Khinganornis

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Paweł Konarzewski


Khinganornis
Miejsce Chiny - Mongolia Wewnętrzna

(formacja Longjiang)

Czas
252 201 145
66

ok. 121 Ma
wczesna kreda (apt)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Theropoda

Avialae

Pygostylia

Ornithothoraces

Euornithes

Ornithuromorpha

Iteravis-reconstruction.jpg
Rekonstrukcja przyżyciowa Iteravis. Khinganornis mógł wyglądać podobnie. Autor: Chuang Zhao [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Khinganornis to ptak z kladu Ornithuromorpha żyjący we wczesniej kredzie na terenie dzisiejszych Chin.

Materiał kopalny

Holotyp o numerze katalogowym SGM-AVE-2017001 to prawie kompletny szkielet dorosłego osobnika znajdującego się na dwóch płytach skalnych.

Budowa

Khinganornis był średniej wielkości przedstawicielem Ornithuromorpha. Miał on czaszkę mierzącą 4,6 cm, w której znajdowały się zęby. Zęby z kości przedszczękowej były mniejsze niż z szczękowej i zębowej, lecz miały podobną morfologię. Odcinek szyjny liczył co najmniej 9 kręgów. Były one połączone z krótkimi i smukłymi żebrami. Trzony środkowych i tylnych kręgów piersiowych miały heteroceliczne (siodełkowe) powierzchnie stawowe i rozległe boczne wgłębienia. Mostek swoją morfologią był podobny do tego u Archaeorhynchus. Łopatka była długa i strzałkowato wygięta. Jej szerokość była jednolita na całej swojej długości. Kość krucza stanowiła połowę długości łopatki. Widełki (zrośnięte obojczyki) były smukłe i lekko wygięte w widoku bocznym. Kość ramienna mierząca 5,2 cm miała dużej wielkości grzebień naramienno-piersiowy. Kości kulszowe stanowiły okołl 1/3 długości kości łonowych. Kości łonowe były smukłe i długie (dłuższe niż k. udowa), zaś ich budowa była inna niż u Gansus oraz Iteravis. Kość udowa mierzyła około 60% długości prostego tibiotarsus i około 120% długości tarsometatarsus. Kość śródstopia III była najdłuższa i najgrubsza spośród wszystkich kości śródstopia.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Khinganornis odnosi się do pasma górskiego Greater Khingan Range (Wielki Chingan). Epitet gatunkowy hulunbuirensis nawiązuje do miasta Hulunbuir, , w którym odnaleziono skamieniałości bohatera opisu.

Spis gatunków

Khinganornis Wang, Cau, Kundrát, Chiappe, Ji, Wang, Li i Wu, 2021
K. hulunbuirensis Wang, Cau, Kundrát, Chiappe, Ji, Wang, Li i Wu, 2021

Bibliografia

Wang, X., Cau, A., Kundrát, M., Chiappe, L. M., Ji, Q., Wang, Y., Li, T., & Wu, W. (2021). "A new advanced ornithuromorph bird from Inner Mongolia documents the northernmost geographic distribution of the Jehol paleornithofauna in China". Historical Biology, 33(9), 1705-1717. doi:10.1080/08912963.2020.1731805