Corythosaurus
Do weryfikacji i być może uzupełnienia i rozbudowy
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański |
| Corythosaurus (korytozaur) | |
|---|---|
| Długość: | 8 m |
| Masa: | 2,8 t |
| Miejsce występowania: | Kanada - prowincja Alberta
(formacja Dinosaur Park) |
| Czas występowania | |
| Systematyka | Dinosauria |
| 400px
Rekonstrukcja szkieletu Corythosaurus casuarius. © Paul, 2010 | |
Wstęp
Corythosaurus to jeden z najbardziej popularnych hadrozaurów, charakteryzującym się okazałym hełmem na swej głowie. Bywa znany już u najmłodszych pasjonatów paleontologii, będąc nierzadko bohaterem kolorowanek czy książek i atlasów dinozaurów.
Korytozaur żył pod koniec okresu kredowego, na północy Ameryki Północnej – na terenie dzisiejszej prowincji Alberty, w Kanadzie. Zapewne przemierzał te obszary w stadach liczących tysiące osobników, co zwiększało szansę przetrwania tak, jak robią dzisiejsze antylopy czy zebry. Stadne życie wydaje się być jedyną efektywną formą obrony (nie tylko tego) hadrozauryda, gdyż w przeciwieństwie do ceratopsów i ankylozaurów nie miał rogów i kolców służących do obrony, jak i ogromnych rozmiarów niektórych zauropodów, skutecznie odstraszających niejednego drapieżnika.
Materiał kopalny
Istnieje ok. 10 artykulowanych czaszek ze szkieletem pozaczaszkowym, 10-15 artykulowanych, pojedynczych czaszek oraz izolowane elementy czaszki. Skamieniałości te należą do osobników młodych i dorosłych.
Anatomia
Budowa czaszki i miednicy korytozaura wykazuje ścisłe powiązanie z Hypacrosaurus, który najczęściej jest uznawany za jego takson siostrzany (zob. więcej kladogramy Lambeosaurinae i Saurolophinae oraz kladogramy Lambeosaurinae).
Jedyna większa różnica między tymi dwoma lambeozaurynami to solidniejsza budowa kości kulszowej hypakrozaura (Brett-Surman, 1989). Ogólne proporcje ciała są typowe dla lambeozaurynów. Na pierwszy rzut oka można go odróżnić od jego kuzynów wyrostkiem na głowie, który jest podobny jak u dzisiejszego ptaka-nielota kazuara. Mimo to rozróżnienie go na jego podstawie nie jest takie łatwe, gdyż podobne zdobienie miał Angulomastacator, Hypacrosaurus, Olorotitan, Velafrons, prawdopodobnie Magnapaulia oraz Lambeosaurus, lecz ten ostatni miał swojego czuba charakterystycznie pochylonego ku przodowi.
Taksonomia i ważność
Michael Brett-Surman (1989) w swojej pracy doktoranckiej zasugerował, że Corythosaurus to ten sam zwierzak co opisany rok wcześniej Hypacrosaurus. Wg niego różnice pomiędzy nimi być mogą nie być na poziomie rodzajowym, a osobniczym. Jeżeli to prawda, to ten drugi miałby pierwszeństwo, a nazwa Corythosaurus byłaby nieważna.
Gregory Paul (2010) uznaje ważność hypakrozaura, choć nie podaje swoich powodów. Z gatunków pierwotnie opisanych jako korytozaury, uznaje nie tylko typowego C. casuarius, a także C. intermedius, którego czub jest nieco mniejszy (u niego odpowiednio H. caruarius i H. intermedius). Brett-Surman (1989) uważa również, że możliwe jest by C. casuarius i Lambeosaurus (gatunki L. magnicristratus i L. lambei) były osobnymi gatunkami tego samego rodzaju (pierwszeństwo miałaby nazwa Corythosaurus). Wg niego L. magnicristratus i L. lambei mogłyby być odpowiednio samcem i samicą jednego gatunku oraz C. casuarius i C. intermedius również odpowiednio samcem i samicą kolejnego gatunku.
Podsumowując rozważania Brett-Surmana, powinno się uznawać gatunki Corythosaurus casuarius i Corythosaurus lambei lub Hypacrosaurus casuarius i Hypacrosaurus lambei, jeżeli faktycznie nie ma różnic na poziomie rodzajowym pomiędzy hypakrozaurem a korytozaurem.
Autorzy obu edycji "The Dinosauria" uznają jedynie gatunek typowy – C. casuarius – za ważny, inne natomiast za jego młodsze synonimy. Nie uznają tym samym synonimizacji z Hypacrosaurus i Lambeosaurus, zasugerowanej przez Brett-Surmana (1989). Także późniejsi naukowcy, badający Hadrosauridae uznają Corythosaurus casuarius za ważny rodzaj i gatunek i jako jedyny z kilku gatunków korytozaura biorą pod uwagę przy swych badaniach dotyczących filogenezy kladu Hadrosauridae.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Corythosaurus wywodzi się z rdzeni greckich: korys (forma dopełniaczowa - korythos) - hełm (koryncki) i sauros - jaszczur(ka). Dla starożytnych Greków słowo korys kojarzyło się z konkretnym fasonem hełmu korynckiego, wyróżniającym się wąskim półkolistym grzebieniem ("irokezem" z piór).
Spis gatunków
| Corythosaurus | Brown, 1914 | ??= Hypacrosaurus | Brown, 1913 |
|---|---|---|---|
| = Procheneosaurus [partim] | Matthew, 1920 | ||
| C. casuarius | Brown, 1914 | ||
| = C. excavatus | Gilmore, 1923 | ||
| = C. intermedius | Parks, 1923 | ||
| = Tetragonosaurus erectofrons | Parks, 1931 | ||
| = C. bicristatus | Parks, 1935 | ||
| = C. brevicristatus | Parks, 1935 | ||
| = Tetragonosaurus cranibrevis | Sternberg, 1935 | ||
| C. frontalis | Parks, 1935 | = Lambeosaurus lambei | Parks, 1935 |
Bibliografia
Brett-Surman, M.K. (1989) A revision of the Hadrosauridae (Reptilia: Ornithischia) and their evolution during the Campanian and Maastrichtian. Ph.D. dissertation, George Washington University, Washington, D.C.. pp.1-272 [1]
Horner, J.R., Weishampel, D.B. & Forster, C.A. (2004) "Hadrosauridae" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. "The Dinosauria" Bwyd. University of California - Berkeley i Los Angeles, 438–463
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford
Weishampel, D.B. & Horner, J.R. (1990) "Hadrosauridae" [w:] Weishampel, D.B., Dodson, P. & Osmólska, H. [red.] "The dinosauria" Berkeley, University of California Press, 534–561
