Patagosaurus
Autor: | Tomasz Sokołowski |
Korekta: | Maciej Ziegler, Marcin Szermański, Mateusz Tałanda |
Patagosaurus (patagozaur) | |||||
---|---|---|---|---|---|
Długość | 15-16,5 m | ||||
Masa | 8,5-12 t | ||||
Dieta | roślinożerny | ||||
Miejsce | Argentyna - prowincja Chubut
(formacja Cañodon Asfalto) | ||||
Czas |
177-170 Ma | ||||
Systematyka | Dinosauria | ||||
Rekonstrukcja przyżyciowa Patagosaurus. Autor: "Smokeybjb". [1]
Porównanie wielkości Patagosaurus i człowieka. | |||||
Mapa znalezisk | |||||
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Patagosaurus to rodzaj zauropoda, który żył na terenach południowej Argentyny w jurze około 177-170 milionów lat temu. Gad ten żył obok takich drapieżników jak Condorraptor i Piatnitzkysaurus oraz zauropodów z rodzaju Volkheimeria i nienazwanego jeszcze taksonu.
Według różnych szacunków mógł dorastać do 15-16,5 metrów długości i osiągać masę 8,5-12 ton.
Materiał kopalny
Patagosaurus został opisany na podstawie niekompletnego szkieletu pozaczaszkowego należącego do dużego, dorosłego osobnika.
Jak dotąd odkryto łącznie (stan na 2004) 12 niekompletnych szkieletów oraz 5 częściowych czaszek, co czyni go jednym z najlepiej poznanych bazalnych euzauropodów. Nie odkryto jedynie kości strzałkowych oraz kości stóp tylnych kończyn.
W samym 1977, 1982 i 1983 roku José Bonaparte ze swoimi współpracownikami odnaleźli w regionie Cerro Cóndor 5 niekompletnych okazów, różniących się rozmiarami i wiekiem osobniczym. Prócz tych szkieletów odkopali również 2 szkielety Piatnitzkysaurus floresi i 1 bardzo niekompletny należący do Volkheimeria chubutensis.
Jeden z przypisanych osobników, prawdopodobnie należy do nowego, nienazwanego jeszcze taksonu. Różni się od patagozaura morfologią zębów, kręgów grzbietowych i kością biodrową. Jak donosi Tim Williams (DML, 2004) ma być on opisany w nieokreślonej przyszłości przez Olivera Rauhuta.
Budowa
Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Patagosaurus charakteryzuje się:
1. Kręgi szyjne z wydłużonymi blaszkami centroprezygafyzelnymi i "zakapturzonymi" infraprezygafozelnymi coels.
2. Przednie kręgi grzbietowe z wydłużonymi blaszkami centroprezygafyzalnie i postzygodiapofyzalnie płyktami.
3. Łuki neuralne środkowych i tylnych kręgów grzbietowych z "infraprezygafozelnym" otworem pneumatycznym w kanale neuralnym.
4. Wąski poprzecznie trzeci krąg krzyżowy.
5. Proksymalna część kości ramiennej ze średnim grzbietem w tylnym położeniu.
6. Dystalne kłykcie kości ramiennej odsłonięte w przednim położeniu trzonu.
7. Grzbiet goleniowy kości piszczelowej zwrócony ku przodowi (odwrócony).
W 2006 roku naukowcy opisali prawdopodobnie blisko spokrewniony z nim rodzaj Yuanmousaurus, który posiada podobne cechy kręgów grzbietowych i łopatek – kręgi te są bardziej prymitywne niż u późniejszych, jurajskich form, jak Brachiosaurus, Diplodocus i pozostałe neozauropody. Natomiast zęby patagozaura najbardziej przypominają te u Amygdalodon pod względem kształtu i proporcjonalnej wielkości. Patagosaurus miał dość długą szyję, natomiast jego ogon był stosunkowo ekstremalnie długi – przypadało na niego około 60% długości całkowitej zwierzęcia. Pod tym względem przypominał innego bazalnego zauropoda z okresu jurajskiego – indyjskiego Barapasaurus.
Etymologia
Jego nazwa rodzajowa pochodzi od krainy geograficznej Patagonia, zaś nazwa gatunkowa honoruje Ricardo Fariasa – człowieka, który odkrył pierwsze szczątki znajdujące się obecnie w kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Buenos Aires.
Spis gatunków
Patagosaurus | Bonaparte, 1979 |
---|---|
P. fariasi | Bonaparte, 1979 |
Bibliografia
Bonaparte, J.F. 1986. The dinosaurs (carnosaurs, allosaurids, sauropods, cetiosaurids) of the Middle Jurassic of Cerro Cóndor (Chubut, Argentina). Annales de Paléontologie (Vert.-Invert.), t. 72, nr 4, str. 325-386. [2]
Cúneo, R., Ramezani, J., Scasso, R., Pol, D., Escapa, I., Zavattieri, A.M., Bowring, S.A. 2013. High-precision U–Pb geochronology and a new chronostratigraphy for the Cañadón Asfalto Basin, Chubut, central Patagonia: Implications for terrestrial faunal and floral evolution in Jurassic. Gondwana Research, t. 24, str. 1267–1275. doi: 10.1016/j.gr.2013.01.010.
Holtz, T.R. Jr. 2012. Dinosaurs: The Most Complete, Up-to-Date Encyclopedia for Dinosaur Lovers of All Ages Supplementary Information. [3]
Lü, J., Li, S., Ji, Q., Wang, G., Zhang, J., Dong, Z. 2006. New eusauropod dinosaur from Yuanmou of Yunnan Province, China. Acta Geologica Sinica, t. 80, nr 1, str. 5–14. [abstrakt] [4]
Paul, G.S. 2010. The Princeton Field Guide to Dinosaurs. Wyd. Princeton University - Princeton i Oxford.
Upchurch, P., Barrett, P.M., Dodson, P. 2004. Sauropoda. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press.
Williams, T., DML: http://dml.cmnh.org/2004Jan/msg00367.html
Wilson, J.A. 2002. Sauropod dinosaur phylogeny: critique and cladistic analysis. Zoological Journal of the Linnean Society, t. 136, str. 217–276. [5]