Khinganornis
Autor: | Paweł Konarzewski |
Khinganornis | |
---|---|
Miejsce | Chiny - Mongolia Wewnętrzna |
Czas |
ok. 121 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Iteravis. Khinganornis mógł wyglądać podobnie. Autor: Chuang Zhao [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Khinganornis to ptak z kladu Ornithuromorpha żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin.
Materiał kopalny
Holotyp o numerze katalogowym SGM-AVE-2017001 to prawie kompletny szkielet dorosłego osobnika znajdującego się na dwóch płytach skalnych.
Budowa
Khinganornis był średniej wielkości przedstawicielem Ornithuromorpha. Miał on czaszkę mierzącą 4,6 cm, w której znajdowały się zęby. Zęby z kości przedszczękowej były mniejsze niż z szczękowej i zębowej, lecz miały podobną morfologię. Odcinek szyjny liczył co najmniej 9 kręgów. Były one połączone z krótkimi i smukłymi żebrami. Trzony środkowych i tylnych kręgów piersiowych miały heteroceliczne (siodełkowe) powierzchnie stawowe i rozległe boczne wgłębienia. Mostek swoją morfologią był podobny do tego u Archaeorhynchus. Łopatka była długa i strzałkowato wygięta. Jej szerokość była jednolita na całej swojej długości. Kość krucza stanowiła połowę długości łopatki. Widełki (zrośnięte obojczyki) były smukłe i lekko wygięte w widoku bocznym. Kość ramienna mierząca 5,2 cm miała dużej wielkości grzebień naramienno-piersiowy. Kości kulszowe stanowiły około 1/3 długości kości łonowych. Kości łonowe były smukłe i długie (dłuższe niż k. udowa), zaś ich budowa była inna niż u Gansus oraz Iteravis. Kość udowa mierzyła około 60% długości prostego tibiotarsus i około 120% długości tarsometatarsus. Kość śródstopia III była najdłuższa i najgrubsza spośród wszystkich kości śródstopia.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Khinganornis odnosi się do pasma górskiego Greater Khingan Range (Wielki Chingan). Epitet gatunkowy hulunbuirensis nawiązuje do miasta Hulunbuir, w którym odnaleziono skamieniałości bohatera opisu.
Spis gatunków
Khinganornis | Wang, Cau, Kundrát, Chiappe, Ji, Wang, Li i Wu, 2021 |
K. hulunbuirensis | Wang, Cau, Kundrát, Chiappe, Ji, Wang, Li i Wu, 2021 |
Bibliografia
Wang, X., Cau, A., Kundrát, M., Chiappe, L. M., Ji, Q., Wang, Y., Li, T., & Wu, W. (2021). "A new advanced ornithuromorph bird from Inner Mongolia documents the northernmost geographic distribution of the Jehol paleornithofauna in China". Historical Biology, 33(9), 1705-1717. doi:10.1080/08912963.2020.1731805
- ↑ Wang, X., Cau, A., Wang, Y., Kundrát, M., Zhang, G., Liu, Y., & Chiappe, L.M. (2024). "A new gansuid bird (Avialae, Euornithes) from the Lower Cretaceous (Aptian) Jiufotang Formation of Jianchang, western Liaoning, China". Cretaceous Research 106014.doi:10.1016/j.cretres.2024.106014.