Bothriospondylus
Autor: | Korekta: |
Dawid Mazurek | Tomasz Skawiński |
Bothriospondylus (botriospondyl) | |
---|---|
Długość: | ? m |
Masa: | ? t |
Miejsce występowania: | Wielka Brytania, Francja, Portugalia, |
Czas występowania | ? Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Trójwymiarowa rekonstrukcja dłoni i nadgarstka (źródło: Läng & Goussard, 2007) |
Wstęp
Botriospondyl (Bothriospondylus, "wykopane kręgi") to nieważny rodzaj zauropoda. Owen w 1875 roku ustanowił na bazie kilku kręgów nowy rodzaj i gatunek - Bothriospondylus suffossus. W poczet rodzaju, również na bazie bardzo fragmentarycznego materiału, zaliczył jeszcze kilka innych gatunków. W późniejszym czasie Bothriospondylus stał się taksonem-workiem, do którego zaliczano nowo opisane gatunki z różnych krajów (Anglia, Francja, Portugalia, Argentyna, Madagaskar) i z różnych czasów (jura - kreda). W 2010 roku Philip Mannion przeprowadził rewizję rodzaju.
Gatunki Bothriospondylus
Wielka Brytania
B. suffossus
Ważność: nomen dubium
Gatunek typowy, znany z siedmiu centrów kręgów grzbietowych i krzyżowych. Przedstawiciel Neosauropoda, młodsze synonimy to Ornithopsis suffossus i Pleurocoelus suffossus.
B. robustus
Ważność: nomen dubium
Przedstawiciel ?Macronaria, starszy synonim gatunku Marmarospondylus robustus, znany z kręgu grzbietowego.
B. elongatus
Ważność: nomen dubium
Czas: wczesna kreda
Przedstawiciel Sauropoda, znany z kręgu grzbietowego z serii syntypowej Ornithopsis hulkei.
B. magnus
Ważność: nomen dubium
Czas: ?
Znany z jednego kręgu, młodszy synonim Ornithopsis hulkei, ważnego? przedstawiciela ?Titanosauriformes.
Francja
Bothriospondylus sp. - przedstawiciel ?Titanosauriformes.
Portugalia
Bothriospondylus sp. - pięć zębów przedstawiciela ?Titanosauriformes.
Madagaskar
B. madagascariensis
Titanosauriformes incertae sedis znany z izolowanych kręgów i fragmentów kończyn (część madagaskarskiego materiału wydzielono w ?ważny Lapparentosaurus madagascariensis).
Argentyna
Bothriospondylus sp. = rebbachizauryd Nopcsaspondylus alarconensis.
Nadgarstek u Bothriospondylus madagascariensis
W roku 2007 Émilie Läng i Florent Goussard opisali budowę nadgarstka u ?Bothriospondylus madagascariensis. To bardzo ciekawe znalezisko, gdyż elementy nadgarstka zachowują się rzadko, a jeśli już to raczej nie połą czone - co utrudnia ich identyfikacje. U zauropodomorfów ta część szkieletu znana jest przede wszystkim u Massospondylus i Plateosaurs. Tym razem dokładna rekonstrukcja nadgarstka zauropoda możliwa była dzięki odnalezieniu na batońskim stanowisku Manary-Abo niemal kompletne szkieletu, opisanego przez Lavocata w 1955 roku, u którego kości kończyn przednich były połą czone. Rekonstrukcja nadgarstka była możliwa m.in. dzięki temu, że w 1955 roku Lavocat wykonał jego odlew w terenie. Badania wykazały, że nadgarstek składa się z pięciu elementów - zazwyczaj u zauropodów występują trzy lub mniej. Do tego kości ułożone są aż w trzy rzędy. Autorzy podsumowują swoją pracę przedstawiają c proponowaną homologię kości madagaskarskiego zauropoda i hipotetycznego archozaurowego przodka.
Spis gatunków
Bothriospondylus | Owen, 1875 | nomen dubium | |
B. suffossus | Owen, 1875 | nomen dubium | |
= Ornithopsis suffossus | |||
= Pleurocoelus suffossus | |||
B. robustus | Owen, 1875 | nomen dubium | |
= Marmarospondylus robustus | |||
B. elongatus | Owen, 1875 | nomen dubium | |
= Ornithopsis hulkei (partim) | Seeley, 1870 | ||
B. magnus | Owen, 1875 | = Ornithopsis hulkei | Seeley, 1870 |
B. madagascariensis | Lydekker, 1895 | = Lapparentosaurus madagascariensis (partim) |
Bibliografia
Läng É. & Goussard, F. 2007. Redescription of the wrist and manus of ?Bothriospondylus madagascariensis: new data on carpus morphology in Sauropoda. Geodiversitas 29 (4): 549-560.
Mannion, P. 2010. A revision of the sauropod dinosaur genus 'Bothriospondylus' with a redescription of the type material of the Middle Jurassic form 'B. madagascariensis'. Palaeontology 53 (2): 277-296.
Upchurch P., Barrett P.M., Dodson P. (2004) Sauropoda. [w:] David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): "The Dinosauria". Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press