chin. Budowa kręgów świadczy o tym, że roślinożerca ten nie miał zbyt wiele wspólnego z takimi zauropodami, jak np. środkowojurajski Patagosaurus, odnaleziony również na obszarze dzisiejszej Argentyny. W analizie Royo-Torresa i in. (2012) należy do bazalnych Eusauropoda. Najnowsze badania, związane z redeskrypcją Tehuelchesaurus (Carballido i in., 2011), wykazały, że prezentuje on zupełnie inną linie ewolucyjną - okazało się bowiem, że jest to bazalny kamarazauromorf, bliski Galveosaurus; podobnie D'Emic (2012).
Etymologia
Nazwę rodzajową Tehuelchesaurus zawdzięcza plemieniu Tehuelche, żyjącego w prowincji Chubut (Argentyna). Epitet gatunkowy benitezii pochodzi od nazwy miejscowości, w której odkryto holotyp zwierzęcia - Aldino Benitez.
Spis gatunków
Tehuelchesaurus | Rich, Vickers-Rich, Gimenez, Cúneo, Puerta i Vacca, 1999 |
---|---|
T. benitezii | Rich, Vickers-Rich, Gimenez, Cuneo, Puerta i Vacca, 1999 |
Bibliografia
Źródła naukowe:
Carballido J.L., Rauhut O.W.M., Pol D., Salgado L. (2011) "Osteology and phylogenetic relationships of Tehuelchesaurus benitezii (Dinosauria, Sauropoda) from the Upper Jurassic of Patagonia" The Linnean Society of London, doi:10.1111/j.1096-3642.2011.00723.x
D'Emic, M. (2012) "The early evolution of titanosauriform sauropod dinosaurs" Zoological Journal of the Linnean Society, 166, 624-671. doi:10.1111/j.1096-3642.2012.00853.x
Rauhut O.W.M. & Lopez-Arbarello A. (2008): Archosaur evolution during the Jurassic: a southern perspective, Revista de la Asociación Geológica Argentina. versión On-line ISSN 1851-8249
Remes K., Ortega F., Fierro I., Joger U., Kosma R., Ferrer J.M.M., Ide O.A., Maga A. (2009): A New Basal Sauropod Dinosaur from the Middle Jurassic of Niger and the Early Evolution of Sauropoda. "PLoS ONE". 4 (9)
Rich T.H., Vickers-Rich P., Gimenez O., Cúneo R., Puerta P. and Vacca R. (1999): A new sauropod dinosaur from Chubut province, Argentina. In Y. Tomida, T. H. Rich, and P. Vickers-Rich (eds.), Proceedings of the Second Gondwanan Dinosaur Symposium, National Science Museum Monographs 15:61-84.
Royo-Torres R., Alcala L., Cobos A. (2012): A new specimen of the Cretaceous sauropod Tastavinsaurus sanzi from El Castellar (Teruel, Spain), and a phylogenetic analysis of the Laurasiformes. Cretaceous Research. doi:10.1016/j.cretres.2011.10.005.
Inne:
Paul G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford